Η Τζαστίν (Κίρστεν Ντανστ) και ο Μάικλ (Αλεξάντερ Σκάαρσγκαρντ) γιορτάζουν το γάμο τους με ένα πάρτυ στο σπίτι της αδερφής της (Σαρλότ Γκαίνσμπουργκ) και του άντρα της (Κίφερ Σάδερλαντ). Εντωμεταξύ, ο πλανήτης Μελαγχολία κατευθύνεται προς τη Γη...

ΔΗΛΩΣΗ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ

Ήταν σα να ξυπνούσα από όνειρο: η παραγωγός μου, μου έδειξε την πρόταση για την αφίσα. «Τί είναι αυτό; » ρώτησα. « Μια ταινία σου », απαντά εκείνη. « Ελπίζω πως όχι», μουρμούρισα. Βλέπω τρέιλερ, φωτογραφίες. Φαίνεται χάλια. Είμαι συντετριμμένος.

Μη σχηματίσετε λάθος άποψη... δουλεύω για αυτή την ταινία δύο χρόνια. Με μεγάλη ευχαρίστηση. Ίσως όμως παραπλάνησα τον ίδιο μου τον εαυτό. Μπήκα σε πειρασμό. Όχι ότι έκανε κάποιος κάτι λάθος, αντιθέτως όλοι δουλέψανε πιστά για την επίτευξη του στόχου που έθεσα εγώ. Αλλά όταν η παραγωγός μου, μου δείχνει τα στεγνά γεγονότα, νοιώθω μια ανατριχίλα στη ραχοκοκαλιά μου.

Είναι μια γυναικεία ταινία! Είμαι έτοιμος να την απορρίψω σαν κακό μόσχευμα.

Όμως τι είναι αυτό που ήθελα εξαρχής; Αποφάσισα να βουτήξω στα βάθη του γερμανικού ρομαντισμού. Αυτό ξέρω μόνο. Αλλά αυτό δεν είναι άλλος ένας τρόπος να παραδεχτώ την ήττα μου; Ήττα έως τους χαμηλότερους κινηματογραφικούς κοινούς παρονομαστές. Ο ρομαντισμός κατακρεουργείται με όλους τους κοινότοπους τρόπους σε εμπορικά προϊόντα. Και πρέπει να παραδεχτώ, είχα πολύ καλές και αγαπημένες σχέσεις με το ρομαντικό σινεμά.. και για να δηλώσω το αυτονόητο: το Βισκόντι!

Γερμανικός ρομαντισμός που σου κόβει την ανάσα. Αλλά για το Βισκόντι, υπήρχε πάντα κάποιο στοιχείο που τον έθετε πέρα από τα τετριμμένα—που το μετέτρεπε σε αριστούργημα!

Έχω μπερδευτεί κι αισθάνομαι ένοχος. Τί έχω κάνει;

Ελπίζω μόνο να υπάρχει κάτι που μπορεί να προκαλέσει ρίγος μέσα σε όλο αυτό... Κλείνω τα μάτια μου κι ελπίζω!

Λαρς Φον Τρίερ, Κοπεγχάγη, 13 Απριλίου 2011.

Λαρς Φον Τρίερ – Σκηνοθέτης και σεναριογράφος

· Αντίχριστος (Antichrist) (2009)
Επίσημο διαγωνιστικό Φεστιβάλ Καννών – Βραβείο Γυναικείας ερμηνείας Σαρλότ Γκαίνσμπουργκ

· Το μεγάλο αφεντικό (Direktoren for det hele) (The Boss of It All, 2006)
Επίσημη συμμετοχή Φεστιβάλ Σαν Σεμπάστιαν

· Manderlay (2005)
Επίσημη συμμετοχή Φεστιβάλ Καννών, Φεστιβάλ Τορόντο

· De fem bensp?nd (The Five Obstructions, 2003)
Επίσημη συμμετοχή Φεστιβάλ Σάντανς, Φεστιβάλ Τορόντο

