Ο δωδεκάχρονος Ντρε Πάρκερ (Τζέιντεν Σμιθ) θα μπορούσε να είναι το πιο δημοφιλές παιδί στο Ντιτρόιτ, όμως η καριέρα της μητέρας του (Ταράτζι Π. Χένσον) τους οδηγεί αναγκαστικά στην Κίνα. Στο νέο του σχολείο, ο Ντρε δυσκολεύεται να κάνει φίλους και όταν δημιουργείται μία αμοιβαία συμπάθεια με τη συμμαθήτριά του Μέι Γινγκ, οι πολιτισμικές διαφορές μοιάζουν να αποκλείουν τη φιλία τους. Τα πράγματα χειροτερεύουν όταν ο ‘νταής’ του σχολείου, Τσενγκ, βάζει τον Ντρε στο μάτι: στη χώρα του κουνγκ φου, πώς μπορεί να προστατευτεί ένα αγόρι που ξέρει μόνο λίγο καράτε? Στη μοναχική ζωή του Ντρε μπαίνει όμως ο Κύριος Χαν (Τσάκι Τσαν), που είναι αυθεντία στο κουνγκ φου και τον διδάσκει τα μυστικά της τέχνης του. Ο Ντρε θα μάθει ότι το κουνγκ φου είναι πάνω απ’ όλα ωριμότητα και ψυχραιμία, κι έτσι τελικά θα καταφέρει να αντιμετωπίσει τους αντιπάλους του σε ένα πρωτάθλημα που αποδεικνύεται ο αγώνας της ζωής του.
Πληροφορίες
Η ΤΑΙΝΙΑ ΤΟ ΚΑΡΑΤΕ ΚΙΝΤ ΜΑΘΑΙΝΕΙ ΚΟΥΝΓΚ ΦΟΥ
Η προσπάθεια ενός νεαρού αγοριού να ενταχθεί σε ένα νέο περιβάλλον και η ιδιαίτερη σχέση που αναπτύσσει με ένα δάσκαλό του ήταν το θέμα της κλασικής πλέον ταινίας ‘Καράτε Κιντ’, με τους Ραλφ Μάτσιο και Νοριούκι «Πατ» Μορίτα (ο οποίος μάλιστα προτάθηκε για Όσκαρ με την ερμηνεία του). Όπως επισημαίνει ο Τζέρι Γουάιντραουμπ, παραγωγός όλων των ταινιών ‘Καράτε Κιντ’ αλλά και του νέου φιλμ ‘The Karate Kid’, η ιστορία αντέχει μέχρι σήμερα γιατί είναι διαχρονική. «Κατά βάθος δεν αναφέρεται στο καράτε, όσο στην ανάγκη ενός νεαρού αγοριού να βρει ένα μέντορα και κατ’ επέκταση έναν πατέρα». Παρ’ όλα αυτά, το νέο έργο δεν αποτελεί remake της πρωτότυπης ταινίας: αγγίζει το ίδιο ακριβώς θέμα αλλά έχει τη δική του υπόσταση. «Όταν καταπιάνεσαι με ένα τέτοιο υλικό, πρέπει οπωσδήποτε να δείξεις σεβασμό προς το πρωτότυπο έργο αλλά ταυτόχρονα να βρεις τρόπο ώστε να το διευρύνεις και να το φέρεις στο σήμερα» παρατηρεί ο σκηνοθέτης Χάραλντ Ζούαρτ.
Η μεγαλύτερη ίσως πρόκληση του έργου ήταν να βρεθεί ο κατάλληλος μέντορας, ένα πραγματικό σύμβολο, και δεν υπήρχε ιδανικότερος υποψήφιος από τον Τσάκι Τσαν. Ο Τσαν ταυτίστηκε με την ιστορία γιατί, 30 χρόνια πριν, είχε βρεθεί ακριβώς στη θέση του νεαρού αγοριού, ερχόμενος για πρώτη φορά στην Αμερική: «είναι τρομακτικό όταν βρίσκεσαι σε μια εντελώς διαφορετική κουλτούρα» θυμάται ο ηθοποιός. Με τη συμμετοχή του Τσαν, οι παραγωγοί μπορούσαν πια να εξελίξουν την ιστορία. Έτσι επέλεξαν ως τόπο γυρισμάτων την Κίνα, κι αυτό με τη σειρά του καθόρισε την πολεμική τέχνη που διέπει το έργο: το κουνγκ φου. «Για να επιβιώσει ο Ντρε στην Κίνα, πρέπει να μάθει κουνγκ φου. Ο λόγος που η ταινία ονομάζεται ‘The Karate Kid’ είναι γιατί στην αρχή το αγόρι πιστεύει ότι μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του με το λίγο καράτε που ξέρει» εξηγεί ο παραγωγός Κεν Στόβιτς.
