Λίγο μετά το ξέσπασμα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Άλμπερτ, ένας έφηβος που ζει σε μια φάρμα στη βρετανική ύπαιθρο, πληροφορείται πως ο πατέρας του αποφάσισε να πουλήσει τον Τζόι, το αγαπημένο του άλογο, στο βρετανικό ιππικό. Πολύ σύντομα, ο Τζόι καταλήγει στην πρώτη γραμμή του γαλλικού μετώπου, όπου ως δια μαγείας αλλάζει τις ζωές των ανθρώπων με τους οποίους έρχεται σε επαφή. Πίσω στην Αγγλία, ωστόσο, ο Άλμπερτ, νιώθοντας πως έχει χάσει έναν πολύ καλό φίλο, αποφασίζει να αψηφήσει τις επιταγές της μοίρας και να καταταγεί στον στρατό, με την ελπίδα να τον ξαναβρεί...

Το «Άλογο του Πολέμου», ένα δημοφιλές παιδικό βιβλίο του διακεκριμένου Βρετανού συγγραφέα Μάικλ Μορπούργκο, το οποίο μεταφέρθηκε με εντυπωσιακή επιτυχία στη θεατρική σκηνή του Λονδίνου και στο Μπρόντγουεϊ, προσφέρει τη δυνατότητα στον Στίβεν Σπίλμπεργκ να καταπιαστεί για πρώτη φορά στην καριέρα του με τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. O ανεξάντλητος «παραμυθάς» του Χόλιγουντ δε χάνει την ευκαιρία να ξεδιπλώσει μια ανεπανάληπτη οδύσσεια ελπίδας, πρωτοφανούς αφοσίωσης, θαυμαστών ανακαλύψεων και αδάμαστης γενναιότητας, προορισμένη να συναρπάσει και να αποτελέσει πηγή έμπνευσης για τους θεατές κάθε ηλικίας. Πρωταγωνιστούν οι Έμιλι Γουότσον («Δαμάζοντας τα Κύματα», «Χίλαρι και Τζάκι», «Έγκλημα στο Γκόσφορντ Παρκ»), Πίτερ Μάλαν («Τυραννόσαυρος», «Trainspotting», «Braveheart»), Ντέιβιντ Θιούλις («Ανώνυμος», «Γυμνός» «Χάρι Πότερ» series), Τομ Χίντλστον («Thor», «Μεσάνυχτα στο Παρίσι») και ο πρωτοεμφανιζόμενος Τζέρεμι Ιρβάιν στο ρόλο του Άλμπερτ.

Η ιστορία του Άλμπερτ και του αγαπημένου του αλόγου, Τζόι μας οδηγεί σε μια φάρμα, λίγο πριν ξεσπάσει ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος. Ο Τζόι πωλείται στο βρετανικό ιππικό από τον πατέρα του Άλμπερτ και από εκεί βρίσκεται στις πρώτες γραμμές του μετώπου. Με ένα μαγικό τρόπο, ο Τζόι επηρεάζει τις ζωές των ανθρώπων που συναντά, ενώ ο Άλμπερτ μην μπορώντας να ξεχάσει τον φίλο του, εγκαταλείπει το σπίτι του και κατατάσσεται στον στρατό, προκειμένου να τον ξαναβρεί.

«Το σπουδαιότερο ταξίδι είναι εκείνο που σε οδηγεί σπίτι…»

Ο σκηνοθέτης και παραγωγός Στίβεν Σπίλμπεργκ μας μυεί στα μυστικά της ταινίας «Το Άλογο του Πολέμου»

