«Η λέξη πρόοδος στο στόμα της μητέρας μου ηχούσε πολύ φάλτσα. 

Η ομάδα The Young Quill, παρουσιάζει στο θέατρο Μπέλλος -του οποίου έχει αναλάβει από πέρυσι την καλλιτεχνική διεύθυνση- το έργο του σύγχρονου Ρουμάνου συγγραφέα Ματέι Βίζνιεκ «Η λέξη πρόοδος στο στόμα της μητέρας μου ηχούσε πολύ φάλτσα» σε σκηνοθεσία Αικατερίνης Παπαγεωργίου.  

Μία επιλογή καθόλου τυχαία, καθώς μετά την επιτυχημένη πρώτη χρονιά (2022-2023) επαναλειτουργίας του ιστορικού θεάτρου της Πλάκας, η οποία ήταν αφιερωμένη στη σύγχρονη ελληνική δραματουργία, η ομάδα επέλεξε ο φετινός καλλιτεχνικός προγραμματισμός να εστιάσει σε ελληνικά και ξένα έργα που γράφτηκαν τον 21ο αιώνα. Ο Ματέι Βίζνιεκ γράφει το έργο του αυτό στις αρχές του 2000 θέτοντας το νευραλγικό ερώτημα: Τι θεωρούμε «πρόοδο» τον 21ο αιώνα και τι γίνεται με την «ανθρώπινη ψυχή» όταν βάλλεται από εθνικές έριδες, ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και διεθνή οικονομικά συμφέροντα;

«Αριστερόχειρες»

Οι «Αριστερόχειρες» είναι ένα έργο ανθρωποκεντρικό και βαθιά αλληγορικό. Βασισμένο σε αληθινά ιστορικά γεγονότα που έλαβαν χώρα την περίοδο του Ελληνικού Εμφυλίου, διαπραγματεύεται την έννοια της συλλογικής μνήμης ενός λαού που αρνείται να κοιτάξει κατάματα το παρελθόν του και επιμένει να επαναλαμβάνει τα λάθη του. Με αφορμή τα Ιδρύματα που ίδρυσε η Βασίλισσα Φρειδερίκη προκειμένου να κερδίσει έδαφος έναντι των αντιπάλων της και να ενισχύσει την επιρροή της στην διακυβέρνηση της χώρας, έρχονται στο φως ιστορίες παιδιών που γεννήθηκαν μέσα στην αιματηρή εμφυλιακή σύρραξη και εργαλειοποιήθηκαν στα χέρια της επικρατούσας εξουσίας.

«Μαύρη Μαγεία ή Άσε τους νεκρούς να πεθάνουν»

Ο Κωνσταντίνος Χελιδόνης, ένας ξεχασμένος τηλεοπτικος σταρ μιας οικογενειακής σειράς του ‘90, δέχεται επίσκεψη από τρεις δημοσιογράφους με αφορμή τον πρόσφατο θάνατο της μητέρας του. Επιτέλους, μια ευκαιρία για να βρεθεί ξανά στο προσκήνιο- αυτοί όμως έχουν ένα άλλο, σατανικό σχέδιο στο μυαλό τους.

Το έργο «Μαύρη Μαγεία ή Άσε τους νεκρούς να πεθάνουν» είναι το δεύτερο έργο του συγγραφέα και σκηνοθέτη Γιάννη Αποσκίτη, μετά τους «Προβοκάτορες».

Μια εφιαλτική φαρσοκωμωδία η οποία διαπραγματεύεται τα προβλήματα της ελληνικής σκληροπυρηνικής οικογένειας και την «διεστραμμένη» ενηλικίωση της γενιάς των millennials, που μεγαλώνοντας με το όνειρο μιας βέβαιης «συνταγής επιτυχίας», με ένα «σίγουρο μέλλον» που κατακρημνίστηκε, και κάνοντας αυτό που διδάχθηκαν πως είναι σωστό, κατέληξαν να κοιτούν με αμηχανία την ιστορία να τους προσπερνά με ιλιγγιώδη ταχύτητα, σε έναν κόσμο που φαντάζει όλος λάθος.

«Η Mουγγή Kαμπάνα»

Σε μιαν απέραντη έρημη πολιτεία στέκεται μια αλλόκοτη εκκλησία με μια τεράστια, ακόμη πιο αλλόκοτη σκοτεινή καμπάνα που έχει το χρώμα του σκοτωμένου αίματος. Όσο κι αν τραβάς τη γλώσσα της κανένας ήχος δεν βγαίνει πια. Όλα ξεκίνησαν το 1191 μετά τον Χριστό, κι ακόμα συνεχίζουν…

Πρόκειται για ένα διήγημα γραμμένο από τον συγγραφέα το 2003 με μια θεματική πιο επίκαιρη από ποτέ. Πώς η εξουσία αλλάζει ή μετακινεί τις αποφάσεις των ανθρώπων και πώς τελικά αλλάζει τον ίδιο τον άνθρωπο; Μπορεί κανείς να παραμείνει ηθικά ακέραιος κρατώντας την εξουσία στα χέρια του; Το καλό φαίνεται να συνυπάρχει με το κακό και με την πρώτη ευκαιρία το ένα υπερκεράζει το άλλο. Με όχημα τις πανδημίες, τον ρατσισμό και τις γενοκτονίες ο συγγραφέας ξεδιπλώνει τελικά την σαθρότητα της πολιτικής εξουσίας.

Μια παράσταση με τέσσερις ηθοποιούς, συνεχώς επί σκηνής, με εργαλεία το σώμα τους, τη φωνή τους, τα κοστούμια και ένα σκηνικό που θα «μεταμορφώνεται» στον χώρο έτσι ώστε να εξυπηρετεί την σκηνική αφήγηση. Η πρωτότυπη μουσική θα παράγεται ζωντανά στην σκηνή και θα είναι επηρεασμένη από δημοτικά τραγούδια, ψαλμούς και μοιρολόγια.