· Dogville (2003)
Επίσημη συμμετοχή Φεστιβάλ Καννών, Φεστιβάλ Τορόντο

· Χορεύοντας στο σκοτάδι (Dancer in the Dark) (2000)
Χρυσός Φοίνικας, Φεστιβάλ Καννών

· Οι ηλίθιοι (Idioterne) (The Idiots, 1998)
Επίσημη συμμετοχή Φεστιβάλ Καννών

· Riget II (The Kingdom II, TV, 1997)
Επίσημη συμμετοχή Φεστιβάλ Βενετίας

· Δαμάζοντας τα κύματα(Breaking the Waves) (1996)
Μέγα Βραβείο Φεστιβάλ Καννών, Επίσημη συμμετοχή Φεστιβάλ Τορόντο

· Riget I (The Kingdom, TV, 1994)
Βραβελίο Καλύτερης Σκηνοθεσίας, Φεστιβάλ Κάρλοβυ Βάρυ

· Europa (1991)
Βραβείο Κριτικής Επιτροπής, Φεστιβάλ Καννών

· Medea (TV, 1988)

· Epidemic (1987)
Επίσημη συμμετοχή Φεστιβάλ Καννών

· Το στοιχείο του εγκλήματος (Forbrydelsens Element) (Element of Crime, 1984)
Μέγα Βραβείο Φεστιβάλ Καννών

· Befrielsesbilleder (Pictures of Liberation Images of Relief, 1982)
Επίσημη συμμετοχή Φεστιβάλ Βερολίνου

Μέτα Λουίζ Φολντάγκερ - Παραγωγός

· Frit fald (Rebounce, 2011)
σκηνοθεσία: Heidi Maria Faisst

· Sandheden om m?nd (Truth About Men, 2010)
σκηνοθεσία: Nikolaj Arcel

· Smukke mennesker (Nothing’s all bad, 2010)
σκηνοθεσία: Mikkel Munch-Fals

· Αντίχριστος (Antichrist) (2009)
σκηνοθεσία: Lars von Trier

· Αίμα στα χέρια του Τζαμίλ (Ga med fred Jamil - Ma salama Jamil)(Go with Peace Jamil, 2008)
σκηνοθεσία: Omar Shargawi

· De fortabte sj?les o (Island of Lost Souls, 2007)
σκηνοθεσία: Nikolaj Arcel

· AFR (2007)
σκηνοθεσία: Morten Hartz Kaplers

· Το μεγάλο αφεντικό (Direktoren for det hele) (The Boss of It All, 2006)
σκηνοθεσία: Lars von Trier

· Nordkraft (Angels in Fast Motion, 2005)
σκηνοθεσία: Ole Christian Madsen

· Kongekabale (King's Game, 2004)
σκηνοθεσία: Nikolaj Arcel

Λουίζ Βεσθ - Παραγωγός

· Frit fald (Rebounce, 2011)
σκηνοθεσία: Heidi Maria Faisst

· Sandheden om m?nd (Truth About Men, 2010)
σκηνοθεσία: Nikolaj Arcel

· Smukke mennesker (Nothing’s all bad, 2010)
σκηνοθεσία: Mikkel Munch-Fals

· Αντίχριστος (Antichrist) (2009)
σκηνοθεσία: Lars von Trier

· Αίμα στα χέρια του Τζαμίλ (Ga med fred Jamil - Ma salama Jamil) (Go with Peace Jamil, 2008)
σκηνοθεσία: Omar Shargawi

· De fortabte sj?les o (Island of Lost Souls, 2007)
σκηνοθεσία: Nikolaj Arcel

· AFR (2007)
σκηνοθεσία: Morten Hartz Kaplers

· Το μεγάλο αφεντικό (Direktoren for det hele) (The Boss of It All, 2006)
σκηνοθεσία: Lars von Trier

