Η Χαρούλα Αλεξίου είχε αποφασίσει να εγκαταλείψει το τραγούδι και πράγματι, έκοψε «μαχαίρι» τις συναυλίες, τις εμφανίσεις σε μουσικές σκηνές. Δεν ανέβηκε ξανά μόνη σε κάποια για να τραγουδήσει, παρ' όλο που ήξερε ότι θα μπορούσε να γεμίσει ξανά και ξανά συναυλιακούς χώρους και γήπεδα.

Ευτυχώς για εμάς, όμως, το τραγούδι δεν την εγκατέλειψε ποτέ...

«Έχω απομακρυνθεί από το τραγούδι, δεν μπορώ να τραγουδήσω όπως παλιά και δεν το καταδέχομαι να συνεχίσω και να το κάνω αυτό και αν το κάνω καλά…» είχε πει σε μία κατάθεση ψυχής η Χαρούλα Αλεξίου στον Φώτη Απέργη στο δεύτερο πρόγραμμα και τόνιζε: «Δεν πάει η φωνή μου πια, δεν με ακούει η φωνή μου… Είπα ότι είναι καλύτερο να σταματήσω… Δεν είναι σωστό. Στο «χειρόγραφο» υπήρχε ήδη το πρόβλημα. Αυτό ήταν το τελευταίο μουσικό που έκανα… Όταν με κάλεσε ο Θάνος Μικρούτσικος στους Βράχους του είπα «Θάνο μου δεν τραγουδώ, αλλά θα είμαι εκεί για σένα…» Το έκανα, μετά πήρα λίγο θάρρος και μετά όταν συνεργάστηκα με τον Ξαρχάκο πήρα την οριστική απόφαση, είπα «Δεν σου αξίζει να συνεχίσεις…».

Η συγκλονιστικότερη στιγμή όμως αυτής της συνέντευξής της ήταν όταν είχε παραδεχτεί: «Δεν ήταν κάτι απλό βεβαίως και το πένθησα…».

Ευτυχώς για εμάς, μπορεί η Χάρις να κράτησε την υπόσχεσή της, όμως τα τελευταία χρόνια συνεχίζει να μας χαρίζει σπουδαίες καλλιτεχνικές στιγμές της! Γιατί η Χάρις Αλεξίου ήταν, είναι και θα είναι μία από τις μεγαλύτερες ερμηνεύτριες της χώρας μας και από τις λίγες τραγουδίστριες που μας συντρόφευσε στον πόνο, τη θλίψη, τις χαρές μας και τις πιο σημαντικές στιγμές της ζωής μας.

1970. Η Χαρούλα είναι μόλις 19 ετών και κάνει δειλά την πρώτη της εμφάνιση στη σκηνή της μπουάτ «Αρχιτεκτονική» στην Πλάκα.

Γνωρίζεται με τον Μάνο Λοΐζο και τον Λευτέρη Παπαδόπουλο και κάνει δεύτερη φωνή στο δίσκο «Θαλασσογραφίες». Αγαπάει πολύ και την υποκριτική και φοιτά στη Δραματική Σχολή του Πέλου Κατσέλη.

Μαγεύει τόσο πολύ η φωνή της που ηχογραφεί και το πρώτο της τραγούδι, το «Όταν πίνει μια γυναίκα».

1971: Κάνει τις πρώτες της εμφανίσεις στο πλευρό του Στράτου Διονυσίου και του Τόλη Βοσκόπουλου και ερμηνεύει τραγούδια κορυφαίων δημιουργών όπως ο Απόστολος Καλδάρας, ο Σταύρος Κουγιουμτζής, ο Τάκης Σούκας και ο Γιώργος Χατζηνάσιος. Ακούγοντας μάλιστα σε κάποια από τις ηχογραφήσεις της τη φωνή της ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, θα πει: «Αυτή η φωνή έχει στασίδι στην Εκκλησία».