• Βρήκα την παράσταση του Εθνικού Θεάτρου του Λονδίνου εξαιρετική – με συνεπήρε όσο λίγες έχω παρακολουθήσει στη ζωή μου. Σχεδόν αμέσως ένιωσα πως άξιζε να μεταφέρω τη συγκεκριμένη ιστορία στη μεγάλη οθόνη, πεπεισμένος πως μπορεί να «καταργήσει» τα σύνορα και να αγγίξει τις καρδιές των θεατών κάθε ηλικίας.
• Για μένα προσωπικά το «Άλογο του Πολέμου» είναι μια διαχρονική ιστορία για τις θυσίες που είσαι πρόθυμος να κάνεις στο όνομα της αγάπης. Και πιο συγκεκριμένα, για τις θυσίες που κάνει ένα αγόρι εν καιρώ πολέμου, προκειμένου να ξαναβρεί το αγαπημένο του άλογο, αλλά και τις θυσίες που κάνει ένα άλογο, προκειμένου να επιβιώσει σε αυτή τη σκοτεινή περίοδο της ιστορίας. Δύο αδάμαστες ψυχές, οι μοίρες των οποίων είναι αλληλένδετες καθ’ όλη τη διάρκεια της μακράς περιπλάνησής τους.
• Παρά το γεγονός πως λάτρεψα το βιβλίο του Μορπούργκο, συνειδητοποίησα πως στην ταινία δε θα ήταν διόλου λειτουργικό το να τοποθετήσω τον Τζόι, το άλογο του Άλμπερτ, στη θέση του αφηγητή της ιστορίας. Από την άλλη, η συγκεκριμένη έμπνευση του συγγραφέα με βοήθησε να καταλάβω το πόσο σημαντικό θα ήταν να προσεγγίσω τη συγκεκριμένη ιστορία υπό ποικίλες οπτικές γωνίες.
• Λίγο πριν ξεσπάσει ο πόλεμος, ο Άλμπερτ αναλαμβάνει να οργώσει μια κακοτράχαλη έκταση με τη βοήθεια του Τζόι και από την πρώτη στιγμή διαισθάνεσαι πως ανάμεσά τους αρχίζει να αναπτύσσεται μια δυνατή σχέση αμοιβαίας εμπιστοσύνης. Και, παρά το γεγονός ότι οι δρόμοι τους σύντομα χωρίζουν, είναι πεπεισμένος πως όχι μόνο είναι γραφτό τους να συναντηθούν ξανά κάποια στιγμή στο μέλλον, αλλά και πως αυτή τους η επανασύνδεση θα αποτελέσει μια τρανή απόδειξη πως ακόμη και μέσα από κάτι τόσο αποτρόπαιο όπως ένας παγκόσμιος πόλεμος, μπορεί να αναδυθεί κάτι το πραγματικά υπέροχο – μια σπάνια όσο και ακλόνητη φιλία ανάμεσα σε έναν άνθρωπο και ένα ζώο.
• Είναι η πρώτη φορά στην καριέρα μου που καταπιάνομαι με μια ταινία, η οποία αποτελείται από ποικίλες επιμέρους ιστορίες, που όλες τους περιστρέφονται γύρω από μια βασική πλοκή. Κατά τη διάρκεια του πολυετούς ταξιδιού του, ο Τζόι έρχεται σε επαφή με κάθε λογής χαρακτήρες, οι οποίοι αφήνουν το σημάδι τους στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς του, τη στιγμή που κι εκείνος τους επηρεάζει βαθύτατα, αλλάζοντας για πάντα τις ζωές τους.
• Το τελευταίο που με ενδιέφερε στη συγκεκριμένη ταινία ήταν να διαλέξω πλευρά και να διαχωρίσω τους «καλούς» από τους «κακούς». Εκείνο που είχε σημασία για μένα, ήταν να δείξω την ιδιαίτερη σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα στον Τζόι και τους ανθρώπους με τους οποίους έρχεται σε επαφή. Τα άλογα, άλλωστε, δεν ενδιαφέρονται για την πολιτική, παρά μόνο για εκείνους που ασχολούνται με τη φροντίδα τους. Κι αυτό ήταν ένας ακόμη τρόπος να τονίσω την ανθρωπιά που μπορεί να ευδοκιμήσει, ακόμη και εν καιρώ πολέμου.
