Η Λίλι είναι ξεχωριστή, καθώς δε μοιάζει με κανένα άλλο κορίτσι της ηλικίας της. Ελεύθερη, χωρίς συμβιβασμούς και αναστολές ζει μόνο για τη στιγμή και απολαμβάνει όλα όσα η ζωή μπορεί να της προσφέρει. Ζει σε αρμονία με τη φύση και δε δέχεται υποδείξεις από κανένα. Η Κλάρα, η μεγαλύτερη της αδελφή, έχει επιλέξει μια ζωή μέσα σε όρια, παντρεμένη, ζει με τον σύζυγο της στη μεγάλη πόλη. Όταν η μητέρα των δύο κοριτσιών πεθαίνει, η Κλάρα επιστρέφει στο πατρικό της και αποφασίζει να βάλει σε τάξη το σπίτι, αλλά και τη ζωή της Λίλι …

H ταινία που κατέκτησε το Φεστιβάλ Καννών 2010 με το Art Cinema Award, αλλά και το 12o Γαλλόφωνο Φεστιβάλ της Αθήνας με το Βραβείο Κριτικής Επιτροπής.

Οι ΝΤΑΪΑΝ ΚΡΟΥΓΚΕΡ (ΑΔΩΞΟΙ ΜΠΑΣΤΑΡΔΟΙ) και ΛΟΥΝΤΙΒΙΝ ΣΕΝΙΕ (ΠΙΣΙΝΑ) συναντιούνται για πρώτη φορά, μαζί στη μεγάλη οθόνη, στην ταινία LILY SOMETIMES, ως δυο αδελφές που εξερευνούν με διαφορετικούς τρόπους τα μυστικά της ζωής στη γαλλική εξοχή. Μετά τη διεθνή καλλιτεχνική επιτυχία “Frankie”, που γνώρισε με το ντεμπούτο της η ΦΑΜΠΙΕΝ ΜΠΕΡΤΟ το 2005, αποφάσισε να κάνει σενάριο το βιβλίο της “Pieds nus sur les limaces” σε συνεργασία με τον ΠΑΣΚΑΛ ΑΡΝΟΛΝΤ, στενό συνεργάτη του Ζαν Μαρκ Μπαρ και να το μεταφέρει η ίδια στη μεγάλη οθόνη. Η κινηματογραφική εκδοχή του βιβλίου τη δικαίωσε, αφού απέσπασε το ART CINEMA AWARD, το πιο σημαντικό βραβείο στο τμήμα του Δεκαπενθήμερου Σκηνοθετών, που απονέμεται από τη Διεθνή Επιτροπή των Ανεξάρτητων Κινηματογραφιστών. Με «χρυσαφένια, ιμπρεσιονιστική φωτογραφία και γρήγορο μοντάζ που ενισχύει το ονειρικό κλίμα της ταινίας» (Variety) η ταινία LILY SOMETIMES καταχωρήθηκε στο ioncinema ως μία από τις κορυφαίες στο top-100 των πιο αναμενόμενων διασκευών βιβλίου για την μεγάλη οθόνη.


LILY SOMETIMES ΣΤΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ

> Cannes - Directors' Fortnight - 2010

> Cinemania - 2010

> Goteborg International Film Festival - 2011

> Kiev Molodist International Film Festival - 2010

> Mostra - Sao Paulo International Film Festival - 2010

> Namur International French-Language Film Festival - 2010

> Taipei Golden Horse Film Festival - 2010

> Zurich International Film Festival - 2010


ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΑΜΠΙΕΝ ΜΠΕΡΤΟ

ΤΟ ΣΕΝΑΡΙΟ
Έγραψα το βιβλίο “Pieds nus sur les limaces”, στο οποίο βασίστηκε η ταινία, την περίοδο που γύριζα την πρώτη μου ταινία “Frankie”, όπου πρωταγωνιστούσε και τότε η, άσημη ακόμη, Νταϊάν Κρούγκερ. Για εκείνη την ταινία χρειάστηκε να κάνω γυρίσματα σε μία κλινική, όπου και γνώρισα το νεαρό κορίτσι που ενέπνευσε τον χαρακτήρα της Λίλι. Μέσα από τη γνωριμία μου με το κορίτσι, μου δημιουργήθηκε η ανάγκη να γυρίσω μια ταινία για τη ζωή μέσα από διαφορετικές ματιές και την ανοχή στο διαφορετικό. Το κορίτσι με είχε συνεπάρει με το ελεύθερο και παιχνιδιάρικο πνεύμα του. Γενικά, θαυμάζω τους ανθρώπους που δεν τιθασεύονται εύκολα, που είναι ελεύθεροι στο σώμα και την ψυχή και που αφήνουν ίχνη στο διάβα τους. Δουλέψαμε πολύ το σενάριο με τον Πασκάλ Άρνολντ , στενό συνεργάτη του Ζαν Μαρκ Μπαρ. Η μεταφορά του βιβλίο σε σενάριο για την μεγάλη οθόνη ολοκληρώθηκε μέσα σε 4 μήνες και η ταινία κατέληξε να είναι πιο φωτεινή και αισιόδοξη από το βιβλίο. Ένα μάθημα ζωής με άρωμα ανθρωπιάς.

