Η ταινία είναι μια ατέρμονη ονειροπόληση ενός παράφορου, φανταστικού έρωτα πέρα από κάθε λογική και είναι αφιερωμένη από τον Ντολάν «σε όσους αισθάνονται μόνοι στον έρωτα».


“Η μόνη αλήθεια είναι ο έρωτας πέρα από κάθε λογική”
Αλφρέ ντε Μυσσέ


Οι «Φανταστικές Αγάπες» είναι η δεύτερη ταινία έκπληξη που γύρισε το παιδί θαύμα του κινηματογράφου, ο γαλλοκαναδός Ξαβιέ Ντολάν, μετά το ημιαυτοβιογραφικό «Σκότωσα τη μητέρα μου» που τον έκανε γνωστό και στο ελληνικό κοινό το 2009. Ο Ντολάν ήταν η μεγάλη ατραξιόν πέρυσι στις Κάννες. Το σκηνοθετικό του ντεμπούτο ήταν φαινόμενο για την κινηματογραφική παραγωγή της γενέτειρας του και του άνοιξε διάπλατα τις πόρτες σε όλα τα μεγάλα φεστιβάλ του κόσμου. Με τις «Φανταστικές Αγάπες» επέστρεψε φέτος στις Κάννες συμμετέχοντας στο παράλληλο διαγωνιστικό τμήμα «Ένα κάποιο βλέμμα» και τιμήθηκε με το βραβείο Regard Jeune, το οποίο απονέμει μια επιτροπή νέων. Ο Ντολάν σε ηλικία μόλις 21 ετών και έχοντας στο ενεργητικό του δύο μόνο ταινίες μεγάλου μήκους αλλά πάνω από 30 βραβεία διεθνώς είναι πλέον ένας από τους καταξιωμένους και πολλά υποσχόμενους σκηνοθέτες. Το σενάριο, τη σκηνοθεσία και την παραγωγή των ταινιών του συνηθίζει να υπογράφει ο ίδιος ο Ντολάν. Έτσι και σε αυτή την ταινία, όπου εκτός των άλλων πρωταγωνιστεί στον ρόλο του Φράνσις, ενός ευαίσθητου και διανοούμενου gay.


Η ΤΑΙΝΙΑ ΠΟΥ ΕΡΩΤΕΥΘΗΚΕ Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΚΡΙΤΙΚΗ

Η νέα ταινία του Ντολάν δεν πέρασε απαρατήρητη ούτε από τη διεθνή κριτική, που της απέδωσε ιδιαίτερα κολακευτικούς χαρακτηρισμούς από «οπτική ποίηση» και στυλιζαρισμένο «Ζιλ και Τζιμ» έως «παράτολμο και ρηξικέλευθο σινεμά». Ο κριτικός του Screen Daily, Mike Goodridge, έγραψε για τις «Φανταστικές Αγάπες»: “Ένα menage a trois που οφείλει πολλά τόσο σε σύγχρονους Γάλλους κινηματογραφιστές όπως ο Φρανσουά Οζόν, ο Κριστόφ Ονορέ και ο Σεμπαστιάν Λίφσιτς, όσο και στο αρχέτυπο ερωτικό τρίγωνο του «Ζιλ και Τζιμ» του Φρανσουά Τρυφώ. «Οι Φανταστικές Αγάπες» απέδειξαν ότι ο Ντολάν δεν ήταν «πυροτέχνημα»”. Στις Κάννες ο κριτικός Alex Billington, χαρακτήρισε την ταινία ως “ένα πλούσιο λαβ στόρι, μια από τις πιο όμορφα γυρισμένες ταινίες και ένα απαράμιλλο δείγμα μοντέρνου κινηματογράφου”. Ο Matt Bochenski έγραψε στο περιοδικό Little White Lies: “Με ένα soundtrack που σκοτώνει και γερές δόσεις στυλ, οι «Φανταστικές Αγάπες» θα τρελάνουν το κοινό”.
Στο «Κάρλοβι Βάρι» το κοινό παραλλήλισε την ατμόσφαιρα της ταινίας με την ατμόσφαιρα των ταινιών του Γουονγκ Καρ Βάϊ, όσον αφορά την χρήση της μουσικής και τα αργόσυρτα πλάνα.
Στο «Σίδνει» όπου κέρδισε το μεγάλο βραβείο ανάμεσα σε 12 άλλες ταινίες, ο πρόεδρος της κριτικής επιτροπής Jan Chapman έγραψε: «Έχοντας ένα ευφυές και διορατικό σενάριο, μια παιχνιδιάρικη χρήση της κινηματογραφικής γλώσσας, η επιτροπή έκρινε ότι οι «Φανταστικές Αγάπες» είναι μια ολοκληρωτικά αυθεντική και συμπονετική παρατήρηση μιας από τις μεγαλύτερες και καίριες αδυναμίες της ανθρώπινης φύσης, το απεγνωσμένο ερωτικό πάθος». Στο «Τορόντο» έγραψε ο Steve Gravestock: «Εάν στο ντεμπούτο του ο Ντολάν επηρεάστηκε από τις ταινίες του Ζαν Εστάς και του Τρυφώ, οι «Φανταστικές Αγάπες» χρωστάνε επίσης πολλά στο βιντάζ σκηνικό του Αλμοδόβαρ και στο Γαλλικό Νέο Κύμα. Είναι μια ταινία απόλυτα προσωπική και πρωτότυπη. Ο Ντολάν είναι ένας από τους καλύτερους σκηνοθέτες της τελευταίας δεκαετίας».


ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΕ ΦΕΣΤΙΒΑΛ

Κάννες – Τμήμα “Un Certain Regard” - Βραβείο Regard Jeune
 Κάρλοβι Βάρι – Τμήμα “Οpen Eyes”
Tορόντο – Τμήμα “Special Screenings”
Σίδνει – Τμήμα “Official Competition” – Μεγάλο Βραβείο
 Λονδίνο - Τμήμα “Film on the Square”
Σάο Πάολο - Τμήμα“International Perspective”
AFI - Τμήμα “New Auteurs”
Στοκχόλμη – Τμήμα “Official Competition”


ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ

«Δεν είχα από την αρχή σκοπό να γυρίσω αυτή την ταινία. Η ιδέα γεννήθηκε όταν επέστρεφα από ένα road trip που έκανα παρέα με τους δύο φίλους μου, Νιλς και Μόνα και το οποίο μου άφησε πλούσιες αναμνήσεις από την εμπειρία μου σε άγονες ερήμους και τη γνωριμία μου με εξωτικούς ανθρώπους. Στο ταξίδι οι τρεις μας βρεθήκαμε πιο κοντά ο ένας στον άλλον. Η δυναμική αυτής της οικειότητας πυροδότησε ιδέες για ένα project με θέμα ένα ερωτικό τρίγωνο. Σε αυτό το ταξίδι «αλά Κέρουακ» έμαθα ότι για οικονομικούς λόγους δε θα μπορούσα να υλοποιήσω μια ταινία που επρόκειτο να γυρίσω με την επιστροφή μου. Και έτσι γύρισα με άδεια χέρια. Με τρομοκρατούσε η ιδέα να μην κάνω τίποτε για ένα χρόνο. Το φθινόπωρο στο Μόντρεαλ έβλεπες παντού γύρω σου σε εξέλιξη διάφορα γυρίσματα. Αισθανόμουνα ότι η τύχη με είχε εγκαταλείψει και ήμουνα σχεδόν φοβισμένος στη σκέψη ότι βρέθηκα ξαφνικά σε ένα δημιουργικό τέλμα.
Τότε ήταν που μου κλειδώθηκε στο μυαλό ότι έπρεπε να γράψω ένα σενάριο σε πολύ αυστηρό deadline. Αρχές Σεπτεμβρίου πήρα το τρένο και κατευθύνθηκα προς στο Φεστιβάλ του Τορόντο. Καθώς περνούσα δίπλα από την λίμνη Οντάριο, έβγαλα το λαπτοπ μου και ξεκίνησα να γράφω το σενάριο της ταινίας “Les amours imaginaires”. Κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ αλλά και κατά την επιστροφή μου στο σπίτι έβαζα στο σενάριο τις τελευταίες πινελιές. Γύρισα στο Μόντρεαλ με έτοιμο το σενάριο της δεύτερης μου ταινίας. Το είχα αποφασίσει και το έκανα. Το μόνο που απέμενε ήταν να βρω $600,000 για να μπορώ να τη γυρίσω. Πανεύκολο!
Χτύπησα τις ίδιες πόρτες που είχα χτυπήσει και κατά την πρώτη μου ταινία. Κανένας δεν ανταποκρίθηκε. Πίστευα όμως ότι αργά ή γρήγορα θα έβρισκα τα χρήματα. Πράγματι, ιδιωτικοί χρηματοδότες βρέθηκαν σαν φύλακες – άγγελοι λίγο μετά την έναρξη των γυρισμάτων. Γίνανε κυριολεκτικά οι ήρωες αυτής της ταινίας. Σήμερα, κοιτάζω πίσω και παραξενεύομαι με τη νέα τροπή των πραγμάτων και με το πώς το σύμπαν συνωμότησε για να δώσει σάρκα και οστά σε αυτή την ιδέα σε τόσο ευνοϊκό τάιμινγκ! Νιώθω απερίγραπτη χαρά που ολοκλήρωσα αυτή την ταινία και ήδη έχω προχωρήσει στην επόμενη. Η τέχνη δε σε αφήνει να μείνεις στάσιμος για πολύ. Έχω πολύ δουλειά μπροστά μου.»