· Nordkraft (Angels in Fast Motion, 2005)
σκηνοθεσία: Ole Christian Madsen

· Kongekabale (King's Game, 2004)
σκηνοθεσία: Nikolaj Arcel

Μανουέλ Αλμπέρτο Κλάρο – Διευθυντής φωτογραφίας

· Frit Fald (Rebounce, 2011)
σκηνοθεσία: Heidi Maria Faisst

· Limbo (2010)
σκηνοθεσία: Maria Sodahl

· Alting bliver godt igen (2010)
σκηνοθεσία: Christoffer Boe

· Videocracy (Videocracia, 2009)
σκηνοθεσία: Erik Gandini

· Velsignelsen (The Blessing, 2009)
σκηνοθεσία: Heidi Maria Faisst

· Kandidaten (The Candidate, 2008)
σκηνοθεσία: Kasper Barfoed

· Weapons (2007)
σκηνοθεσία: Adam Bhala Lough

· Allegro (2005)
σκηνοθεσία: Christoffer Boe

· Voksne mennesker (Dark Horse, 2005)
σκηνοθεσία: Dagur Kari

· Reconstruction (2003)
σκηνοθεσία: Christoffer Boe

Κίρτσεν Ντανστ - Τζαστίν

· Μοιραία σχέση (All Good Things) (2010)
σκηνοθεσία: Andrew Jarecki

· Μαρία Αντουανέτα (Marie Antoinette) (2006)
σκηνοθεσία: Sofia Coppola

· Spider-Man (Spider-Man: The Motion Picture, 2002)
σκηνοθεσία: Sam Raimi

· Η αιώνια λιακάδα ενός καθαρού μυαλού (Eternal Sunshine of the Spotless Mind) (2004)
σκηνοθεσία: Michel Gondry

· Όμορφη/ Τρέλα (Crazy/Beautiful) (2001)
σκηνοθεσία: John Stockwell

· Ο πυρετός της νίκης (Bring It On) (2000)
σκηνοθεσία: Peyton Reed

· Αυτόχειρες παρθένοι (The Virgin Suicides) (1999)
σκηνοθεσία: Sofia Coppola

· The Cat's Meow (2001)
σκηνοθεσία: Peter Bogdanovich

· Drop Dead Gorgeous (1999)
σκηνοθεσία: Michael Patrick Jann

· Συνέντευξη μ’ένα βρικόλακα (Interview with the Vampire: The Vampire Chronicles) (1994)
σκηνοθεσία: Neil Jordan

Σαρλότ Γκαίνσμπουργκ - Κλαιρ

· Το δέντρο που ψιθύριζε (l’arbre) (The Tree, 2010/l)
σκηνοθεσία: Julie Bertucelli

· Αντίχριστος (Antichrist) (2009)
σκηνοθεσία: Lars von Trier

· I'm not there (2007)
σκηνοθεσία: Todd Haynes

· The golden door (2007)
σκηνοθεσία: Emanuele Crialese

· Prete-moi ta main (How to Get Married and Stay Single, 2006)
σκηνοθεσία: Eric Lartigau

· Σε είδα στ’ όνειρο μου (The science of sleep) (2006)
σκηνοθεσία: Michel Gondry

· 21 γραμμάρια (21 grams) (2004)
σκηνοθεσία: Alejandro Gonzalez Inarritu

· Η γυναίκα μου είναι ηθοποιός (Ma femme est une actrice) (My Wife Is an Actress, 2000)
σκηνοθεσία: Yvan Attal

· The cement garden (1992)
σκηνοθεσία: Andrew Birkin

· L'effrontee (Impudent Girl, 1985)
σκηνοθεσία: Claude Miller

Κίφερ Σάδερλαντ - Τζον

· Σε επιφυλακή (The Sentinel) (2006)
σκηνοθεσία: Clark Johnson

· Τηλε... φονικός θάλαμος (Phone Booth) (2002)
σκηνοθεσία: Joel Schumacher

· "24" (2001-2010, tv)
των Robert Cochran, Joel Surnow

· Freeway (1996)
σκηνοθεσία: Matthew Bright

· Ζήτημα τιμής (A Few Good Men) (1992)
σκηνοθεσία: Rob Reiner

· Φλατλάινερς: Ταξιδιώτες στην Αλλη Ζωή (Flatliners) (1990)
σκηνοθεσία: Joel Schumacher

