Ένας σπαραχτικός μονόλογος έτσι όπως ζωντανεύει στη σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου Αίγινας από τον σκηνοθέτη και ηθοποιό Βασίλη Βασιλάκη. Μια αφήγηση που ακροβατεί ανάμεσα στο λογικό και το παράλογο, στο φυσικό και το μεταφυσικό, το τώρα και το χθες. Με πικρές αναφορές στα «χρηστά ήθη» της Ελληνικής επαρχίας, την υποκρισία, το μίζερο καθωσπρεπισμό.

Αφορμή το μυθιστόρημα του Γ. Μακριδάκη, συγγραφέα μεγάλων επιτυχιών από τη Χίο. Ένας πνευματικός άνθρωπος, ερευνητής, γραφιάς, μελετητής που έχει ταράξει τα ήσυχα κατά τα άλλα πολιτιστικά νερά του τόπου του.
Ο Β. Βασιλάκης συνεπής για άλλη μια φορά στη θεατρική γραμμή και πορεία που έχει χαράξει πειραματίζεται γόνιμα και προσκαλεί το κοινό του σε ένα ταξίδι στη βαθιά αλήθεια του θεάτρου. Η πρόσκληση είναι και πρόκληση και αυτό είναι το μέγα ενδιαφέρον του φετινού εγχειρήματός του. Μια τολμηρή παράσταση που ανεβαίνει για τρίτη φορά στην Αίγινα έχουν προηγηθεί οι παραστάσεις στο Δημοτικό Θέατρο, στο Γράμμα αλλά και στο Μικρό Πολυτεχνείο στην Αθήνα.Γιώργος Μπήτρος (odosaeginis.blogspot.gr)

Ένα σκοτεινό κελί με μια υποψία φωτός από το μικροσκοπικό παράθυρο, η σιλουέτα ενός ιερέα και τα στοιχειά του παρελθόντος. Πιθανότητες θετικής κατάληξης, μηδαμινές. Ο Βασίλης Βασιλάκης βρίσκεται αντιμέτωπος ξανά με το κείμενο του Γιάννη Μακριδάκη, του Χιώτη συγγραφέα που έχει με διαολεμένη μαεστρία καταφέρει να πλάσει εκ του μηδενός ώριμους, εναργείς μα και σοφούς λογοτεχνικούς κόσμους, λες και έχει βιώσει ο άτιμος, την εμπειρία δεκάδων ζωών, συμπιεσμένες μέσα στα 40 βιολογικά του χρόνια. Ο αυτοσκηνοθετούμενος ηθοποιός τολμά, όχι μόνο να φανταστεί, αλλά και να υλοποιήσει το όραμά του για μια παράσταση κοινωνικού ρεαλισμού, που επιζητά την πυρκαγιά των λέξεων και της ποίησης και που, στο λυτρωτικό φινάλε γίνεται και ο ίδιος παρανάλωμά της.

Ο «Ήλιος» είναι η ιστορία του απόκληρου, θύμα κοινωνικού ρατσισμού στις αρχές του αιώνα, Κωνσταντή του οποίου η έκδηλη θηλυπρέπεια, τον μετέτρεψε στο αγαπημένο παιχνίδι για το κατιναριό ενός ολόκληρου νησιού. Τα ψήγματα συμπόνιας από τις ομοιοπαθούσες, περιθωριοποιημένες πόρνες και τα ψίχουλα του εραστή του, Αποστόλη, δεν θα αρκέσουν για αυτό το μικρό αγόρι που συνήθισε να τον ξεφωνίζουν κυρία, γυναικωτό και Ιδιώνυμον.

Με πρωτοπρόσωπη, σχεδόν τεθλασμένη αφήγηση, διανθισμένη με μπόλικους χιώτικους ιδιωματισμούς, με χρονικά σούρτα φέρτα που περισσότερο ιντριγκάρουν παρά μπερδεύουν, ο ηθοποιός με θαυμάσια γλαφυρότητα και ακρίβεια στο λόγο, ως άλλη Πηνελόπη υφαίνει λεκτικές περιγραφές από μετάξι, ακυρώνοντάς τες ταυτόχρονα μες τις ακαθαρσίες, τους μαχαλάδες και τους γιγάντιους ποντίκαρους της ανέχειας και της φτώχειας του ‘40.

