Η ήρεμη πόλη του Ρίβερτον, στη Μασαχουσέτη, ταράζεται από τον θρύλο του Αντεροβγάλτη του Ρίβερτον, ενός κατά συρροή δολοφόνου με πολλαπλές προσωπικότητες, ο οποίος ορκίστηκε να επιστρέψει, για να δολοφονήσει τα επτά παιδιά που γεννήθηκαν τη νύχτα που πέθανε.
Σύμφωνα με τον θρύλο, ο άνθρωπος αυτός είχε επτά προσωπικότητες... μόνο μία από αυτές ήταν του δολοφόνου. Οι επτά προσωπικότητές υποτίθεται ότι πέθαναν μαζί του. Η προσωπικότητα του Αντεροβγάλτη όμως, θέλει να πάρει εκδίκηση.
Όλα αυτά ήταν μια απλή ιστορία που διασκέδαζε τα παιδιά της πόλης... μέχρι τη νύχτα των 16ων γενεθλίων των Επτά του Ρίβερτον, όταν ένας άγνωστος δολοφόνος, αρχίζει να τους σκοτώνει, έναν-έναν.
Τι συνέβη; Μετενσαρκώθηκε, μήπως, ο ψυχοπαθής δολοφόνος, σε έναν από τους Επτά του Ρίβερτον… ή μήπως επέζησε εκείνη τη νύχτα μετά την ανατροπή του ασθενοφόρου που των μετέφερε; Η σορός του δεν βρέθηκε ποτέ, συνεπώς η αστυνομία θεωρεί το δεύτερο σενάριο τη μόνη λογική εξήγηση.
Είναι όμως και η σωστή; Ένα αγόρι πρέπει να βρει την απάντηση... πριν ο ίδιος και οι υπόλοιποι Επτά καταλήξουν νεκροί.
Ο Άνταμ (Μπαγκ) Χέλερμαν (Μαξ Τιερότ, Jumper) ήταν ένα από τα παιδιά που γεννήθηκαν την αιματοβαμμένη νύχτα που πέθανε ο Αντεροβγάλτης. Ο Άνταμ, ένα απλό και αθώο παιδί, μεγάλωσε ακούγοντας τις διάφορες ιστορίες για τον δολοφόνο, ενώ από μικρό παιδί υποφέρει από εφιάλτες. Σε αυτόν, τον μάλλον απίθανο ήρωα, πέφτει ο κλήρος να σώσει τους φίλους του από το κτήνος που επέστρεψε, είτε ως φυσική παρουσία, είτε ως πνευματική. Πρέπει να αντιμετωπίσει ένα Κακό που ξέρει ότι δεν πρόκειται να ηρεμήσει αν δεν πάρει την εκδίκηση που ορκίστηκε τη νύχτα που γεννήθηκε ο Μπαγκ.
Ο τρόπος με τον οποίο θα τα καταφέρει ο μικρός ήρωας, αποτελεί μια ιστορία «ενηλικίωσης» γεμάτη ένταση, χιούμορ και ΤΡΟΜΟ... που κρατάει σε εγρήγορση τον θεατή από την αρχή μέχρι το τέλος.

Ο μέτρ του τρόμου Γουες Κρέιβεν («Scream», «Red-Eye») επιστρέφει στο genre που τον έκανε πασίγνωστο με μια ακόμη ταινία που υπόσχεται να μας αφήσει ξάγρυπνους. Τίτλος της; «My Soul To Take».

 Η ταινία θα ανοίξει στις Ηνωμένες Πολιτείες το τριήμερο του Χαλογουίν, περίοδο που έχουν κάνει πρεμιέρα μεγάλες κινηματογραφικές επιτυχίες του είδους, όπως οι ταινίες «Saw» και το «I Know What you Did Last Summer».

«Τώρα που πέφτω για να κοιμηθώ,
την ψυχή μου να φυλάει,
το Θεό παρακαλώ.
Και αν είναι να πεθάνω,
προτού να σηκωθώ...
το Θεό παρακαλώ...
την ψυχή μου Αυτός να πάρει.»
—Παιδική προσευχή του 18ου αιώνα

Ο ΓΟΥΕΣ ΚΡΕΪΒΕΝ (A Nightmare on Elm Street, The Hills Have Eyes, Scream series) φέρνει το κοινό ένα βήμα πιο κοντά στον τρόμο με την 3-D ταινία Κλέφτης Ψυχών.