• Έχω ζήσει 15 ολόκληρα χρόνια κοντά σε άλογα και γνωρίζω πολύ καλά το πόσο εκφραστικά ζώα είναι. Κι όμως, χρειάστηκε να δουλέψω με άλογα για τις ανάγκες της συγκεκριμένης ταινίας, για να φτάσω στο σημείο να συνειδητοποιήσω το πόσο πολύ συναίσθημα μπορούν να εκλύσουν, αν το απαιτούν οι συνθήκες.
• Με ενδιέφερε, σαφώς, η ιστορία μου να διαθέτει αξιοπιστία, ωστόσο αυτή τη φορά δεν είχα σκοπό να παρουσιάσω την πλευρά του πολέμου που είχα δείξει στη «Διάσωση του Στρατιώτη Ράιαν» και στις μίνι σειρές «Band of Brothers» και «The Pacific». Εκείνο που εξαρχής επιθυμούσα, ήταν το ταξίδι του Άλμπερτ και του αλόγου του να αποτελέσει μια γνήσια συγκινητική κινηματογραφική εμπειρία για ολόκληρη την οικογένεια.
• Στην προσπάθειά μας με τον Ρίτσαρντ (Κέρτις) να βρούμε έναν τρόπο να «εικονοποιήσουμε» τη σύνδεση ανάμεσα στον Άλμπερτ και τον Τζόι τον καιρό που θα περνούσαν χώρια, μας ήρθε η ιδέα του πολεμικού λαβάρου που ο πρώτος δένει στα χαλινάρια του δεύτερου τη στιγμή του αποχωρισμού τους. Έτσι, ο Τζόι φέρει πάντα μαζί του ένα ενθύμιο από τον Άλμπερτ, το οποίο ίσως να λειτουργεί και ως φυλαχτό, ενισχύοντας την πεποίθηση πως οι δυο τους κάποια στιγμή στο μέλλον θα ξανασυναντηθούν.
• Το «Άλογο του Πολέμου» δεν είναι, φυσικά, απλώς και μόνο η ιστορία της σχέσης ανάμεσα σε ένα αγόρι και ένα άλογο. Η ταινία εστιάζει, παράλληλα, και στις διάφορες επιμέρους ιστορίες μιας πληθώρας διαφορετικών χαρακτήρων με τους οποίους οι δυο τους έρχονται σε επαφή κατά τη διάρκεια του πολέμου. Αυτό μου έδωσε την ευκαιρία να συγκεντρώσω ένα από τα πλέον αξιόλογα όσο και ενθουσιώδη πολυπρόσωπα casts στην καριέρα μου ως σκηνοθέτης και παραγωγός. Και παρά το γεγονός ότι αρκετοί από τους ηθοποιούς δεν μοιράζονται ούτε μισή σκηνή στην ταινία, η αίσθηση της συλλογικότητας και της αφοσίωσης από μέρους τους που επικρατούσε στα γυρίσματα, ήταν πραγματικά εντυπωσιακή.
• Είχα αποφασίσει από πολύ νωρίς πως για το ρόλο του Άλμπερτ αναζητούσα έναν νέο και άφθαρτο ηθοποιό. Κάποιον σαν τον Κρίστιαν Μπέιλ, δηλαδή, τον καιρό που κάναμε το casting για την «Αυτοκρατορία του Ήλιου». Αν και ήταν ο δεύτερος, μόλις, ηθοποιός που είχαμε δει, μετά από μήνες κατέληξα στο ότι δεν υπήρχε ιδανικότερος του για τον βασικό πρωταγωνιστικό ρόλο. Κάτι ανάλογο μας συνέβη και με τον Τζέρεμι (Ιρβάιν). Τον συναντήσαμε κάπου στα μισά της διαδικασίας, αλλά μερικούς μήνες αργότερα είχαμε κατασταλάξει πως ήταν εκείνος ακριβώς που ψάχναμε για τον συγκεκριμένο ρόλο.
• Ο Μπόμπι (Λόβγκρεν, πολύπειρος εκπαιδευτής αλόγων με μακρά καριέρα στο Χόλιγουντ) και η ομάδα του έκαναν κυριολεκτικά θαύματα όσον αφορά στην συμπεριφορά των αλόγων για τις ανάγκες της ταινίας. Διαρκώς παρούσα στα γυρίσματα ήταν και η Μπάρμπαρα Καρ, εκλεκτή εκπρόσωπος του οργανισμού American Humane Association για τα δικαιώματα των ζώων, στην οποία είχα δώσει την απόλυτη εξουσιοδότηση να επεμβαίνει οποιαδήποτε στιγμή ένιωθε πως κάποιο από τα ζώα μας κινδύνευε να τραυματιστεί ή απλώς ζοριζόταν.