1972: Συμμετέχει στο δίσκο «Μικρά Ασία» του Απόστολου Καλδάρα και του Πυθαγόρα τραγουδώντας τα «Δυο παλικάρια απ’ το Αϊβαλί», «Πήρε φωτιά το Κορδελιό» και «Ο μαρμαρωμένος βασιλιάς» που γίνονται τεράστιες επιτυχίες. Με αυτόν τον δίσκο, η Χάρις Αλεξίου περνάει για τα καλά στην... ιστορία του ελληνικού πενταγράμμου αφού σημείωσε ρεκόρ πωλήσεων και ήταν ο πρώτος χρυσός δίσκος στη χώρα μας ενώ γνώρισε τεράστια εμπορική επιτυχία στις Ηνωμένες Πολιτείες.

1973-1974: Ακολουθεί σε συναυλίες τους Σταύρο Ξαρχάκο και Νίκο Ξυλούρη και κάνει δεύτερη φωνή σε δίσκους κορυφαίων καλλιτεχνών. Όπως του αξέχαστου Στέλιου Καζαντζίδη ενώ συμμετέχει στον δίσκο «Παποράκι του μπουρνόβα» του Μάνου Λοΐζου και του Λευτέρη Παπαδόπουλου αλλά και σε δισκογραφικές δουλειές των Μίκη Θεοδωράκη, Απόστολου Καλδάρα, Γιώργου Χατζηνάσιου, Μάνου Ελευθερίου, Άκου Δασκαλόπουλου, Σώτιας Τσώτου, Βαγγέλη Γκούφα και Κώστα Βίρβου.

1975: Χρονιά ορόσημο για τη Χαρούλα Αλεξίου καθώς κυκλοφορεί ο δίσκος «Καλημέρα ήλιε» του Μάνου Λοΐζου και του Δημήτρη Χριστοδούλου με τον οποίο κάνει όλη την Ελλάδα να τραγουδάει το «Μια καλημέρα» και το «Ποιος το ξέρει» που γίνονται τεράστιες επιτυχίες. Ακόμα μεγαλύτερη επιτυχία όμως σημειώνει ο δίσκος «Οδός Αριστοτέλους» του Γιάννη Σπανού και του Λευτέρη Παπαδόπουλου.

Την ίδια χρονιά έρχετα ο πρώτος προσωπικός δίσκος της με δημιουργίες των Γιώργου Ζαμπέτα, Γιάννη Μαρκόπουλου, Απόστολου Καλδάρα, Νίκου Γκάτσου, Αντώνη Βαρδή και Κώστα Βίρβου.

1976: Είναι τόσο μεγάλη η επιτυχία του πρώτου προσωπικού δίσκου της που η Χάρις Αλεξίου ηχογραφεί επιπλέον δύο δίσκους. Ο πρώτος περιλαμβάνει τραγούδια διαφόρων δημιουργών όπως Γιάννης Σπανός, Δήμος Μούτσης, Χρήστος Νικολόπουλος, Λευτέρης Παπαδόπουλος κ.α. όπου και ξεχώρισαν τα τραγούδια «Γκαρσόνα», «Κίτρινη πόλη», «Το Ερηνάκι», «Έλα πάρε με».

Ο αξέχαστος Θάνος Μικρούτσικος είχε μιλήσει για εκείνη με τα καλύτερα λόγια.

Με παλιούς αγαπημένους φίλους. Διακρίνεται ο αξέχαστος της Χάρρυ Κλυνν.

Την ίδια χρονιά ξεκινάει εμφανίσεις σε μπουάτ με κορυφαίους τραγουδιστές όπως ο Γιώργος Νταλάρας, η Δήμητρα Γαλάνη, ο Γιάννης Πάριος, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Αντώνης Βαρδής και η πρωτοεμφανιζόμενη -τότε- Άννα Βίσση.

1977: Η ζωή της γίνεται... πλατίνα αφού ηχογραφεί έναν διπλό δίσκο με δημιουργίες των Μίκη Θεοδωράκη, Γιώργου Ζαμπέτα, Γιάννη Σπανού, Λευτέρη Παπαδόπουλο, Χρήστου Νικολόπουλου, Τάκη Σούκα κ.α. Αρκεί να αναφέρουμε μόνο μερικά τραγούδια που περιλαμβάνονταν σε αυτόν: «Τι γλυκό να σ’ αγαπούν», «Όλες του κόσμου οι Κυριακές», «Χρόνια χελιδόνια», «Το ξέρω πια δε μ’ αγαπάς», «Το Ανεστάκι», «Μανταλιώ», «Ούζο όταν πιεις», «Πουλάκι ξένο», «Το μινόρε της αυγής», «Οι Κυριακές στην Κατερίνη», «Χάθηκα».

