Για τις αντιδράσεις που είχαν προκληθεί από την πολιτική του παρέμβαση το ταραγμένο 1989, την επεισοδιακή γνωριμία του με τον Μάνο Χατζιδάκι, αλλά και το πώς ασχολήθηκε με τη μουσική είχε μιλήσει μεταξύ άλλων το 1994 στον Νίκο Χατζηνικολάου και την εκπομπή «Ενώπιος Ενωπίω» ο Διονύσης Σαββόπουλος που πέθανε την Τρίτη 21 Οκτωβρίου σε ηλικία 81 ετών.

Στην εκπομπή, που προβλήθηκε από τον τηλεοπτικό σταθμό MEGA, με αφορμή τον τίτλο του δίσκου του που είχε κυκλοφορήσει τότε, ο Διονύσης Σαββόπουλος είχε πει: «Δεν πετώ τίποτα από αυτά που έζησα και κυρίως από αυτά που αγάπησα. Αυτό που έχουμε είναι να μεταμορφώσουμε τα πάντα, όχι να πετάξουμε. Η αυτοκριτική δεν λείπει από την εργασία μου και τα τραγούδια μου μολονότι η αυτοκριτική έτσι ψυχρά δεν μου αρέσει. Για κάθε επιχείρημα υπάρχει κι ένα αντεπιχείρημα. Η δική μου αυτοκριτική είναι η εξομολόγηση, η μετάνοια και μερικές φορές όταν την αξιωθώ, η προσευχή».

Στο υλικό, το οποίο προέρχεται από το προσωπικό αρχείο του Νίκου Χατζηνικολάου, ο Διονύσης Σαββόπουλος ρωτήθηκε για το αν θεωρούσε την πολιτική του παρέμβαση το 1989 υπέρ του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη «λάθος», ο μεγάλος τραγουδοποιός το αρνήθηκε. «Όχι δεν ήταν λάθος, έτσι πίστευα, έτσι έκρινα… Ανήκω σε ένα είδος πολιτών οι οποίοι δεν κινούνται με ταμπέλες, δεν κινούνται με σηματάκια, δεν κινούνται με σημειώματα επίσης…Δεν είμαστε λίγοι, είμαστε πολλοί. Απλώς καμιά φορά εκτιμούμε ποιο είναι το συμφέρον της χώρας εκείνη τη στιγμή και ανάλογα πράττουμε».

Η Αριστερά και οι «ενδιάμεσοι γύφτοι»

Για το αν θεωρούσε τον εαυτό του σύμβολο της Αριστεράς κι αν είχε το…περιθώριο να παρεκκλίνει από την «ετικέτα» αυτή, ο Διονύσης Σαββόπουλος ήταν κάθετος λέγοντας ότι ο ίδιος κι οι φίλοι του που μεγάλωσαν τα χρόνια του ’60, συμπαραστάθηκαν στην Αριστερά διότι τότε, όπως είπε, οι Αριστεροί θεωρούνταν «πολίτες δεύτερης κατηγορίας». «Πράγμα πάρα πολύ ανώμαλο για μια χώρα που έλεγε ότι πρέπει να εκσυγχρονιστούμε. Πώς θα εκσυγχρονιζόταν η χώρα, όταν ο μισός κόσμος ήταν δευτέρας κατηγορίας. Έπρεπε να πιεστεί το κατεστημένο τότε για να κάνει την απαραίτητη αλλαγή», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Μιλώντας για τη φράση «ενδιάμεσοι γύφτοι» που είχε χρησιμοποιήσει τότε για τους ψηφοφόρους του  ΠΑΣΟΚ, ο λαοφιλής τραγουδοποιός τόνισε ότι αυτή προερχόταν από το κείμενο μιας παλιότερης μουσικοχορευτικής παράστασης που παρουσίαζε τότε. Δεν μπορείτε να κατηγορείτε έναν ηθοποιό ο οποίος από σκηνής δίνει έναν χαρακτηρισμό. Κακώς αυτό έγινε “εφημερίδα” και δήλωση. Δεν είναι “γύφτοι”, είναι καλοί Έλληνες» είχε πει.

Αναφερόμενος στο μέσο που χρησιμοποιεί ο καλλιτέχνης για να περάσει το μήνυμά του, ο Διονύσης Σαββόπουλος είχε πει ότι αυτό είναι το αίσθημά του είτε τον οδηγεί σε υπερβολές είτε όχι. «Δεν οφείλει καθόλου να είναι προκλητικός, πρέπει να λέει αυτό που αισθάνεται και είναι χρήσιμος γι’ αυτό». Όπως είπε, ο ίδιος ποτέ δεν επιδίωκε το σκάνδαλο. «Συμβαίνει να έρχεται» δήλωσε χαρακτηριστικά.