Όπως στην ταινία, έτσι και στην πραγματικότητα ο μικρός Τζέιντεν Σμιθ χρειάστηκε να κάνει μαθήματα κουνγκ φου. Δάσκαλός του ήταν ο στενός συνεργάτης του Τσάκι Τσαν, Γου Γκανγκ. «Ο Τζέιντεν είναι πολύ ταλαντούχος και εργάζεται σκληρά. Ήταν χαρά μου να τον προπονώ» λέει ο Γκανγκ για το νεαρό πρωταγωνιστή. Ο Σμιθ είδε επίσης πολλές από τις ταινίες του Τσάκι Τσαν για να εξοικειωθεί περισσότερο με το κουνγκ φου. Ο Χάραλντ Ζούαρτ δηλώνει εντυπωσιασμένος από το μικρό Σμιθ. «Ο Τζέιντεν είναι χαριτωμένος, χαρισματικός, αλλά και καταπληκτικός ηθοποιός. Αφοσιώθηκε πλήρως σε όλες τις πλευρές του ρόλου του. Όχι μόνο στο να μάθει κουνγκ φου αλλά και στο να αποδώσει το συναισθηματικό ταξίδι ενός αγοριού που γίνεται άντρας».
Η ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΚΟΥΝΓΚ ΦΟΥ
Το κουνγκ φου είναι μία κατ’ εξοχήν Κινέζικη πολεμική τέχνη, σε αντίθεση με το καράτε που έχει τις ρίζες του στην Οκινάουα και την Ιαπωνία. Ο όρος «κουνγκ φου» έχει πολλές διαφορετικές έννοιες: μπορεί να μεταφραστεί ως «δουλειά», «ικανότητα» ή «χρόνος και προσπάθεια». Στο έργο ο Ντρε εκπαιδεύεται συγκεκριμένα στην πολεμική τέχνη Γου Σου, ένα απαιτητικό είδος κουνγκ φου πολύ διαδεδομένο στην Κίνα.
Ο Γου Γκανγκ (ή αλλιώς «Μάστερ Γου» όπως τον αποκαλούσε ο Τζέιντεν) ξεκίνησε να προπονεί το νεαρό πρωταγωνιστή στο Λος Άντζελες για τρεις μήνες πριν την έναρξη των γυρισμάτων, ενώ τα μαθήματά τους συνεχιστήκαν και στην Κίνα, σε όλη τη διάρκεια της τετράμηνης παραγωγής. «Μέσα σε λίγους μήνες είχε φτάσει στο επίπεδο παιδιών που προπονούνται επί πέντε ή έξι χρόνια. Ήταν πολύ συγκεντρωμένος, πολύ ταλαντούχος και δεν παραπονέθηκε ποτέ» παρατηρεί ο Γκανγκ. Ο σκηνοθέτης και οι παραγωγοί ήταν εξ’ αρχής αποφασισμένοι να μην καταφύγουν σε κινηματογραφικά τρικ για να παρουσιάσουν ότι ο Σμιθ είχε περισσότερες ικανότητες από ότι στην πραγματικότητα. Βέβαια, τόσο ο νεαρός Σμιθ όσο και τα υπόλοιπα παιδιά που συμμετείχαν στην ταινία έπρεπε να μάθουν πώς χορογραφείται μία σκηνή κουνγκ φου για την κάμερα και με ποιον τρόπο θα αποτυπώνονταν οι κινήσεις τους καλύτερα στη μεγάλη οθόνη. «Όλα τα παιδιά που παίζουν στην ταινία είναι μαθητές του Γου Σου αλλά κανένα δεν είχε εμπειρία από την κινηματογράφηση των πολεμικών τεχνών» παρατηρεί ο Γου Γκανγκ. «Δεν είναι εύκολο να βρεις το σωστό συντονισμό, το ρυθμό και την κατάλληλη αντίδραση όταν δέχεσαι ένα χτύπημα. Επίσης, το συναίσθημα και η ερμηνεία στην ώρα του αγώνα είναι εξίσου σημαντικά με τη δράση: τα παιδιά έπρεπε να διηγούνται την εξέλιξη της ιστορίας με το πρόσωπο και το σώμα τους».
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΩΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΚΙΝΑ
Η σύγχρονη μεταφορά του ‘Καράτε Κιντ’ προϋπέθετε ένα περιβάλλον που θα παρουσίαζε όσο το δυνατόν περισσότερα εμπόδια για το μικρό Ντρε, και η συμμετοχή του Τσάκι Τσαν μοιραία οδήγησε την παραγωγή στην Κίνα. «Ξέραμε ότι δε θα ήταν εύκολο, όμως το περιβάλλον ενίσχυσε το θέμα της ταινίας» λέει ο γνωστός ηθοποιός Γουίλ Σμιθ, πατέρας του Τζέιντεν, που συμμετείχε στην ταινία ως παραγωγός. «Όταν βλέπεις τον Τζέιντεν και τον Τσάκι να προπονούνται πάνω στο Σινικό Τείχος, καταλαβαίνεις ότι δε θα μπορούσες να πετύχεις το ίδιο αποτέλεσμα κινηματογραφώντας στο Λος Άντζελες».