• Ομολογώ πως υπήρξαν στιγμές που δε πίστευα στα μάτια μου, βλέποντας τις αντιδράσεις των αλόγων σε επιμέρους σκηνές. Ήθελα, βέβαια, να δίνεται η εντύπωση πως αυτό που παρακολουθούμε είναι η «ερμηνεία» τους στο ρόλο που τους ανατέθηκε, αλλά ποτέ δεν φανταζόμουν το πόσο εξοικειωμένα μπορεί να είναι με την όλη διαδικασία των γυρισμάτων μιας ταινίας. Σε σκηνές όπως εκείνη της επέλασης του Βρετανικού Ιππικού για παράδειγμα, σε έπειθαν πως έδιναν πραγματικά τον καλύτερό τους εαυτό!
• Σε ταινίες όπως το «Άλογο του Πολέμου» το τοπίο παίζει μεγάλο ρόλο, καθώς αναδεικνύεται σε βασικό χαρακτήρα. Για παράδειγμα, το Ντέβον στο οποίο βρίσκεται η φάρμα της οικογένειας του Άλμπερτ, είναι από εκείνες τις περιοχές όπου οι κάτοικοι είναι πλήρως εξαρτημένοι για τη διαβίωσή τους από το χώμα που πατάνε, έστω κι αν αυτό ενίοτε τους «προδίδει». Ο Ρικ (Κάρτερ, υπεύθυνος για την οργάνωση της παραγωγής) έκανε εξαιρετική δουλειά όσον αφορά στην ανεύρεση των κατάλληλων τοποθεσιών για την εκάστοτε περίσταση – είτε μιλάμε για τα μελαγχολικά βαλτοτόπια όπου τοποθετείται η φάρμα των Νάρακοτ, είτε για το ειδυλλιακό γαλλικό χωριουδάκι όπου συναντάμε τη φάρμα της Εμιλί και του παππού της, είτε ακόμη για το «σεληνιακό» τοπίο της Νεκρής Ζώνης ανάμεσα στα χαρακώματα των συμμαχικών δυνάμεων και τον γερμανικό καταυλισμό στο αιματοβαμμένο Γαλλικό Μέτωπο.
• Για μια ακόμη φορά ο Τζον (Γουίλιαμς, πολυβραβευμένος μουσικοσυνθέτης και μόνιμος συνεργάτης του Σπίλμπεργκ από το ξεκίνημα της κινηματογραφικής του καριέρας), ξεπέρασε τον εαυτό του, αποδεικνύοντας πως παραμένει μια μουσική ιδιοφυία, καθώς παρέδωσε ένα ακόμη απίθανο και τόσο διαφορετικό σε ύφος score, μόλις μερικούς μήνες μετά την εντυπωσιακή δουλειά του στις «Περιπέτειες του Τεντέν». Ένα αδιαμφισβήτητα επιβλητικό, γεμάτο γνήσιο συναίσθημα score, που μέσα του κουβαλά τις αναμνήσεις των διαφόρων τοποθεσιών που συναντούν στο ταξίδι τους οι ήρωές μας, της σκοτεινής εκείνης περιόδου που βύθισε στη θλίψη την Ευρώπη, αλλά και της δυνατής φιλίας που αναπτύσσεται ανάμεσα στον Άλμπερτ και το άλογό του. Χάρη στον Τζον, η προσπάθειά μου στη δημιουργία του κατάλληλου κλίματος στην ταινία, έγινε πολύ πιο εύκολη.
• Για αιώνες ολόκληρους τα άλογα αποτελούσαν ένα μεγάλο κομμάτι της καθημερινότητας μας, καθώς τα χρησιμοποιούσαμε για τις μετακινήσεις μας, για να καλλιεργούμε τα χωράφια μας, για διάφορες μεταφορές και φυσικά στις πολεμικές συρράξεις. Και μπορεί με την έλευση των μηχανοκίνητων ο ρόλος τους στην κοινωνία μας να υποβαθμίστηκε αρκετά, ωστόσο μέχρι και στις μέρες μας τα άλογα εξακολουθούν να παραμένουν τα ζώα που θαυμάζουμε ίσως περισσότερο από όλα τα υπόλοιπα. Το «Άλογο του Πολέμου» έρχεται να «επικυρώσει» ακριβώς αυτή την αιώνια εκτίμηση που τρέφουμε για τα εκπληκτικά αυτά ζώα.

