Ο Ιβάνοφ, στο έργο ορίζεται ως ο καταθλιπτικός κι ανένταχτος σε ένα σαθρό κοινωνικό σύστημα τοκογλυφίας, ανηθικότητας και μοναξιάς, η παράσταση όμως αποδίδει αυτούς τους χαρακτηρισμούς και στα 11 πρόσωπα του έργου που με νύχια και με δόντια προσπαθούν να κρατηθούν στη ζωή. Μια ακμάζουσα νεοπλουτίστικη κοινωνία που καταπιέζεται στους ρόλους της, γυναίκες που τρέχουν σε κοσμικές βραδιές εις άγρα εραστών και συζύγων, ηθικολόγοι γιατροί, γυναίκες που πεθαίνουν από έρωτα, ιδεολόγοι που ελλείψει οποιασδήποτε πια ιδεολογίας ξεχαρβαλώνονται. Ο ένας από αυτούς δεν καταφέρνει να κρατηθεί και «εξαιρείται». Κέντρο της παράστασης το πάρτυ, στο οποίο όλα αυτά τα πρόσωπα συναντιούνται κι είναι αναγκασμένα να μείνουν μαζί μέχρι το τέλος

Στόχος του όλου εγχειρήματος είναι η προσέγγιση του υλικού του Τσέχωφ με έναν πιο αφηγηματικό και ανοιχτό τρόπο.