Όντας το πρώτο original κινηματογραφικό πόνημά του Κρέιβεν, μετά το 1994 και το New Nightmare, ο Κλέφτης Ψυχών αποδεικνύει την απαράμιλλη ικανότητα του Κρέιβεν να εμφυσά τον τρόμο στην ψυχή του θεατή με ιστορίες γεμάτες ανατροπές που φέρουν όμως, το χαρακτηριστικό του σημάδι. Στην ταινία Κλέφτης Ψυχών, μας συστήνει έναν νέο «κακό», εξίσου τρομακτικό με τον Φρέντι Κρούγκερ ή τον Γκόστφεϊς. Ο άρχοντας του τρόμου μας υπενθυμίζει ότι τα πιο τρομακτικά τέρατα είναι οι ίδιοι οι άνθρωποι.... και κάποιες φορές έχουν πρόσωπα τόσο γνώριμα που θα μπορούσαν να είναι τα δικά μας.
[[page_break]]

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗ

“Ονομάζομαι Άνταμ Χέλερμαν, αλλά όλοι με φωνάζουν Μπαγκ. Ζω στο Ρίβερτον της Μασαχουσέτης, μια μικρή πόλη που φημίζεται για τον τουρισμό, την αλιεία της... και τον Αντεροβγάλτη του Ρίβερτον.”
—Μπαγκ

Ο Γουές Κρέιβεν επιστρέφει στις ρίζες του με το θρίλερ αγωνίας Κλέφτης Ψυχών. Επινόησε μια ιστορία ασύλληπτης δραματικότητας και συγκλονιστικής βίας που τον έκανε να χάσει τον ύπνο του. «Δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι είχε περάσει τόσος πολύς καιρός από την τελευταία φορά που έγραψα και σκηνοθέτησα κάτι,» θυμάται. «Είχα σκηνοθετήσει το Red Eye και άλλες ταινίες πολύ ταλαντούχων σεναριογράφων, αλλά καμιά τους δεν είχε αυτόν τον προσωπικό χαρακτήρα που έχει η συγκεκριμένη.»

Σκεπτόμενος τις επιρροές του για την επινόηση του Αντεροβγάλτη του Ρίβερτον, του σατανικού αυτού προσώπου που τρομοκρατεί τη μικρή πόλη, ο Κρέιβεν μας λέει ότι δεν επέλεξε εκείνος την ιστορία, αλλά η ιστορία εκείνον. Αναρωτιόταν τι θα συνέβαινε αν ένας μέσος άνθρωπος που διήγαγε έναν σεμνό και ήσυχο βίο έπεφτε τυχαία πάνω στο όπλο ενός κατά συρροή δολοφόνου που τρομοκρατούσε μια ολόκληρη περιοχή. Όταν λοιπόν, αυτός ο άνθρωπος συνειδητοποιεί ότι το μαχαίρι αυτό ανήκει στον ίδιο, αρχίζει να συνθέτει τα κομμάτια του παζλ... και καταρρακώνεται συναισθηματικά από τα τραγικά συμπεράσματα.

Για την ιστορία, ο Κρέιβεν ονειρεύτηκε έναν κατά συρροή δολοφόνο που είχε πολλαπλές προσωπικότητες – μία ενός οικογενειάρχη και μία άλλη ενός διεστραμμένου ψυχοπαθή. Ο βασικός χαρακτήρας ήταν κάποιος, στου οποίου το σώμα συνυπήρχαν ο καλός και ευγενικός Έϊμπελ Πλάνκοφ και ο αιμοδιψής Αντεροβγάλτης του Ρίβερτον. Ο Κρέιβεν εξηγεί: «Είπα μέσα μου, ‘Τέλεια! Όλα του πηγαίνουν καλά... Αν όμως αλλάξει κάτι; Αν ξαφνικά, αρχίσει να ακούει φωνές μέσα στο μυαλό του που λένε ‘Θεέ μου, έκανα κάτι;’ Σκέφτηκα ότι θα ήταν πραγματικά τρομερό για αυτόν, ειδικά αν μέχρι τότε ζούσε μια υποδειγματική ζωή.»

