Μετά από μια σειρά αποτυχημένων προσπαθειών στον κόσμο του Χόλιγουντ, ο σεναριογράφος Στήβεν Σατζ συναντά τον Τζο Ντεβίν, το μόνο παραγωγό που τελικά δέχεται όχι μόνο να χρηματοδοτήσει την ταινία του, αλλά και να τον ορίσει σκηνοθέτη. Ο Σατζ δέχεται τις παράλογες απαιτήσεις του παραγωγού του, που επιμένει ότι τα γυρίσματα πρέπει να γίνουν στο Πρόβιντενς και όχι στην Αριζόνα, όπως υπαγορεύει το σενάριο. Στην πορεία θα αποδειχθεί ότι ο Ντεβίν δεν είναι αυτός που όλοι νομίζουν. Στην πραγματικότητα πρόκειται για έναν πράκτορα του FΒΙ, που χρησιμοποιεί το γύρισμα της ταινίας σαν δόλωμα για να παγιδεύσει κάποιους μαφιόζους της περιοχής. Ταυτόχρονα, ο Ντεβίν και οι συνεργάτες του, ενώ δεν σκόπευαν να πραγματοποιήσουν ποτέ την ταινία, αρχίζουν να ενθουσιάζονται με την όλη διαδικασία και ο σκληρός πράκτορας αρχίζει να φέρεται σα πραγματικός παραγωγός.

«Η Τελευταία Σφαίρα», είναι μία «ταινία μέσα στην ταινία» και ένα πολύ καλό παράδειγμα του πώς το Χόλιγουντ καταφέρνει να διατηρεί τη φρεσκάδα του κοροϊδεύοντας τον εαυτό του. Η ιστορία που θα μπορούσε να θεωρηθεί «τραβηγμένη από τα μαλλιά», βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα και δείχνει, με τρόπο έξυπνο και αστείο, τις άρρηκτες σχέσεις της βιομηχανίας του θεάματος με τον υπόκοσμο και τη μαφία. Ο σκηνοθέτης Τζεφ Νέιθανσον, που στο παρελθόν έχει γράψει το σενάριο για πετυχημένες ταινίες όπως το «Πιάσε με αν μπορείς», αποσπά εδώ πολύ καλές ερμηνείες από το σύνολο των πρωταγωνιστών του. Οι κωμικές καταστάσεις του καλογραμμένου σεναρίου και ο παραλογισμός που επικρατεί υποστηρίζονται άψογα από το δίδυμο του «σκληρού» Άλεκ Μπάλντουιν και του διψασμένου για διάκριση Μάθιου Μπρόντερικ, ενώ η Τόνι Κολέτ, στο ρόλο μιας κακομαθημένης ντίβας, είναι όπως πάντα απολαυστική.