Η ΜΟΥΣΙΚΗ
Κατά τη διάρκεια του μοντάζ, ήμουνα σίγουρη μόνο για ένα πράγμα σε ότι αφορά τη μουσική. Ήθελα πολύ να χρησιμοποιήσω στο φινάλε της ταινίας ένα τραγούδι του Thomas Dybdhal, ενός νεαρού ταλαντούχου Νορβηγού μουσικού. Έπειτα, γνώρισα μέσω ενός φίλου τον Μάικλ Στίβενς, που είχε γράψει τη μουσική για τις τρεις τελευταίες ταινίες του Κλιντ Ίστγουντ: “Letters from Iwo Jima”, “Gran Torino” και “Invictus”. Μου είπε ότι μετακόμιζε στο Παρίσι, αλλά ήταν περίεργος να του μιλήσω για την ταινία. Μου ζήτησε να του δείξω και κάποιες εικόνες. Δεν είχα αντίρρηση..Μία μέρα, ήρθε στο δωμάτιο του μοντάζ με την κιθάρα του και ένα synthesizer. Κάθησε μπροστά από την οθόνη και άρχιζε να παίζει. Αυτό ήταν. Ο Μάικλ έστησε ένα στούντιο στο γραφείο της παραγωγής δίπλα ακριβώς από το σημείο, που κάναμε το μοντάζ. Συνέθεσε μερικά τραγούδια για την ταινία, τα οποία όμως μετά ηχογράφησε στη Βουδαπέστη. Ήταν μια μαγική εμπειρία. Νιώθω περήφανη που εκτός του Μάικλ στην ομάδα προστέθηκαν και αρκετοί φίλοι του όπως, Manu Katche, Kyle Eastwood, Crofton Orr, Scott Barnhill.

ΤΑ ΣΚΗΝΙΚΑ
Έγραφα ακόμη το σενάριο, όταν γνώρισα την Valerie Delis, η αισθητική της οποίας ταίριαζε απόλυτα με τον φαντασιακό κόσμο, όπου ζει η Λίλι στο βιβλίο. Η τέχνη της Delis είναι πολύ νατουραλιστική και απεικονίζει συχνά ζώα και με έντονα χρώματα τη φύση. Με τη Βαλερί αποφασίσαμε από την πρώτη στιγμή της γνωριμίας μας ότι έπρεπε να συνεργαστούμε στο LILY SOMETIMES. Εκείνη άνοιξε τις πόρτες από το στούντιο της στην παραγωγή και εγώ άρχισα να ξαναγράφω κάποιες σκηνές επηρεασμένη από τις εικόνες που είχα την ευκαιρία και τη χαρά να δω εκεί. Με τη Βαλερί οραματιστήκαμε σχεδόν εξολοκλήρου μαζί τον παιχνιδιάρικο κόσμο της Λίλι. Τον τρόπο που ντυνόταν, τον τρόπο που φερόταν. Αποτυπώσαμε το σενάριο πρώτα με εικόνες και η Βαλερί στη συνέχεια σχεδίασε τα ρούχα και τον κήπο της Λίλι. Πρότεινα στον κήπο να προβάλλει έργα της τέχνης της. Έτσι, η Βαλερί διακόσμησε δέντρα, επινόησε και εμπλούτισε τον κόσμο της Λίλι με πολλές άλλες καλλιτεχνικές ιδέες και πολλές λήψεις στην προ-παραγωγή της ταινίας έμειναν αυτούσιες μετά το τελικό μοντάζ. Όταν τελικά ήρθε και η χρηματοδότηση της ταινίας πρότεινα στην Βαλερί να γίνει η καλλιτεχνική διευθύντρια. Δέχτηκε αμέσως, χωρίς να διστάσει ή να φοβηθεί. Στο LILY SOMETIMES η Βαλερί έκανε το κινηματογραφικό της ντεμπούτο.