TRIVIA

1. Ο Ντολάν είναι γιος του γνωστού Καναδού ηθοποιού Manuel Tadros.
2. Ο Ντολάν ντουμπλάρει τον ηθοποιό Ρούπερτ Γκριντ στη γαλλόφωνη εκδοχή των ταινιών Χάρι Πότερ.
3. Ο Ντολάν έχει δηλώσει δημοσίως ότι είναι γκέι.
4. Ο Ντολάν έχει χαρακτηρίσει την πρώτη του ταινία «Σκότωσα τη μητέρα μου» ημιαυτοβιογραφική. Η ταινία αφηγείται την ιστορία ενηλικίωσης του Ιμπέρ, ενός 17χρονου που ζει μια έντονη σχέση αγάπης-μίσους με τη μητέρα του.
5. Ο Ντανιέλ Μορέν και η Κάρολ Μοντέλο, συμπαραγωγοί της ταινίας «Φανταστικές Αγάπες» βρίσκονται πίσω από την παραγωγή και της πρώτης του ταινίας. Οι ηθοποιοί Μόνια Τσόκρι και Νιλς Σνάιντερ επίσης συνεργάστηκαν με τον Ντολάν στο «Σκότωσα τη μητέρα μου», στον ρόλο φίλων του πρωταγωνιστή από το οικοτροφείο.
6. Το στυλ της Μόνια Τσόκρι παραπέμπει σκόπιμα στη μούσα του Γκοντάρ, Άννα Καρίνα. Ο Ντολάν θέλησε να αποτίσει φόρο τιμής στην αγαπημένη του ηθοποιό και ειδικά στον Γκοντάρ και το σινεμά του δημιουργού.
7. Ο ηθοποιός-μούσα του Κριστόφ Ονορέ, Λουί Γκαρέλ εμφανίζεται σε ένα αλησμόνητο στιγμιότυπο στο φινάλε της ταινίας ως το νέο υποψήφιο αντικείμενο φανταστικής αγάπης του Φράνσις και της Μαρί!
8. Η ταινία «Φανταστικές Αγάπες» είναι γυρισμένη σε γνώριμα σημεία του Μόντρεαλ, με αρκετές σκηνές να διαδραματίζονται στο δημοφιλές καφέ Ολύμπια.
9. Το κόστος της παραγωγής της ταινίας «Φανταστικές Αγάπες» καλύφθηκε από ιδιωτικούς χρηματοδότες που δεν αποκαλύπτει ο Ντολάν αλλά αναφέρεται σε αυτούς σαν φύλακες-άγγελοι.
10. Ο Ντολάν ήδη έχει ξεκινήσει γυρίσματα για την τρίτη του ταινία που θα έχει τίτλο “Lawrence Anyways” με θέμα τη ζωή μιας τρανσέξουαλ.
11. Tracklist του soundtrack
Dalida- Bang Bang
House of Pain- Jump Around
The Knife- Pass this on
Sting- Every Breath You Take
Fever Ray- Keep the Streets Empty for Me
Indochine- 3eme Sexe
Comet Gain- Love Without Lies
Bach- Suite No.1
Bach- Suite No.3
Wagner- Parsifal: Prelude to act 1
12. O Ξαβιέ Ντολάν ξεχωρίζει 10 ταινίες ως τις καλύτερες όλων των εποχών, που έχουν επιδράσει στην τέχνη του: «Ο τρελός Πιερό» του Ζαν Λυκ Γκοντάρ, «Κραυγές και Ψίθυροι» του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν, «Απαγορευμένα παιχνίδια» του Ρενέ Κλεμάντ, «Τα 400 χτυπήματα» του Φρανσουά Τρυφώ, «Η γεύση του κερασιού» του Άμπας Κιαροστάμι , «Όταν πετούν οι γερανοί» του Μιχαήλ Καλατόζοφ, «Αντίο Παιδιά» του Λουί Μαλ, «Η πεντάμορφη και το τέρας» του Ζαν Κοκτώ, “Mala Noche” του Γκας βαν Σαντ, «Η διακριτική γοητεία της μπουρζουαζίας» του Λουί Μπουνιουέλ.