· Young Guns 2 (1990)
σκηνοθεσία: Geoff Murphy

· Young Guns (1988)
σκηνοθεσία: Christopher Cain

· The Lost Boys (1987)
σκηνοθεσία: Joel Schumacher

· Στάσου πλάι μου (Stand By Me) (1986)
σκηνοθεσία: Rob Reiner

Αλεξάντερ Σκάαρσγκαρντ - Μάικλ

· Battleship (2012)
σκηνοθεσία: Peter Berg

· Straw Dogs (2011)
σκηνοθεσία: Rod Lurie

· Puss (Trust Me, 2010)
σκηνοθεσία: Johan Kling

· Beyond the Pole (2009)
σκηνοθεσία: David L. Williams

· Metropia (2009)
(φωνή), σκηνοθεσία: Tarik Saleh

· Kill Your Darlings (2006)
σκηνοθεσία: Bjorne Larson

· Ο άρχοντας της πασαρέλας (Zoolander) (2001)
σκηνοθεσία: Ben Stiller

· Vingar av glas (Wings of Glass, 2000)
σκηνοθεσία: Reza Bagher

· True Blood (2008-2011)
tv-series, του Alan Ball

Στέλλαν Σκάαρσγκαρντ – Τζακ

· Ένας κάπως ευγενικός άνθρωπος (En ganske snill mann) (A Somewhat Gentle Man, 2010)
σκηνοθεσία: Hans Petter Moland

· Man som hatar kvinnor (The Girl With The Dragon Tattoo, 2009)
σκηνοθεσία: David Fincher

· Mamma Mia! (2008)
σκηνοθεσία: Phyllida Lloyd

· Τα φαντάσματα του Γκόγια (Goya's Ghosts) (2006)
σκηνοθεσία: Milos Forman

· Dogville (2003)
σκηνοθεσία: Lars von Trier

· Taking Sides (2001)
σκηνοθεσία: Istvan Szabo

· Aberdeen (2000)
σκηνοθεσία: Hans Petter Moland

· Ο ξεχωριστός Γουίλ Χάντινγκ (Good Will Hunting) (1997)
σκηνοθεσία: Gus Van Sant

· Φόνος στην ομίχλη (Insomnia) (2002)
σκηνοθεσία: Christopher Nolan

· Δαμάζοντας τα κύματα (Breaking the Waves) (1996)
σκηνοθεσία: Lars von Trier

Σαρλότ Ράμπλινγκ – Γκάμπι

· Vers le sud (Heading South, 2005)
σκηνοθεσία: Laurent Cantet

· Η πισίνα (Swimming Pool) (2003)
σκηνοθεσία: Francois Ozon

· Κάτω από την άμμο (Sous le sable) (Under the Sand, 2000)
σκηνοθεσία: Francois Ozon

· Ο βυσσινόκηπος (The Cherry Orchard) (1999)
σκηνοθεσία: Μιχάλης Κακογιάννης

· Max mon amour (Max My Love, 1986)
σκηνοθεσία: Nagisa Oshima

· Ζωντανές αναμνήσεις (Stardust Memories) (1980)
σκηνοθεσία: Woody Allen

· Η γυναίκα με το κόκκινο λουλούδι (La chair de l'orchidee) (Flesh of the Orchid, 1975)
σκηνοθεσία: Patrice Chereau

· Ο θυρωρός της νύχτας (Il portiere di notte) (The Night Porter, 1974)
σκηνοθεσία: Liliana Cavani

· Οι καταραμένοι (La caduta degli dei) (Luchino Visconti's The Damned, 1969)
σκηνοθεσία: Luchino Visconti

