Πρόκειται για μία ασπρόμαυρη, ρομαντική ταινία μυστηρίου του 1945. Ένας impostor (άνθρωπος με “ψεύτικη” ταυτότητα), μια μυστηριώδης εξαφάνιση κι ένας κεραυνοβόλος έρωτας σε ένα ψυχιατρείο, κινηματογραφούνται από τον μαιτρ Άλφρεντ Χίτσκοκ, ο οποίος σε αυτή τη ταινία χρησιμοποιεί τη ψυχαναλυτική θεωρία και πρακτική για να λύσει το μυστήριο. Ο έρωτας δεσπόζει και το ζευγάρι που ερωτεύεται είναι εντυπωσιακής ομορφιάς. Όμως… ο Gregory Peck εμφανίζει μια ιδιότυπη φοβία και πάσχει από αμνησία, λόγω ενός συμπλέγματος ενοχής και η Ingrid Bergman ώς ψυχίατρος που πιστεύει στη ψυχανάλυση, προσπαθεί μέσω αυτής να τον θεραπεύσει. Σύμφωνα με τον δημιουργό "είναι και πάλι η ιστορία ενός ανθρωποκυνηγητού, αλλά εδώ προστίθεται και το ψευτο ψυχαναλυτικό στοιχείο". Επιπλέον είναι ο Salvador Dali ο καλλιτέχνης που εικονοποιεί το όνειρο, η ανάλυση του οποίου θα οδηγήσει στην άρση της απωθησης των τραυματικών εμπειριών του πρωταγωνιστή και στη λύση του μυστηρίου. Πρόκειται για μια κλασική πλέον ταινία, που απεικονίζει την έντονη συμβολή των ψυχαναλυτικών συλλήψεων στο σύγχρονο τρόπο θέασης και κατανόησης του ανθρώπινου ψυχισμού, εκμεταλλευόμενη το όψιμο ενδιαφέρον του αμερικανικού κοινού για την ψυχανάλυση. Παρά τις αντιρρήσεις του Χίτσκοκ υπήρξε μια από τις δημοφιλέστερες ταινίες του με ιδιαίτερα ευρηματικές κινηματογραφικές στιγμές.