Οι πρωταγωνιστές της ταινίας μέσα από δικά τους λόγια

Τζέρεμι Ιρβάιν (Άλμπερτ Νάρακοτ)
«Όταν συναντάμε για πρώτη φορά τον Άλμπερτ είναι ακριβώς στην ηλικία όπου αρχίζει να αναρωτιέται για τους πάντες και τα πάντα. Ωστόσο, η σχέση ειλικρινούς φιλίας που αναπτύσσει με τον Τζόι, θα τον βοηθήσει να διέλθει το κατώφλι της ωριμότητας.
«Ένας από τους προπάππους μου πολέμησε στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και είχε μαζί του ένα άλογο, την Ελίζαμπεθ, την οποία και αγόρασε από τον στρατό για το ίδιο ακριβώς ποσό το οποίο προσφέρει ο Άλμπερτ, στην προσπάθειά του να εξαγοράσει από το Βρετανικό Ιππικό τον Τζόι. Οποία σύμπτωση!»

Πίτερ Μάλαν (Τεντ Νάρακοτ, πατέρας του Άλμπερτ)
«Είναι πραγματικά εντυπωσιακό το γεγονός ότι ο Στίβεν κατάφερε να αφηγηθεί μια ιστορία, η οποία παρά το γεγονός ότι διαδραματίζεται στη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, μοιάζει περισσότερο με ένα παραμύθι γύρω από το θαυμαστό ταξίδι ενός αλόγου.»
«Ο Τεντ μπορεί να είναι πεισματάρης και απειθάρχητος, αλλά νοιάζεται πραγματικά για την οικογένειά του. Και το γεγονός ότι αδυνατεί να την φροντίσει, τον έχει καταντήσει ένα ψυχικό ράκος. Εντούτοις, όταν βλέπει τα κατορθώματα του Άλμπερτ και του Τζόι, δεν μπορεί παρά να επιδοκιμάσει.»

Έμιλι Γουότσον (Ρόζι Νάρακοτ, μητέρα του Άλμπερτ)
«Με εντυπωσίασε ιδιαίτερα το γεγονός ότι επιτέλους παρακολούθησα για πρώτη φορά από κοντά τον Στίβεν να “εκλύει” άφθονη ανθρωπιά, από μια ταινία της οποίας ο βασικός χαρακτήρας είναι ένα μη ανθρώπινο πλάσμα – όπως είχε κάνει και με το “E.T., ο Εξωγήινος” δηλαδή.»
«Η Ρόζι είναι στην ουσία εκείνη που κρατά ενωμένη την οικογένειά της. Και, οπωσδήποτε, η απόφαση του συζύγου της να ξοδέψει όλα τους τα λεφτά σε ένα – φαινομενικά – άχρηστο άλογο, τη στιγμή που απειλούνται με έξωση, την εξοργίζει. Όμως κι εκείνη μένει εξίσου άναυδη, όταν βλέπει την επίδραση που ασκεί το συγκεκριμένο άλογο στο μοναχογιό της. Δεν είναι διόλου υπερβολή να ισχυριστούμε πως ο Τζόι βοηθά τον Άλμπερτ να γίνει άντρας.»