1978: Είναι η πρώτη φορά που η Χάρις Αλεξίου τολμά να γράψει δικό της τραγούδι και να το παρουσιάσει στο κοινό που την ακολουθεί. Μαζί με τον καλό της φίλο Βασίλη Παπακωνσταντίνου γράφουν και ερμηνεύουν το τραγούδι «Βαρέθηκα τα χωρατά».

1979: Είναι ένας ακόμα σταθμός στην καριέρα της αφού κυκλοφορεί ο δίσκος «Τα τραγούδια της Χαρούλας» σε μουσική Μάνου Λοΐζου και στίχους Μανώλη Ρασούλη και Πυθαγόρα ο οποίος περιλαμβάνει τα κομμάτια: «Όλα σε θυμίζουν», «Τέλι-τέλι-τέλι», «Ο φαντάρος», «Πες μου πώς γίνεται», «Τίποτα δεν πάει χαμένο», «Κι εγώ σαν πόλη», «Σε πέντε ώρες ξημερώνει Κυριακή», «Γύφτισσα τον εβύζαξε».

«Κουβαλάει μέσα της την παράδοση. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι αυτή η τραγουδίστρια είναι η Ελλάδα. Έχει μέσα της τους ελληνικούς δρόμους. Το χρώμα» είχε δηλώσει για εκείνη ο αξέχαστος Μάνος Λοΐζος

1980: Κυκλοφορεί ο δίσκος της με τραγούδια του Αντώνη Βαρδή και του Μάνου Ελευθερίου. Περιέχει τα τραγούδια «Φεύγω», «Ξημερώνει» και «Μ’ άφησες σαν πόλη» που τραγουδιούνται ακόμα και σήμερα.

1981: Φεύγει για περιοδεία με το Μάνο Λοΐζο, το Θάνο Μικρούτσικο, το Χρήστο Λεοντή, το Βασίλη Παπακωνσταντίνου και το Μανώλη Μητσιά ενώ συγχρόνως καταφέρνει να καθιερωθεί και ως δημιουργός καθώς γράφει και δίνει στίχους στον Γιάννη Πάριο. Μεγάλη επιτυχία της εποχής γίνεται το τραγούδι που τραγουδάει ο Πάριος με τίτλο: «Σαν της θάλασσας τ’ αγέρι» το οποίο έχει γράψει η Χαρούλα.

Αγαπώντας βαθιά τους νέους καλλιτέχνες, τούς στηρίζει με όποιον τρόπο μπορεί και εκείνη τη χρονιά συμμετέχει στον πρώτο δίσκο της Αθηναϊκής Κομπανίας.

Δύο νέοι δίσκοι προστίθενται στη συλλογή της: Ο ένας είναι «Τα τραγούδια της γης μου» που περιέχει δημοτικά, σε ενορχήστρωση Τάκη Σούκα (ξεχωρίζει το «Ο ήλιος βασιλεύει») και ο άλλος έχει τίτλο «Τα τραγούδια της χθεσινής ημέρας» που δημιούργησε μαζί με τη Δήμητρα Γαλάνη ο οποίος γίνεται πλατινένιος.

1982: Κυκλοφορεί ο δίσκος της «Η ζωή μου κύκλους κάνει» με τραγούδια κορυφαίων δημιουργών όπως ο Χρήστος Νικολόπουλος, ο Μανώλης Ρασούλης, ο Μάνος Ελευθερίου, ο Νίκος Ξυδάκης κ.α. Από το συγκεκριμένο δίσκο ξεχωρίζουν τα κομμάτια «Ζήλια μου», «Αν πεθάνει μια αγάπη», «Φτάνει-φτάνει», «Οι μάγκες δεν υπάρχουν πια», «Καϊξής».