Το σασπένς φτάνει στο απόγειό του. Βγάζεις χαρτομάντηλα, ξεφυσάς, αναπάντεχα ξεκαρδίζεσαι με το εμβόλιμο, θαυμάσιο χιούμορ και τέλος δεν μπορείς παρά να συγχαρείς δύο καλλιτέχνες (ηθοποιό και συγγραφέα) που προσφέρουν σπάνια έντονες θεατρικές στιγμές και που δίνουν νέα πνοή στην έννοια του «ουμανισμού».Ανέστης Κορνέζος (neaepohi.gr)

Για το μυθιστόρημα «Ήλιος με δόντια» μεταξύ άλλων, έχουν γραφτεί: «Η δομή του βιβλίου θυμίζει Παύλο Μάτεσι, η γραφή και η συνομιλία με την Ιστορία θυμίζουν Θανάση Βαλτινό και Ρέα Γαλανάκη, η τεκμηρίωση και ο πλούτοςτης πληροφορίας παραπέμπουν σε Νίκο Θέμελη και Αθηνά Κακούρη. Δεν είναι ούτε βιαστικό ούτε επιπόλαιο αν πούμε ότι ο Γιάννης Μακριδάκης είναι συγγραφέας αυτής της κλάσης […]Ο Μακριδάκης είναι ένας ακτιβιστής που αρθρογραφεί υπέρ των φιλικών σχέσεων με την Τουρκία, υπέρ της συμβίωσης με ό,τι νοείται ως «ξένο» και δίνει το παρών στις κοινωνικές δράσεις της Χίου.»tovima.gr_ Λώρη Κέζα – 2010

«Πρόκειται για ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα, καλογραμμένο από κάθε άποψη,ισορροπημένο άρτια ανάμεσα στην τεχνική, το ταλέντο και την ψυχή, το οποίο καταδεικνύει ότι για ακόμα μια φορά η Ιστορία είναι οι άνθρωποι.»diavaseme.gr_ Στέφανος Ξένος 2010

«Καταλαβαίνω πως όλοι εμείς που στεκόμαστε μπροστά στον καθρέφτη και κοιτούμε μέσα του, είμαστε εκεί για διαφορετικούς λόγους, έχουμε φτάσει από άλλους δρόμους και βλέπουμε ο καθένας ξεχωριστή εικόνα. Και ο ήλιος μέσα στον καθρέφτη; Ε, αυτός είναι αυθύπαρκτος, θα βρίσκεται εκεί, μετά από μας και μετά από τον καθρέφτη.» Αλεξάνδρα Ιωαννίδου, “Book Press” 2010

Ήλιος με δόντια στο Θέατρο (Σχόλιο από την πρώτη εκδοχή του έργου, 2011)

Ο σκηνοθέτης της παράστασης και διασκευαστής του ομώνυμου μυθιστορήματος τουΓιάννη Μακριδάκη (εκδ. Εστία), Βασίλης Βασιλάκης, ο οποίος και κρατάει το βασικόρόλο, αγάπησε βαθιά το βιβλίο. Σε μια χειροποίητη παράσταση, με φθηνά μέσα καιπολύ μεράκι, έστησε έναν μπερντέ πίσω από τον οποίο ο παπάς Κωνσταντής θυμάταιτα περασμένα της ζωής του. Εμείς βλέπουμε τη σκιά του – εξαιρετικό εύρημα, αφού ο θεατής νιώθει σαν αναγνώστης και αφήνει τη φαντασία του να οργιάσει. Όμως περισσότερο απ’ όλα είναι ο τρόπος που «διαβάζει» το βιβλίο – υποδειγματικός! Όσοι ενθουσιαστήκαμε με το βιβλίο δεν νιώσαμε προδομένοι. Τον ακούς κι έχεις την αίσθηση πως κυκλοφορείς στα σοκάκια της Χίου, εκεί που μικρός ο Κωνσταντής πάλευε τόσο να επιβιώσει όσο και να βρει την ευτυχία αδιαφορώντας για τα σχόλια. Η παράσταση συνοδεύεται και από βίντεο, αν και προσωπικά δεν ένιωσα πως το είχε ανάγκη, όταν διαθέτει έναν τέτοιο ηθοποιό. Παίζουν, επίσης: Ανέστης Κορνέζος, Νίκος Νικολάου
Δ.Μ. (Athens Voice)

ΚΑΘΕ ΤΡΙΤΗ ΚΑΙ ΤΕΤΑΡΤΗ ΣΤΙΣ 21:00 ΑΠΟ 29/1/2014

Θεατρική Σκηνή ΖΩΗ ΛΑΣΚΑΡΗ

Καστοριάς 34 – 36

Βοτανικός

τηλ2103477878
Τηλ.+30 210 3477878