Ντέιβιντ Θιούλις (Λάιονς, ο ιδιοκτήτης της φάρμας που ζουν οι Νάρακοτ)
«Όταν ο Στίβεν με πλησίασε προσφέροντάς μου το ρόλο του Λάιονς, του αδίστακτου ιδιοκτήτη γης, μου εξήγησε πως πρόκειται για έναν κλασικό χαρακτήρα, ο οποίος αντλεί τις ρίζες του στην εποχή του βωβού κινηματογράφου. Φυσικά, βρήκα πολύ ενδιαφέρουσα την ευκαιρία να υποδυθώ έναν τέτοιο αρχετυπικό κακό, υπό τις οδηγίες ενός οραματιστή σκηνοθέτη όπως ο Σπίλμπεργκ.»

Τομ Χίντλστον (Λοχαγός Νίκολς, ο νέος ιδιοκτήτης του Τζόι)
«Ο Λοχαγός Νίκολς έχει απόλυτη αίσθηση του πόσο άσχημα θα είναι τα πράγματα στον πόλεμο. Και η συνήθειά του να σκιτσάρει τον Τζόι, είναι ένας τρόπος να τον βοηθήσει να καταπολεμήσει τους φόβους του.»
«Αν και σκαμπάζω από ιππασία, η αίσθηση του να βρίσκομαι καβάλα στο άλογό μου, κραδαίνοντας ένα σπαθί ήταν εντελώς διαφορετική και απαιτούσε ιδιαίτερη προετοιμασία. Ιδίως δε από τη στιγμή που έπρεπε να μάθω να χειρίζομαι τα γκέμια με το ένα μου χέρι.»
«Αυτό που θα κρατήσω από τη συνεργασία μου με τον Σπίλμπεργκ είναι η εκπληκτική καθοδήγηση που μου έδωσε για τις ανάγκες της σκηνής της εφόδου του ιππικού. Μου είπε, ”θέλω να μου δώσεις αρχικά την απόλυτη πολεμική σου έκφραση, αλλά καθώς κοντοζυγώνεις κι αντικρίζεις απέναντί σου τα πυροβόλα του γερμανικού στρατού, θέλω να «χάσεις» 20 χρόνια και να γυρίσεις στην ηλικία των 9. θέλω να μου δείξεις το παιδί μέσα σου”. Δε νομίζω πως υπάρχει ιδανικότερη περιγραφή της οριστικής απώλειας της αθωότητας από αυτήν…»

Μπένεντικτ Κάμπερμπατς (Ταγματάρχης Στιούαρτ, το αφεντικό του Τόπθορν)
«Ο Στιούαρτ είναι ένας από τους πολλούς νεαρούς ανώτερους αξιωματικούς του Βρετανικού στρατού που πολέμησαν στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το κύρος και η σιγουριά που αποπνέει, ωστόσο, αρκούν να εμπνεύσουν τους άνδρες του. Κι ενώ ο ίδιος ξέρει πολύ καλά πως στη μάχη κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος για τίποτα, εντούτοις γνωρίζει τον τρόπο να εμψυχώσει τους 300 στρατιώτες που έχει υπό τις διαταγές του και να τους πείσει πως η ενδεχόμενη θυσία τους δε θα είναι μάταιη, καθώς μάχονται για έναν ιερό σκοπό.»

Πάτρικ Κένεντι (Υπολοχαγός Γουέβερλι, ο καλύτερος φίλος του Νίκολς)
«Ο Γουέβερλι είναι ο χωρατατζής της παρέας και εκ πεποιθήσεως καλοπροαίρετος. Η αλήθεια, ωστόσο, είναι πως όλη αυτή η εξωστρέφειά του και η διάθεσή του για πλάκα, προέρχονται κατά πάσα πιθανότητα από το γεγονός ότι φοβάται για τα χειρότερα.»