Ο σεναριογράφος/σκηνοθέτης διερεύνησε την πιθανότητα αυτές οι προσωπικότητες να «εγκατέλειψαν» τον δολοφόνο μετά από μια νύχτα γεμάτη βία και αίμα… τη νύχτα που έχασε τη ζωή του, εμπνέοντας την ιδέα της γέννησης των επτά μωρών εκείνη τη μοιραία νύχτα. «Σκέφτηκα ότι είχε μεγάλο ενδιαφέρον να παρακολουθήσουμε τη ζωή και τις ιστορίες αυτών των παιδιών μέσα από τα μάτια του Μπαγκ, του κεντρικού ήρωα,» λέει ο Κρέιβεν.

Ήξερε ότι θα ήταν δύσκολο να διαχειριστεί τις εκδηλώσεις των προσωπικοτήτων του δολοφόνου μέσω των Επτά εφήβων του Ρίβερτον, που οι φήμες τους ήθελαν να έχουν «κληρονομήσει» την ψυχή του Αντεροβγάλτη. Αποτέλεσμα αυτού ήταν «το πιο περίπλοκο σενάριο που έχω γράψει ποτέ μου,» λέει ο Κρέιβεν. «Αρχικά ήταν πολύ δύσκολο να πετύχω τη διάδραση μεταξύ τους χωρίς να καταλήξω να φτιάχνω δύο διαφορετικές ιστορίες – μια για τη ζωή στο σχολείο και μια για τη ζωή με τις οικογένειές τους. Ήθελα όλοι οι χαρακτήρες και οι διαφορετικές πτυχές τους να γίνουν ένα ομοιογενές υλικό, το οποίο ο θεατής θα παρακολουθήσει σε ένα παράθυρο χρόνου 24 ωρών. Αυτό για μένα ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση.»

Όταν η Ίγια Λαμπούνκα, συμπαραγωγός της ταινίας και σύζυγος του Κρέιβεν, διάβασε το σενάριο αναγνώρισε, ότι ο σεναριογράφος είχε δημιουργήσει έναν ψυχοπαθή, εξίσου τρομακτικό με αυτούς που είχε εμπνευστεί στο παρελθόν. «Οι μεγαλύτεροι φόβοι μας πάντα προέρχονται από τη φαντασία μας,» εξηγεί η παραγωγός. «Η ιστορία με έκανε να νιώσω ότι είχε πολλά επίπεδα. Είχε στιγμές τρόμου, αίματος και αγωνίας αλλά και αρκετές στιγμές με χιούμορ που εκτονώνουν την ένταση. Αυτό είναι κάτι που χαρακτηρίζει τον Γουές.»
Ο Κλέφτης Ψυχών είναι ένα θρίλερ που σε αντίθεση με τις παλαιότερες δημιουργίες του Κρέιβεν είναι πιο πολύ ψυχολογικό. Όταν συναντάμε για πρώτη φορά τον Έϊμπελ, ζει μια φαινομενικά φυσιολογική ζωή. Ξαφνικά, κάνει την εμφάνισή της η σατανική του προσωπικότητα, οδηγώντας τον εκτός εαυτού και εναντίον αυτών που αγαπά περισσότερο στη ζωή του.

«Νομίζω ότι αυτό είναι και το πιο τρομακτικό στον κακό μας,» λέει η Λαμπούνκα. «Έχει μια οικογένεια την οποία είναι προφανές ότι αγαπάει πολύ, αλλά δεν μπορεί να ελέγξει αυτό που θα συμβεί. Έτσι, καταστρέφει όσους και ό,τι αγαπάει με έναν τρόπο που δεν μπορούσε ποτέ να φανταστεί. Είναι τρομακτικό, γιατί αυτό θα μπορούσε να συμβεί στον καθένα. Και το χειρότερο; Μπορεί να συμβεί με τέτοιο τρόπο που να μην μπορούμε να το ελέγξουμε.»

Με το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας ιδωμένο από τη δική του σκοπιά, ο Μπαγκ αναλαμβάνει να διαλευκάνει το αν ο Έϊμπελ ήταν ένας καλός άνθρωπος ο οποίος προσβλήθηκε από μια τρομερή αρρώστια... ή αν ήταν ένας αιμοσταγής δολοφόνος, ο οποίος έκρυψε έξυπνα την πραγματική του ταυτότητα, παριστάνοντας ότι ήταν ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Επιπλέον, ο Μπαγκ πρέπει να μάθει αν ο υπεύθυνος για τις τελευταίες δολοφονίες είναι ο Αντεροβγάλτης που επέστρεψε, κάποιος από τους συμμαθητές του που έχει καταληφθεί από το πνεύμα του Αντεροβγάλτη... ή ακόμα χειρότερα, αν η ψυχή του Αντεροβγάλτη έχει μπει μέσα στον ίδιο τον Μπαγκ.