ΟΙ ΕΠΙΡΡΟΕΣ
Εμπνέομαι πολύ από τη φωτογραφία και γενικά, στηρίζομαι πολύ σε αυτό το εργαλείο για να γυρίσω τις ταινίες μου. Δημιουργώ ολόκληρα λευκώματα από φωτογραφίες, προτού αρχίσω να χρησιμοποιώ την κάμερα. Πρέπει να ομολογήσω όμως ότι πριν αρχίσω να γυρίσματα για κάθε ταινία μου, βλέπω οπωσδήποτε μία ταινία του Τζον Κασσαβέτης ξανά και ξανά. Νιώθω την επιρροή του σαν ψίθυρο στο αυτί που με παροτρύνει λέγοντας μου: «Προχώρα. Απελευθερώσου. Δεν υπάρχουν κανόνες». Οι ταινίες του έχουν αυτή τη μαγική επίδραση πάνω μου. Διώχνουν κάθε φόβο μου μακριά…

Η ΠΑΡΑΓΩΓΗ
Ο Μπερτράντ Φεβρ είναι σπουδαίος συνεργάτης. Όταν τον γνώρισα, είχα ήδη ολοκληρώσει μία πρώτη κινηματογραφική εκδοχή του βιβλίου μου. Ο Μπερτράντ διάβασε αμέσως το προσχέδιο του σεναρίου και μου έστειλε αναλυτικό e-mail με τις παρατηρήσεις του, τα θετικά & τα αρνητικά. Υπερασπίστηκε τη γνώμη του με πάθος υπογράφοντας στο τέλος: «Το θετικό της ταινίας είναι ότι θυμίζει εσένα. Τώρα, εφόσον συμφωνείς με τις κριτικές μου, μπορούμε να δουλέψουμε μαζί». Γρήγορα όλα πήρανε τον δρόμο τους. Συναντηθήκαμε όλοι μαζί, εγώ, ο Μπερτράντ και ο συν-σεναριογράφος Πασκάλ Άρνολντ. Το σενάριο ολοκληρώθηκε μέσα σε τέσσερις μήνες και ο Μπερτράντ έδωσε το πράσινο φως για τη χρηματοδότηση και την προετοιμασία της παραγωγής χωρίς να έχει μπροστά του ολοκληρωμένο budget. Το θεωρώ θαυμάσιο από πλευράς του και νιώθω ευγνώμων που πήρε το ρίσκο. Καθώς ολοκληρωνόταν η χρηματοδότηση, ξεκινήσαμε γυρίσματα. Όταν μίλησα στον Μπερτράντ για την Βαλερί Ντελί που θα επέβλεπε όλα τα σκηνικά χωρίς καμία εμπειρία σε κινηματογραφικό σετ δήλωσε απλώς: «Σ’ εμπιστεύομαι». Μου έδωσε πλήρη ελευθερία, χωρίς ποτέ να το εκμεταλλευτώ. Είναι σπάνιο φαινόμενο για παραγωγό. Αλλά και εγώ δεν ξεπέρασα ούτε λίγο το budget!

CASTING - ΝΤΑΪΑΝ ΚΡΟΥΓΚΕΡ
Η συνεργασία μου με την Νταϊάν Κρούγκερ ήρθε πολύ φυσικά. Γνωριζόμαστε πια πολύ καιρό από το “Frankie”. Η Νταϊάν διάβασε το βιβλίο και τη ρώτησα: «Θα παίξεις την Κλάρα;» Είπε αμέσως το ναι. Περιμέναμε τη στιγμή που θα ξαναδουλέψουμε μαζί. Η Νταϊάν είναι πια μέρος του καλλιτεχνικού μου σύμπαντος, της ζωής μου, τη θεωρώ οικογένειά μου. Μου αρέσει να βλέπω μέσα από τον φακό την δική της ματιά. Με εμπνέει, γιατί είμαι μαζί εύθραστη και δυναμική. Όπως ακριβώς και η Κλάρα στην ταινία. Με γοητεύει αυτό το αμφίσημο χαρακτηριστικό της αύρας της.

CASTING - ΛΟΥΝΤΙΒΙΝ ΣΕΝΙΕ
Ο χαρακτήρας της Λίλι είναι εξαιρετικά πολύπλοκος. Φλερτάρει με την παράνοια και ταυτόχρονα έχει μια αυθεντική παιδικότητα. Στο casting για τον ρόλο της Λίλι, η Λουντιβίν ήταν η προφανής επιλογή. Δε μπορώ να το εξηγήσω λογικά, άλλωστε πάντα δρω ενστικτωδώς. Την έφερα αμέσως σε επαφή με την Νταϊάν, για να δω εάν θα υπάρξει χημεία μεταξύ τους, και να κρίνω εκεί εάν η διαίσθησή μου ήταν σωστή. Είχα πέσει διάνα. Η Λουντιβίν έδεσε απόλυτα με την Νταϊάν. Χαίρομαι που με την Λουντιβίν μεγάλωσε η “οικογένειά” μου. Η Νταϊάν είναι η μεγάλη και η Λουντιβίν η μικρή μου αδερφή.