Ντέιβιντ Κρος (Γκούντερ, ο Γερμανός στρατιώτης που λιποτακτεί με τη βοήθεια του Τζόι)
«Ο Γκούντερ είναι ένα χωριατόπαιδο με πολλά κοινά στοιχεία με τον Άλμπερτ. Και την πρώτη φορά που βλέπει τον Τζόι, μένει άναυδος από το θέαμα, καθώς ποτέ στη ζωή του δεν είχε ξαναδεί κάτι το τόσο όμορφο. Φυσικά, τον “ερωτεύεται” μονομιάς και αποφασίζει να τον χρησιμοποιήσει στην προσπάθειά του να το σκάσει από το στρατό.»

Τόμπι Κέμπελ (Βρετανός στρατιώτης)
«Η σκηνή που μοιράζομαι με τον “Τζόι” είναι από εκείνες που μπορούν να σε σημαδέψουν βαθιά. Υπήρξε τέτοια δόση ρεαλισμού σε ολόκληρη την προσπάθειά μου να αναρριχηθώ από τα χαρακώματα ως τη Νεκρή Ζώνη, για να βοηθήσω το υπέροχο αυτό ζώο να ελευθερωθεί από τα συρματοπλέγματα, που θεωρώ πως κάτι τέτοιες στιγμές είναι που με κάνουν να ευγνωμονώ την τύχη μου που έγινα ηθοποιός.»

Ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος σε αριθμούς

• Γνωστός και ως «Μεγάλος Πόλεμος», ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος διήρκησε από τον Ιούλιο του 1914, μέχρι και το Νοέμβριο του 1918.
• Από τη μία πλευρά ήταν οι Σύμμαχοι (Μεγάλη Βρετανία, Γαλλία, Ρωσία, Βέλγιο, Σερβία, Ιταλία, Ιαπωνία και Ελλάδα) και από την άλλη πλευρά οι Δυνάμεις του Άξονα (Γερμανία, Αυστρο-Ουγγαρία, Οθωμανική Αυτοκρατορία). Οι ΗΠΑ μπήκαν στον πόλεμο το 1917, παίρνοντας το μέρος των Συμμάχων.
• Ήταν ο πρώτος πόλεμος στην ιστορία που διεξήχθη σε τρεις ηπείρους και ο πρώτος στον οποίο χρησιμοποιήθηκαν αυτόματα πυροβόλα όπλα, αέριο μουστάρδας και μηχανοκίνητα άρματα μάχης.
• Ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος στοίχισε τη ζωή σε 9,7 εκατομμύρια στρατιώτες και 6,7 εκατομμύρια αμάχους.
• Περισσότεροι από 200.000 άνδρες έχασαν τη ζωή τους στα χαρακώματα του Δυτικού Μετώπου, το οποίο εξαπλωνόταν από τις βελγικές ακτές μέχρι τα ελβετικά σύνορα, με τις πλέον αιματηρές μάχες να διεξάγονται στα εδάφη της Γαλλίας (Υπρ, Βερντέν, Σομμ, κλπ.)
• Στη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου εκατομμύρια άλογα και εκατοντάδες χιλιάδες σκύλοι βρέθηκαν σε συνθήκες μάχης. Ήταν και ο τελευταίος πόλεμος στον οποίο εμφανίστηκαν τάγματα ιππικού, καθώς η χρήση αυτόματων πυροβόλων όπλων καθιστούσε τις εφόδους τους σκέτη αποστολή αυτοκτονίας.
• Όταν τον Αύγουστο του 1914 η Βρετανία κήρυξε τον πόλεμο στη Γερμανία, η πλειοψηφία του πληθυσμού πίστευε ότι μέχρι τα Χριστούγεννα όλα θα είχαν λήξει και οι στρατιώτες θα επέστρεφαν σπίτι για τις γιορτές.
• Οι περισσότεροι από τους στρατιώτες που πολέμησαν στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν ηλικίας 17-40 ετών, αν και υπήρξαν και αρκετοί ανήλικοι, οι οποίοι δήλωσαν ψεύτικη ηλικία για να καταταγούν.
• Ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος έληξε και τυπικά το Νοέμβριο του 1918, με την υπογραφή της συνθήκης του Κομπιέν.