Την ίδια χρονιά συνεργάζεται με το Νικόλα Άσιμο ερμηνεύοντας δύο τραγούδια του, μεταξύ των οποίων το νανούρισμα «Το παπάκι».

Με τον αδελφό της Γιώργο Σαρρή, επίσης τραγουδιστή ο οποίος έφυγε από τη ζωή το 2017.

1983: Η συγκεκριμένη χρονιά μπορεί να θεωρηθεί άλλο ένα ορόσημο για την καριέρα της αφού κάνει την πρώτη προσωπική περιοδεία ανά την Ελλάδα ενώ τραγουδάει και μαζί με τον αγαπημένο της αδελφό Γιώργο Σαρρή το τραγούδι "Νταλίκες" που γνωρίζει τεράστια επιτυχία. Κυκλοφορεί ο δίσκος της «Τα τσίλικα», που περιέχει παλιά λαϊκά και μικρασιάτικα τραγούδια.

1984: Κυκλοφορεί ο δίσκος «Εμφύλιος Έρωτας» στον οποίο περιλαμβάνεται το τραγούδι «Η μπαλάντα της Ιφιγένειας» που είναι αυτοβιογραφικό κομμάτι, αφιερωμένο στη μητέρα της που μόλις είχε φύγει από τη ζωή. Ποιος δεν θυμάται τα τραγούδια «Μία είναι η ουσία», «Η διαθήκη», «Βήμα-βήμα», «Τώρα κι εγώ θα ζήσω» που περιλαμβάνονται στον συγκεκριμένο δίσκο;

1985: Κυκλοφορεί ένα από τα καλύτερα ντουέτα της καριέρας της, «Κόκκινο γαρύφαλλο» που ερμηνεύει με τον Γιάννη Πάριο. Επίσης τραγουδάει το «Μια ζωή μέσα στους δρόμους» του Τάκη Σούκα.

1986: Με τον Θάνο Μικρούτσικο δημιουργούν έναν απίστευτα επιτυχημένο δίσκο που γίνεται πλατινένιος. Σε αυτόν ξεχωρίζουν τα τραγούδια: «Η αγάπη είναι ζάλη», «Ερωτικό» (Πιρόγα), «Το γράμμα», «Ελένη» κ.α. Την ίδια χρονιά συμμετέχει στο δίσκο των Φατμέ και τον Νίκο Πορτοκάλογλου.

Η Χάρις Αλεξίου τραγουδάει την ίδια χρονιά στο θέατρο Olympia του Παρισιού όπου ηχογραφείται ο δίσκος «Haris Alexiou a Paris» και πλέον η αναγνώριση ξεπερνά και τα ελληνικά σύνορα.

«Στο στόμα της, οι λέξεις, οι φράσεις, οι συλλαβές ζωντανεύουν. Μεταμορφώνονται την ίδια στιγμή σε βουνά και θάλασσα» είχε δηλώσει για εκείνη ο Θάνος Μικρούτσικος

1987: Έρχεται και άλλη τεράστια επιτυχία με το τραγούδι «Εξαρτάται» σε δίσκο του Μάριου Τόκα. Συνεργάζεται με τον Μάνο Χατζιδάκι, ο οποίος τη σκηνοθετεί και στη συνέχεια επιμελείται το δίσκο «Η Χάρις Αλεξίου σε απρόβλεπτα τραγούδια», που γίνεται χρυσός και περιέχει εκτός από κομμάτια του Χατζιδάκι, και άλλων σπουδαίων δημιουργών όπως: Nino Rota, Θάνος Μικρούτσικος, Απόστολος Καλδάρας, Ιάκωβος Καμπανέλλης, Κώστας Τριπολίτης, Γιάννης Ρίτσος, Μπρεχτ.

1988: Το «Ζήτα μου ό,τι θες» στον δίσκο της Άλκηστις Πρωτοψάλτη που γράφει γίνεται και αυτό τεράστια επιτυχία ενώ συνεργάζεται και με τον Ιταλό τραγουδοποιό Paolo Conte, ηχογραφώντας και τραγούδια του σε στίχους Λίνας Νικολακοπούλου.