Επειδή πολλές από τις τοποθεσίες που επιβάλλονταν για το γύρισμα ήταν δυσπρόσιτες, οι παραγωγοί συνεργάστηκαν με την China Film Group, την πιο σημαντική κρατική εταιρεία παραγωγής που τους εξασφάλισε τους κατάλληλους χώρους. «Ακόμη και για το πιο σύντομο πλάνο μπορεί να χρειάστηκαν μήνες προετοιμασίας» λέει ο σκηνοθέτης. «Είναι η πρώτη ταινία μετά το φιλμ ‘Ο Τελευταίος Αυτοκράτορας’, 20 χρόνια πριν, που πήρε άδεια για γυρίσματα μέσα στην Απαγορευμένη Πόλη. Βέβαια έπρεπε να τα κάνουμε όλα πολύ βιαστικά γιατί είχαμε μόνο δύο ώρες στη διάθεσή μας για τη συγκεκριμένη σκηνή. Ευτυχώς είχαμε μια πολύ ευέλικτη ομάδα παραγωγής».
Στο Σινικό Τείχος: Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η Πίνκετ Σμιθ, μητέρα του Τζέιντεν και επίσης παραγωγός στην ταινία, «η σκηνή όπου ο Κύριος Χαν προπονεί τον Ντρε πάνω στο Σινικό Τείχος είναι κάτι αντίστοιχο με την προετοιμασία στο φιλμ ‘Ρόκυ’». Όμως στο Σινικό Τείχος δεν επιτρέπεται κανενός είδους όχημα, οπότε τα μέλη της παραγωγής έπρεπε να ανεβάσουν τον εξοπλισμό με τα χέρια. Για τα γυρίσματα επιλέχθηκε το τμήμα του Τείχους που βρίσκεται στην περιοχή Μουτιανγιού, περίπου 70 χιλιόμετρα έξω από το Πεκίνο.
Μέσα και γύρω από το Πεκίνο: Στην ταινία εμφανίζονται χαρακτηριστικές τοποθεσίες του Πεκίνου, όπως ο Διεθνής Αερολιμένας και η οδός Wang Fu Jing, γνωστή για τα μικρά εστιατόρια με τα περίεργα σνακ. Εδώ συναντιούνται ο Ντρε με τη Μέι Γινγκ και δοκιμάζουν τηγανιτό σκορπιό. «Δε χρησιμοποιήσαμε πραγματικούς σκορπιούς: φτιάξαμε πιστά αντίγραφα από αλεύρι και τα τηγανίσαμε» λέει ο Ζούαρτ. Γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν επίσης στα εξωτερικά πλατό των Beijing Film Studios, που αντιγράφουν τα παραδοσιακά κινέζικα σπίτια ‘χουτόν’ με τις εσωτερικές αυλές, αλλά και στα πλατό της China Film Group Film Base, περίπου 90 λεπτά έξω από το Πεκίνο, για τους εσωτερικούς χώρους (π.χ. το διαμέρισμα του Ντρε και το εσωτερικό ενός ναού).
Στο βουνό Γουντάνγκ: Μία από τις πιο σημαντικές σκηνές της ταινίας είναι αυτή όπου ο Κύριος Χαν οδηγεί τον Ντρε σε ένα ιερό προσκύνημα για να ανακαλύψει τις ρίζες του κουνγκ φου. Το βουνό Γουντάνγκ βρίσκεται στην κεντρική Κίνα και, για να φτάσει στον εντυπωσιακό ναό, η κινηματογραφική ομάδα χρειάστηκε να χρησιμοποιήσει τελεφερίκ και στη συνέχεια να σκαρφαλώσει στα απότομα βράχια.
Στο αθλητικό κέντρο Feng Tai, για την τελική αναμέτρηση: Όλες οι προσπάθειες του Κυρίου Χαν και του Ντρε κρίνονται στο πρωτάθλημα, όπου ο Ντρε έρχεται αντιμέτωπος με τον αντίπαλό του, Τσενγκ. Η σκηνή προγραμματίστηκε για τις οκτώ τελευταίες μέρες των γυρισμάτων, ώστε να υπάρχει όσο το δυνατόν περισσότερος χρόνος προετοιμασίας για τον Τζέιντεν και τους συμπρωταγωνιστές του. Αυτοί επιλέχθηκαν μετά από κάστινγκ σε χιλιάδες παιδιά – μαθητές Γου Σου από ολόκληρη την Κίνα, τα οποία στη συνέχεια εκπαιδεύτηκαν εντατικά από τον Γου Γκανγκ. Την τελική χορογραφία στο πρωτάθλημα κουνγκ φου επιμελήθηκε προσωπικά ο Τσάκι Τσαν. Στη συγκεκριμένη σκηνή συμμετείχαν επίσης περισσότεροι από 800 κομπάρσοι, που εμφανίζονται ως θεατές, φωτογράφοι και κάμεραμεν.