· Τζόρτζι, η πολυαγαπημένη (Georgy Girl) (1966)
σκηνοθεσία: Silvio Narizzano

Τζον Χαρτ – Ντέξτερ

· Tinker, Tailor, Soldier, Spy (2011)
σκηνοθεσία: Tomas Alfredson

· Ένα βήμα πριν το φόνο (44 Inch Chest) (2009)
σκηνοθεσία: Malcolm Venville

· Στα όρια του ελέγχου (The Limits of Control) (2009)
σκηνοθεσία: Jim Jarmusch

· Ο Ιντιάνα Τζόουνς και το βασίλειο του κρυστάλλινου κρανίου (Indiana Jones and the Kingdom of the Crystal Skull) (2008) σκηνοθεσία: Steven Spielberg

· Shooting Dogs (2005)
σκηνοθεσία: Michael Caton-Jones

· Παράνομη δικαιοσύνη (The Proposition) (2005)
σκηνοθεσία: John Hillcoat

· Dogville (2003)
(φωνή), σκηνοθεσία: Lars von Trier

· Love and Death on Long Island (1997)
σκηνοθεσία: Richard Kwietniowski

· Ο άνθρωπος ελέφαντας (The Elephant Man) (1980)
σκηνοθεσία: David Lynch

· Alien (1979)
σκηνοθεσία: Ridley Scott

Ούντο Κίερ – Διοργανωτής γάμου

· Γιε μου, γιε μου τι έκανες; (My Son, My Son, What Have Ye Done) (2009)
σκηνοθεσία: Werner Herzog

· Δαμάζοντας τα κύματα (Breaking the Waves) (1996)
σκηνοθεσία: Lars von Trier

· Το δικό μου Αϊνταχο (My Own Private Idaho) (1991)
σκηνοθεσία: Gus Van Sant

· Europa 1991
σκηνοθεσία: Lars von Trier

· Das deutsche Kettensagen Massaker (The German Chainsaw Massacre, 1990)
σκηνοθεσία: Christoph Schlingensief

· Λόλα (Lola) (1981/I)
σκηνοθεσία: Rainer Werner Fassbinder

· Lili Marleen (1981)
σκηνοθεσία: Rainer Werner Fassbinder

· Berlin Alexanderplatz (1980)
tv, σκηνοθεσία: Rainer Werner Fassbinder

· Bolwieser (The stationmasters’ wife, 1977)
tv, σκηνοθεσία: Rainer Werner Fassbinder

· Blood for Dracula (1974)
σκηνοθεσία: Paul Morrissey

ZENTROPA

Η Zentropa ιδρύθηκε το 1992, ως αποτέλεσμα της συνεργασίας του Λαρς Φον Τρίερ και του παραγωγού Πήτερ Άλμπακ Τζένσεν για την ταινία "Europa" . Ο καθένας τους έχει ένα ποσοστό 25%, ενώ το υπόλοιπο 50% ανήκε σε υπαλλήλους και άλλους στενούς συνεργάτες, το 2008 πουλήθηκε στη Nordisk Film.

Η εταιρία διαφέρει από τους σημαντικότερους ανταγωνιστές της στο γεγονός ότι βασίζεται σε μια αυτόνομη οργανωτική δομή, που αφήνει χώρο για νέες ιδέες και εναλλακτικές μεθόδους παραγωγής. Η κουλτούρα αυτή, έχει προσελκύσει μερικούς από τους καλύτερους σκηνοθέτες, και πρωτοποριακά έργα στη λογική του Δόγματος- μια ιδέα που υιοθετήθηκε από πολλούς σκηνοθέτες παγκοσμίως.

Η Zentropa έχει κάνει την παραγωγή για πάνω από 100 διεθνείς και σκανδιναβικές παραγωγές. Αυτή τη στιγμή είναι η μεγαλύτερη εταιρία παραγωγής στη Σκανδιναβία, από το 1994.

Οι αυξανόμενες δραστηριότητες της εταιρίας περιλαμβάνουν μουσικά βίντεο κλιπ, ντοκιμαντέρ, τηλεοπτικές παραγωγές και multimedia.

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

Διάρκεια: 130 min.

Digital Cameras Arri Alexa + Phantom

Ratio: 1: 2,35

Μορφή: 35 mm color / DCP

Ήχος: Dolby Digital 5.1.