Ο νέος της δίσκος σε μουσική Χρήστου Νικολόπουλου και στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου, γίνεται χρυσός, και περιλαμβάνει τις επιτυχίες «Η νύχτα θέλει έρωτα», «Δεν υπάρχουνε λόγια», «Πάρε το δρόμο ξαναγύρισε», «Αγάπησέ με», «Όλα μου τα καράβια».

1989: Συνεργάζεται για δεύτερη φορά με τους Φατμέ ενώ κυκλοφορεί σε δίσκο η ζωντανή ηχογράφηση με το Γιάννη Πάριο και τη Δήμητρα Γαλάνη με τίτλο «Η παράσταση αρχίζει».

Είναι η χρονιά που γράφει και το πρώτο της βιβλίο με τίτλο «Η ατέλειωτη λέξη» που γνωρίζει και αυτό μεγάλη επιτυχία.

Η ίδια είχε πει παλιότερα σε συνέντευξή της: «Δεν ξέρω πώς φαντάζεται ο περισσότερος κόσμος αυτή τη διαδρομή. Εγώ αισθάνομαι ότι ήμουν πάνω σ’ ένα άλογο και κάλπαζα κι έτρεχα και περνούσα από τόπους διάφορους, συναντούσα διάφορους ανθρώπους, χαιρόμουν που τους συναντούσα, που τραγουδούσα διαφορετικά πράγματα, που είχα αποδοχή».

1990: Κυκλοφορεί τον δίσκο «Κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια» σε μουσική Θάνου Μικρούτσικου και στίχους κυρίως της Λίνας Νικολακοπούλου και δικούς της. Θα θυμάστε φυσικά τις επιτυχίες αυτού του δίσκου: «Μια πίστα από φώσφορο», «Τηλεφωνητής», «Θα πάθεις έρωτα», «Κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια», «Κοίτα μια νύχτα», «Μη σε νοιάζει».
Έχουν περάσει είκοσι χρόνια καριέρας και το γιορτάζει μαζί με φίλους σε μία άνευ προηγουμένου αφιερωματική συναυλία όπου την τιμούν με την παρουσία της οι καλοί της φίλοι: Γιάννης Πάριος, Δήμητρα Γαλάνη, Θάνος Μικρούτσικος, Χρήστος Νικολόπουλος, Άλκηστις Πρωτοψάλτη, Γιώργος Ζαμπέτας, Λάκης Λαζόπουλος και Μελίνα Μερκούρη.

Το 1997, ο ιδιοκτήτης της μεγαλύτερης αλυσίδας δίσκων στον κόσμο, Richard Branson, της απονείμει ένα ειδικό βραβείο για το live «Γυρίζοντας τον κόσμο 92-96».

Μία ακόμα τιμητική πρόταση, την ανεβάζει για ακόμα μία φορά στο βάθρο μιας από τις καλύτερες τραγουδίστριες της χώρας μας: Μετά από πρόσκληση της Επιτροπής Διεκδίκησης των Ολυμπιακών Αγώνων 2004 δίνει τρεις συναυλίες στην Πνύκα, με φόντο την Ακρόπολη και είναι το απόλυτο καλλιτεχνικό γεγονός αυτής της χρονιάς.

Το 1999 τραγουδάει μαζί με τη διασημότερη Τουρκάλα τραγουδίστρια Sezen Aksu, τόσο στην Αθήνα, όσο και στην Κωνσταντινούπολη, για τους σεισμοπαθείς των δύο χωρών.

Το 2000 ιδρύει τη δική της δισκογραφική εταιρεία και κάνει την αρχή με το «Παράξενο φως», που αποτελείται από δημιουργίες συνθετών και στιχουργών που έχουν στιγματίσει τη καριέρα της όπως η Loreena McKennitt, ο Αντώνης Βαρδής, ο Νίκος Αντύπας, ο Άρης Δαβαράκης, ο Θάνος Μικρούτσικος, η Λίνα Νικολακοπούλου, ο Νίκος Πορτοκάλογλου, ο Λευτέρης Παπαδόπουλος, ο Χρήστος Νικολόπουλος, ο Γιώργος Ζαμπέτας, η Βάσω Αλλαγιάννη, ο Μάνος Λοΐζος, ο Γιάννης Σπανός, ο Μάνος Ελευθερίου, ο Ηλίας Κατσούλης κ.α., ενώ συμμετέχει και η ίδια ως δημιουργός.

