Σοκάρει η περιγραφή τουΣτηβ Ντούζουστο Down Town και τη Φανή Πλατσατούρα για τις στιγμές που φλέρταρε με τον θάνατο.
Στα 57 του χρόνια, ο ηθοποιός έφτασε πολλές φορές κοντά στον θάνατο.
Ο ίδιος λέει χαριτολογώντας ότι "τέσσερις φορές ήρθε ο χάρος να με πάρει.
Τελικά πήρε τα παπούτσια μου, για να μην πω κάτι πιο χοντρό". Η πρώτη φορά ήταν το 1990, όταν ήταν μόλις 33 χρόνων. "Ζύγιζα 190 κιλά και οι γιατροί μου είχαν δώσει ένα χρόνο ζωής. Γύρισα στον εαυτό μου και του είπα: "Ή κάνεις εγχείρηση και πεθαίνεις πάνω στο χειρουργικό κρεβάτι ή κάθεσαι και λιώνεις σιγά-σιγά στο σπίτι σου".
Τελικά, αποφάσισα να κάνω την πρώτη εγχείρηση αδυνατίσματος που έγινε πειραματικά στην Ελλάδα. Διαμερισματοποίηση στομάχου. Την ώρα του χειρουργείου σταμάτησε για ενάμισι λεπτό η καρδιά μου και με έφεραν πίσω στη ζωή οι γιατροί.
Όταν βγήκα από το νοσοκομείο ζύγιζα πια 78 κιλά, αλλά δεν ήμουν καλά ψυχολογικά. Ένιωθα ότι παραήμουν αδύνατος, φώναζαν "χοντρέ" και γύριζα. Έμπαινα πλαγίως από την πόρτα διαφόρων μαγαζιών επειδή νόμιζα ότι δεν χωρούσα, δεν αναγνώριζα το κορμί μου. Σήμερα είμαι 125 κιλά και θέλω να χάσω γύρω στα 10 κιλά".
Στα 57 του χρόνια, ο ηθοποιός έφτασε πολλές φορές κοντά στον θάνατο.
Ο ίδιος λέει χαριτολογώντας ότι "τέσσερις φορές ήρθε ο χάρος να με πάρει.
Τελικά πήρε τα παπούτσια μου, για να μην πω κάτι πιο χοντρό". Η πρώτη φορά ήταν το 1990, όταν ήταν μόλις 33 χρόνων. "Ζύγιζα 190 κιλά και οι γιατροί μου είχαν δώσει ένα χρόνο ζωής. Γύρισα στον εαυτό μου και του είπα: "Ή κάνεις εγχείρηση και πεθαίνεις πάνω στο χειρουργικό κρεβάτι ή κάθεσαι και λιώνεις σιγά-σιγά στο σπίτι σου".
Τελικά, αποφάσισα να κάνω την πρώτη εγχείρηση αδυνατίσματος που έγινε πειραματικά στην Ελλάδα. Διαμερισματοποίηση στομάχου. Την ώρα του χειρουργείου σταμάτησε για ενάμισι λεπτό η καρδιά μου και με έφεραν πίσω στη ζωή οι γιατροί.
Όταν βγήκα από το νοσοκομείο ζύγιζα πια 78 κιλά, αλλά δεν ήμουν καλά ψυχολογικά. Ένιωθα ότι παραήμουν αδύνατος, φώναζαν "χοντρέ" και γύριζα. Έμπαινα πλαγίως από την πόρτα διαφόρων μαγαζιών επειδή νόμιζα ότι δεν χωρούσα, δεν αναγνώριζα το κορμί μου. Σήμερα είμαι 125 κιλά και θέλω να χάσω γύρω στα 10 κιλά".
Η δεύτερη φορά που κινδύνευσε η ζωή του ήταν το 2001, όταν έπαθε ξανά ανακοπή καρδιάς. Το 2011, πάλι, πήγε για στεφανιογραφία στο νοσοκομείο και έπεσε ξαφνικά το οξυγόνο στο μηδέν, με αποτέλεσμα να μπει στην εντατική σε κωματώδη κατάσταση για 40 ολόκληρες μέρες. "Πήγα για απλές εξετάσεις και βρέθηκα νεκρός. Για 12 μέρες ήμουν φουσκωμένος, μπλε και κρύος. Κλινικά νεκρός. Οι γιατροί έπιασαν τα παιδιά μου και τους είπαν:
"Δυστυχώς ο μπαμπάς σας πεθαίνει". Ουσιαστικά με έσωσε η γυναίκα μου που 40 μέρες που ήμουν στην εντατική ήταν πάνω από το κεφάλι μου και έλεγε "ο Στηβ είναι μαχητής, ο Στηβ θα τα καταφέρει". Όταν ξύπνησα ήμουν σε άθλια κατάσταση. Το σώμα μου είχε λιώσει, δεν μπορούσα να μιλήσω, ούτε καν να κουνήσω τα δάχτυλά μου. Είχα παραισθήσεις".
"Δυστυχώς ο μπαμπάς σας πεθαίνει". Ουσιαστικά με έσωσε η γυναίκα μου που 40 μέρες που ήμουν στην εντατική ήταν πάνω από το κεφάλι μου και έλεγε "ο Στηβ είναι μαχητής, ο Στηβ θα τα καταφέρει". Όταν ξύπνησα ήμουν σε άθλια κατάσταση. Το σώμα μου είχε λιώσει, δεν μπορούσα να μιλήσω, ούτε καν να κουνήσω τα δάχτυλά μου. Είχα παραισθήσεις".
Η τέταρτη φορά που βρέθηκα κοντά στο τέλος ήταν το 2013, που είχε άλλη μία ανακοπή καρδιάς αμέσως μετά τον θάνατο του πατέρα του.
"Σήμερα είμαι καλά στην υγεία μου. Προσπαθώ να προσέχω τη διατροφή μου. Μόνο στη ρακή δεν μπορώ να αντισταθώ, ενώ συνηθίζω να λέω αστειευόμενος ότι "καπνίζω τουριστικά". Έχω 70% αναπηρία από ΧΑΠ δευτέρου βαθμού και καρδιά. Το πότε θα φύγω όμως θα το αποφασίσω εγώ".
"Σήμερα είμαι καλά στην υγεία μου. Προσπαθώ να προσέχω τη διατροφή μου. Μόνο στη ρακή δεν μπορώ να αντισταθώ, ενώ συνηθίζω να λέω αστειευόμενος ότι "καπνίζω τουριστικά". Έχω 70% αναπηρία από ΧΑΠ δευτέρου βαθμού και καρδιά. Το πότε θα φύγω όμως θα το αποφασίσω εγώ".