Trivia /Fun facts

• Η Κάθλιν Κένεντι, πολυβραβευμένη παραγωγός και επί σειρά ετών συνεργάτης του Στίβεν Σπίλμπεργκ, ήταν εκείνη που του «σύστησε» το «Άλογο του Πολέμου», έχοντας παρακολουθήσει και μαγευτεί από την πρωτότυπη παράσταση του Εθνικού Θεάτρου του Λονδίνου, που μετέφερε το ομώνυμο παιδικό βιβλίο που πρωτοκυκλοφόρησε το 1982.
• Ο συγγραφέας του βιβλίου Μάικλ Μορπούργκο άντλησε έμπνευση για την ιστορία του από την επαφή του με έναν βετεράνο του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο οποίος του εξομολογήθηκε με δάκρυα στα μάτια πόσο πολύ αγαπούσε το άλογο που είχε, όταν πολεμούσε στο Δυτικό Μέτωπο.
• Τον Ντέιβιντ Λάιονς, γιο του ιδιοκτήτη της φάρμας των Νάρακοτ, υποδύεται ο Ρόμπερτ Εμς, ο οποίος ενσάρκωσε τον Άλμπερτ στη θεατρική μεταφορά του βιβλίου στο Γουέστ Εντ του Λονδίνου.
• Ο Σπίλμπεργκ θεώρησε τον Τομ Χίντλστον ιδανικό για το ρόλο του επιβλητικού Λοχαγού Νίκολς, χαρακτηρίζοντάς τον… «μετενσάρκωση» του Έρολ Φλιν!
• Τον Τζόι υποδύθηκαν 14 διαφορετικά άλογα, τα οποία μακιγιάρονταν πανομοιότυπα επί 45 λεπτά το καθένα. Τον Τόπθορν, φίλο και ανταγωνιστή του Τζόι, υποδύθηκαν 4 διαφορετικά άλογα. Για τις ανάγκες της σκηνής της εφόδου του Βρετανικού Ιππικού, εξάλλου, χρησιμοποιήθηκαν 100 συνολικά άλογα. Η μοναδική σκηνή όπου δε χρησιμοποιήθηκε αληθινό άλογο, αλλά ανδρείκελο, ήταν εκείνη που διαδραματίζεται στη Νεκρή Ζώνη.
• Ανάμεσα στους εμπειρογνώμονες που έδωσαν τα φώτα τους για τις ανάγκες της ταινίας, συναντάμε τον ειδικό σύμβουλο σε θέματα ιππικού Δρ. Ντέιβιντ Κένιον, τον πολύπειρο κατασκευαστή όπλων Σάιμον Άθερτον, αλλά και τον εξπέρ στις κατασκευές πολεμικών χαρακωμάτων Άντριου Ρόμπερτσο.
• Ο διευθυντής φωτογραφίας Γιάνους Καμίνσκι παραδέχτηκε πως, για τη σκηνή όπου ο Άλμπερτ επανασυνδέεται με τον
• Τζόι, επέλεξε εντονότατους χρωματικούς συνδυασμούς, φιλοδοξώντας να αποτίνει έναν ανεπίσημο φόρο τιμής στο «Όσα Παίρνει ο Άνεμος».
• Για τη μουσική της ταινίας, ο πολυβραβευμένος μουσικοσυνθέτης Τζον Γουίλιαμς άντλησε έμπνευση παρατηρώντας τη συμπεριφορά των αλόγων σε μια φάρμα στην Καλιφόρνια, αλλά και από τις εντυπωσιακές εναλλαγές των τοπίων τα οποία επισκέπτεται ο Τζόι κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του.
• Σε μια επίσκεψή του στα χαρακώματα που κατασκευάστηκαν για τις ανάγκες της ταινίας, μια ιδιαίτερα βροχερή μέρα, ο Σπίλμπεργκ βρέθηκε να «τσαλαβουτάει» σε μια τρύπα βάθους δυόμιση μέτρων, από την οποία τον ανέσυραν σώο κι αβλαβή, ευτυχώς, μέλη του συνεργείου.