Μέσα από αυτή την ενέργεια, γίνεται γνωστότερος στο ευρύ κοινό και ο ανερχόμενος -τότε- Μιχάλης Χατζηγιάννης καθώς ερμηνεύουν μαζί το ντουέτο Σ’ αγαπώ-σ’ αγαπώ.

Το 2004, μαζί με τον Γιώργο Νταλάρα, τη Μαρινέλλα, τον Γιάννη Πάριο, και τη Δήμητρα Γαλάνη, άνοιξαν την Τελετή Λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων ενώπιον 2 δισεκατομμυρίων τηλεθεατών.
Λίγοι γνωρίζουν ότι η Χαρούλα Αλεξίου έχει ασχοληθεί επισταμένα και με τη συγγραφή. Και εκεί επιτυχημένη αφού πριν από μερικά χρόνια κέρδισε το «Βραβείο καλύτερης μετάφρασης ξένου λογοτεχνικού έργου» από την «Ελληνική Εταιρεία Μεταφραστών Λογοτεχνίας» για το βιβλίο του δημοφιλούς Γάλλου καλλιτέχνη Φαμπιέν Μαρσό, με τίτλο «Πάντα Ήρωες», το οποίο είχε μεταφράσει η ίδια.

«Αν το ελληνικό τραγούδι ήταν βιβλίο, η Χαρούλα θα ήταν το εξώφυλλο» έχει πει για εκείνη ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Μία άλλη σπουδαία στιγμή της Χαρούλας Αλεξίου ήταν όταν στις 15 Μαΐου του 2010, ο δήμαρχος της Σμύρνης στην Τουρκία, έδωσε το όνομά της σε μια λεωφόρο της πόλης: Ηaris Αleksiou Dostluk Caddesi (Λεωφόρος Φιλίας), τιμώντας την καταγωγή της και την προσφορά της στην τέχνη.

Λίγα πράγματα γνωρίζουν οι θαυμαστές της για την προσωπική της ζωή καθώς η ίδια θέλησε να την κρατήσει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.

Παντρεύτηκε δύο φορές και ο πρώτος της γάμος ήταν με τον γνωστό παραγωγό Αχιλλέα Θεοφίλου με τον οποίο απέκτησαν έναν γιο, τον οποίο και είχαν υιοθετήσει. Είναι η μεγαλύτερη αδυναμία της Χαρούλας Αλεξίου. Μάλιστα, τον ονόμασε Μάνο, θέλοντας να τιμήσει τη μνήμη του αγαπημένου της φίλου Μάνου Λοΐζου.
Αρκετά χρόνια μετά το διαζύγιό της, η Χαρούλα Αλεξίου παντρεύτηκε τον πιο δικό της άνθρωπο, τον τότε μάνατζέρ της, Σωτήρη Μπασιάκο.

Ο Μάνος Θεοφίλου είναι η μεγάλη της αδυναμία. Σε μία σπάνια συνέντευξή του, ο 37χρονος ιδιοκτήτης δισκογραφικής εταιρείας και μάνατζερ καλλιτεχνών και συγκρoτημάτων, είχε πει για τον τρόπο που είχε συζητήσει με τους γονείς του το γεγονός ότι ήταν υιοθετημένος: «Αν σου πω ότι δεν θυμάμαι πώς προέκυψε αυτή η συζήτηση; Την έκανα με τη μητέρα μου. Δεν με ένοιαζε ποτέ το ότι είμαι υιοθετημένος. Είχα τόση αγάπη, γιατί ν’ αναρωτηθώ; Αυτό δεν είναι το ζητούμενο σε μία οικογένεια; Να νιώθεις ότι σε αγαπούν οι γονείς σου, σε αποδέχονται και αυτό που έχεις είναι πραγματική οικογένεια. Δεν χρειάζεται να ψάξεις τίποτε άλλο».

Πηγή: gossip-tv.gr