Ο βασικός μύθος γύρω από τον οποίο έχει χτιστεί όλη η ταινία, διατυπώνεται από την Ζαν-Μπατίστ (που ενσαρκώνει η ΝΤΑΝΑΪ ΓΚΟΥΡΙΡΑ), την νοσηλεύτρια του ασθενοφόρου που μετέφερε τον Αντεροβγάλτη, η οποία κατάγεται από την Αϊτή: «Στην Αϊτή δεν πιστεύουν ότι ένας άνθρωπος έχει πολλές προσωπικότητες, αλλά πολλές ψυχές,» εξηγεί ο Κρέιβεν. «Αν ένας τέτοιος άνθρωπος πεθάνει, η ψυχή του – ή στην προκειμένη περίπτωση, οι ψυχές του – θα συνεχίσουν να ζουν. Αν ο κακός πεθάνει, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι έχουν τελειώσει όλα. Η ψυχή του μπορεί να επανεμφανιστεί σε έναν από τους Επτά του Ρίβερτον και ο αιμοδιψής δολοφόνος να επιστρέψει.»

Ο Κρέιβεν έχοντας ολοκληρώσει το σενάριό του, έπρεπε να επιλέξει τους νεαρούς ηθοποιούς που θα αποτελούσαν τους Επτά του Ρίβερτον, καθώς και τους υπόλοιπους χαρακτήρες που ζουν σε αυτόν τον διεστραμμένο κόσμο του Αντεροβγάλτη.
[[page_break]]

ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΕΣ ΨΥΧΕΣ: ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

“Στην Αϊτή, δεν λέμε ότι κάποιος έχει πολλαπλές προσωπικότητες.
Λέμε ότι έχουν πολλές ψυχές.”
—Ζαν-Μπατίστ, Πλήρωμα Ασθενοφόρου Ρίβερτον

Κατά την διάρκεια επιλογής των ηθοποιών που θα ενσάρκωναν του Επτά του Ρίβερτον, οι δημιουργοί αποφάσισαν ότι ήθελαν να χρησιμοποιήσουν κυρίως άγνωστους ηθοποιούς. «Θέλαμε να βρούμε νεαρούς ταλαντούχους ηθοποιούς, που όμως να μην είναι ιδιαίτερα αναγνωρίσιμοι, ώστε το κοινό, ερχόμενο στις αίθουσες να μην έχει κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό του,» σχολιάζει η Λαμπούνκα. «Έπρεπε να βρούμε την σωστή ισορροπία και τον κατάλληλο τόνο, αφού σύμφωνα με το σενάριο, και οι Επτά προέρχονται από τον ίδιο άνθρωπο. Έπρεπε να βρούμε τρόπους να δείξουμε τις διαφορετικές πτυχές της προσωπικότητας του Έϊμπελ σε αυτούς τους επτά ηθοποιούς.»

Ο Κρέιβεν άντλησε ιδιαίτερη έμπνευση από τη διαδικασία επιλογής ηθοποιών. «Ανακαλύψαμε μια ομάδα ηθοποιών που είχαν ακριβώς ό,τι θέλαμε για την ταινία, κάνοντας casting σε όλη την αμερικανική επικράτεια,» λέει. «Τα παιδιά που βρήκαμε ήταν όλα τους υπέροχα. Μοναδικά και ξεχωριστά.»

Ο Άνταμ «Μπαγκ» Χέλερμαν είναι ο πρωταγωνιστής της ταινίας, αλλά ήταν από τους τελευταίους ρόλους για τον οποίο αναζήτησαν ηθοποιό. Αρχικά, οι δημιουργοί είχαν καλέσει έναν άλλο ηθοποιό, ο οποίος αρρώστησε τελευταία στιγμή. «Είχαμε πειστεί ότι είχαμε βρει τον ιδανικό ηθοποιό,» λέει ο Κρέιβεν. «Τελικά όμως, οι Θεοί μας χαμογέλασαν και καταφέραμε να βρούμε έναν εξαιρετικά καταπληκτικό αντικαταστάτη στο πρόσωπο του Μαξ Τιεριότ. Κατάλαβε πώς έπρεπε να διαχειριστεί τον συγκεκριμένο χαρακτήρα – κάτι που δεν ξέραμε αν θα μπορούσε να αντιληφθεί και μας φόβιζε, μιας και είναι πάρα πολύ μικρός σε ηλικία και δεν έχει την τεράστια εμπειρία για να ανταποκριθεί σε έναν τόσο απαιτητικό ρόλο.»