Μιλώντας για την πρώτη του επαγγελματική επαφή με τη μουσική, ο Διονύσης Σαββόπουλος είπε ότι αυτή ήρθε μετά το ’65 με τον πρώτο του προσωπικό δίσκο. «Μου άρεσε η μουσική παιδιόθεν. Δεν το σκεφτόμουν, αλλά με τράβαγε η μουσική. Κυρίως, όταν άκουσα τα πρώτα τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι στο ραδιόφωνο αισθάνθηκα πάρα πολύ μεγάλη συγκίνηση. Θέλησα να μπω κι εγώ σε αυτή την οικογένεια του ελληνικού τραγουδιού. Κι όταν είχα έρθει στην Αθήνα, θυμάμαι πήγα και χτύπαγα τις πόρτες των μεγάλων της Τέχνης μας για να τους γνωρίσω. για να τους μιλήσω. Τους δημιουργούσα κάποια αμηχανία γιατί ήμουν νέος, προπέτης και αρκετά εγωιστής».

Η γνωριμία με τον Μάνο Χατζιδάκι

Ο δημοφιλής τραγουδοποιός αναφέρθηκε και στην επεισοδιακή όπως αποδείχθηκε γνωριμία του με τον Μάνο Χατζιδάκι. «Θυμάμαι τον γνώρισα στα γραφεία του Αλέκου Πατσιφά… Είχα βρει τότε το “Φορτηγό” και μετά μου είπε κάποια καλά λόγια και βρεθήκαμε να πίνουμε έναν καφέ στο Φλόκα. Αλλά εγώ άρχισα να του λέω απόψεις και να τον κοντράρω, ενώ τον λάτρευα… Εγώ ήθελα να του φιλήσω το χέρι μόλις τον βρήκα. Αντ’ αυτού έλεγα απόψεις. Και σε κάποια στιγμή που έσκυψε να δέσει το κορδόνι του που ήταν λυμένο, ήθελα εγώ να είμαι αυτός που θα σκύψει να του το δέσει. Αλλά αντί να κάνω αυτό, του έλεγα πάλι απόψεις…Και τον κόντραρα», είπε αρχικά και συμπλήρωσε, καταθέτοντας την άποψή του για τον θάνατο: «Ξέρετε εγώ δεν πιστεύω ότι υπάρχει θάνατος, αλλά αυτή είναι η διαφορά… Αυτή την ευκαιρία μας παίρνει ο θάνατος. Δεν έχουμε άλλη ευκαιρία να δείξουμε την αγάπη μας και τη λατρεία μας σε έναν άνθρωπο παρά μόνο εν ζωή».

Σε άλλο σημείο της συνέντευξης, ο Διονύσης Σαββόπουλος είχε προτείνει και τη δική του λύση για την περίοδο πολιτικής αναταραχής που ζούσε την εποχή εκείνη η χώρα. «Φοβάμαι ότι εμείς ανήκουμε σε μια άλλη εποχή. Υπάρχει μια νέα εποχή που πρέπει να αποκτήσει τον πολιτικό της λόγο. Για να τον αποκτήσει, χρειάζεται και βιολογικώς νέους ανθρώπους ώστε να μην είναι επηρεασμένοι από τα διλήμματα της δικής μας εποχής, όταν μας απασχολούσε το δίλημμα καπιταλισμός ή κομμουνισμός… Δεν υπάρχουν αυτά τα πράγματα πλέον. Ο πολιτικός λόγος θα έρθει από ανθρώπους που είναι ανεπηρέαστοι, κάτι που όμως σημαίνει ότι έχουμε ένα πρόβλημα δεκαετίας μπροστά μας. Οι πολιτικοί μας όλοι ανήκουν σε μια άλλη εποχή», τόνισε.

«Η Ευρώπη είναι ένα παράδειγμα»

Αναφορικά με τις απόψεις του για τα εθνικά θέματα, για τα οποία τότε είχε κατηγορηθεί ότι έτεινε προς τον «εθνικισμό» κι ότι αυτό μπορεί να φανατίζει εθνικά τους πολίτες, ο Διονύσης Σαββόπουλος ξεκαθάρισε: «Αγαπώ τον τόπο μου, αλλά είμαι από τους ανθρώπους εκείνους που πάντα πιστεύουν ότι πρέπει να είμαστε κοντά στην Ευρώπη κι ότι ο Ελληνισμός πρέπει να περάσει μέσα από την Ευρώπη». «Η Ευρώπη είναι ένα παράδειγμα δίπλα μας. Αυτό που δεν μου αρέσει είναι ο μαϊμουδισμός της Ευρώπης», πρόσθεσε αρνούμενος ότι ήταν αντιευρωπαϊστής.

Πηγή: www.enikos.gr