Ο Τιεριότ παραδέχεται ότι αρχικά είχε πάρα πολύ άγχος. «Συνειδητοποίησα ότι αν ήθελα ποτέ να παίξω σε θρίλερ, θα ήθελα να είναι μόνο ενός ανθρώπου, του Γουές Κρέιβεν,» λέει χαρακτηριστικά. «Ο Γουές είναι αναμφισβήτητα ο βασιλιάς του συγκεκριμένου είδους, πράγμα που επιβεβαιώθηκε όταν διάβαζα το σενάριο. Δεν είναι μια ταινία γεμάτη αίμα και ξεκοιλιάσματα. Έχει διαφορετικό βάθος και θα μπορούσαμε να τη χαρακτηρίσουμε περισσότερο θρίλερ και λιγότερο ταινία τρόμου.» Ο νεαρός ηθοποιός ενθουσιάστηκε που θα ενσάρκωνε έναν ρόλο που αλλάζει προσωπικότητες και αποκτά διαφορετική δυναμική καθώς εξελίσσεται η πλοκή. «Βλέπουμε στοιχεία άλλων να κάνουν την εμφάνισή τους μέσα από τον Μπαγκ, με ιδιαίτερα διακριτικό τρόπο. Ένα από αυτά τα στοιχεία είναι και οι φωνές τους.»

Η ευκαιρία για μια συνεργασία με τον Κρέιβεν, ήταν κάτι που ενθουσίασε πολλούς από τους νεαρούς ηθοποιούς και αποτέλεσε σημαντικό δέλεαρ. Ο Τζον Μαγκάρο (The Brave One) επιλέχθηκε για τον ρόλο του κολλητού φίλου του Μπαγκ, του Άλεξ Ντάνκελμαν που συχνά-πυκνά πέφτει θύμα ξυλοδαρμού από συμμαθητές και συγγενείς. «Αυτή η ταινία ήταν διαφορετική από τις άλλες του Γουές,» λέει ο νεαρός πρωταγωνιστής. «Το A Nightmare on Elm Street βασίζεται στο υπερφυσικό, ενώ ο Κλέφτης Ψυχών βασίζεται περισσότερο στον άνθρωπο και ενισχύεται από το στοιχείο του φολκλόρ και της μυθολογίας.»

«Και μόνο η ιδέα ότι θα συνεργαζόμουν με έναν τόσο σπουδαίο σεναριογράφο και σκηνοθέτη ήταν κάτι το εξαιρετικό για μένα,» σχολιάζει η ΕΜΙΛΙ ΜΙΝΤ (Twelve) η οποία υποδύεται την Φανγκ, την αυτοδιορισμένη βασίλισσα του λυκείου του Ρίβερτον. Η Μιντ λέει σχολιάζοντας τον ρόλο που υποδύεται: «Η Φανγκ δεν είναι καρικατούρα. Ο θεατής μπορεί να δει όλες τις πτυχές του χαρακτήρα της. Αυτό ακριβώς καθιστά όλες τις ταινίες του Γουές κλασσικές. Έχουν όλα τα κλασσικά στοιχεία που περιμένει κανείς να δει σε ταινίες τρόμου, αλλά ταυτόχρονα σε κάνουν να νιώθεις ότι ξέρεις τους πρωταγωνιστές και ότι μπορείς να τους καταλάβεις, ακόμα κι αν είναι κακοί.»

Ο ΝΤΕΝΖΕΛ ΓΟΥΙΤΑΚΕΡ (The Great Debater), που ενσαρκώνει τον Τζερόμ Κινγκ, έναν ακόμα από τους Επτά του Ρίβερτον, παραδέχεται ότι αρχικά ήταν επιφυλακτικός ως προς το αν θα μπορούσε να ενσαρκώσει έναν τυφλό ήρωα. Λέει όμως, ότι πολύ γρήγορα ξεπέρασε τους φόβους του: «Όταν έμαθα ότι μιλούσαμε για ταινία του Γουές Κρέιβεν, σκέφτηκα ότι θα συνεργαζόμουν με έναν θρύλο! Μιλάμε για τον άνθρωπο που έφτιαξε τον Φρέντι! Ήθελα να συμμετέχω σε μια ακόμα κλασσική ταινία του Κρέιβεν. Είναι ο άνθρωπος στον οποίο οφείλουμε τις ταινίες τρόμου.»

Η ΖΙΝΑ ΓΚΡΕΪ (In Good Company), που ενσαρκώνει την βαθιά θρησκευόμενη Πενέλοπι Μπράιτ, ενθουσιάστηκε που ο ρόλος της ήταν από τους πιο πνευματικούς της ταινίας. Οι μόνοι δισταγμοί που αντιμετώπισε εμφανίστηκαν λίγο πριν τις πρώτες πρόβες, οι οποίοι όμως εξαφανίστηκαν αμέσως μόλις ξεκίνησαν τα γυρίσματα. Χαρακτηριστικά αναφέρει: «η οντισιόν ήταν καταπληκτική γιατί πολύ απλά ο Γουές με καθοδηγούσε για το τι πρέπει να κάνω από την αρχή μέχρι το τέλος.»
Ο Κλέφτης Ψυχών αποτελεί την πρώτη ταινία μεγάλου μήκους για την ΠΟΛΙΝΑ ΟΛΖΙΝΣΚΙ, η οποία άδραξε την ευκαιρία να συνεργαστεί με τον Κρέιβεν και τους υπόλοιπους νεαρούς ηθοποιούς. Το επιτελείο την επέλεξε για να ενσαρκώσει το αντικείμενο του πόθου του Μπαγκ, την Μπρίτανι Κάνινγχαμ.

Οι υπόλοιποι ηθοποιοί που απαρτίζουν τους Επτά του Ρίβερτον είναι ο ΤΖΕΡΕΜΙ ΤΣΟΥ, που υποδύεται τον Τζέι Τσαν, ο ΝΙΚ ΛΑΣΑΓΟΥΕΪ (The Last Song) που ενσαρκώνει τον επιθετικό (και «βασανιστή» του Μπαγκ) Μπράντον Ο’Νιλ. και η ανερχόμενη ΣΑΡΙΚΑ ΕΠΣ (Half Nelson), η οποία ενσαρκώνει την υπερπροστατευτική αδερφή του Τζερόμ, Σαντέλ.

Για τον ρόλο του Έϊμπελ Πλάνκοφ, η παραγωγή επέλεξε τον ΡΑΟΥΛ ΕΣΠΑΡΖΑ, έναν καταξιωμένο ηθοποιό του θεάτρου που έχει προταθεί για βραβείο ΤΟΝΥ για την ερμηνεία του στο Speed-the-Plow. Σχετικά με τους λόγους για τους οποίους ενδιαφέρθηκε να συμμετέχει στην ταινία, λέει: «Όταν διάβασα το σενάριο, συνειδητοποίησα ότι δεν επρόκειτο απλά για ένα βίαιο slasher. Έτσι άρχισα να πειραματίζομαι με τις διαφορετικές προσωπικότητες του Έϊμπελ σκεπτόμενος ότι ή θα γελοιοποιηθώ ή θα δώσω κάτι που θα αρέσει πολύ στον Γουές. Όταν τελείωσε η οντισιόν, ο Γουές μου είπε «ήταν καταπληκτικό» και δύο μέρες αργότερα πήρα τον ρόλο.»

Ο Εσπάρζα λέει, «Στο A Nightmare on Elm Street, άγγιξε τον φόβο που έχουν οι γονείς ότι κάποιος θα βλάψει τα παιδιά τους. Στον Κλέφτης Ψυχών παίζει με το αντίθετο: τον τρόμο που αντιμετωπίζει ένας άνθρωπος όταν συνειδητοποιεί ότι μπορεί να κάνει κακό στην οικογένειά του. Καταφέρνει να αγγίξει τα πιο πρωτόγονα ένστικτά μας, αυτά που μας προκαλούν τον μεγαλύτερο τρόμο.»

Έχοντας καταλήξει στο καστ, η παραγωγή μεταφέρθηκε στο Κονέκτικατ όπου και έγιναν τα γυρίσματα της τρομακτικής μοίρας που επεφύλασσε ο Αντεροβγάλτης σε όσους είχαν την ατυχία να ζουν στο Ρίβερτον.