«Το Κορίτσι με τα μαύρα», η πολυβραβευμένη ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη, με την Έλλη Λαμπέτη και τον Δημήτρη Χόρν στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, αποτέλεσε σταθμό για τον ελληνικό κινηματογράφο και απέσπασε το ενδιαφέρον του κοινού και της κριτικής διεθνώς. Η θεατρική της εκδοχή εστιάζεται στη μοιραία ερωτική ιστορία, που ανατρέπει με τραγικό τρόπο τη ζωή μιας μικρής, γεμάτης μυστικά, κοινωνίας.

Τo Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, τιμά τον κορυφαίο Έλληνα σκηνοθέτη, Μιχάλη Κακογιάννη, μεταφέροντας για πρώτη φορά στη θεατρική σκηνή «Το κορίτσι με τα μαύρα». Το έργο που ανεβαίνει, σε θεατρική διασκευή Γιώργου Μακρή – Γρηγόρη Καραντινάκη και σκηνοθεσία Γρηγόρη Καραντινάκη, κάνει πρεμιέρα στη σκηνή του θεάτρου της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, την Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου στις 9 μμ.

Σημειώσεις και σκέψεις για τη διασκευή και σκηνοθεσία
Από τη λευκή οθόνη στη λευκή σελίδα


- μια δύσκολη ιστορία αγάπης που λειτουργεί ως καταλύτης στην περίκλειστη κοινωνία του νησιού. Μακροχρόνια κρυμμένα μυστικά, αισθήματα, παρελθόντα εγκλήματα καρδιάς, βγαίνουν στο φως με εκρηκτικό τρόπο, δημιουργώντας και νέα θύματα –παράπλευρες απώλειες το λέμε πια– που αρκετά είναι αθώα του αίματος.
Μια τραγωδία πριν τη σιωπή του φινάλε. Κάθαρση.
Κάθαρση;
- άντρες και γυναίκες ακυρωμένοι από τις κοινωνικές επιταγές, συμπιεσμένοι ανάμεσα στις αληθινές ανάγκες τους και το μίσος που παράγει η αδυναμία τους να ζήσουν όσα πραγματικά επιθυμούν
- δεν πρέπει κάποιος, ένας έστω, να ξεφύγει από αυτή τη μοίρα;
- ο ανελέητος ήλιος της ταινίας που πυρπολεί γη και ανθρώπους, αναλογεί σκηνικά στη λάβα των παθών και των πράξεων που αυτά παράγουν;
- πώς να ξεφύγεις από τα «δεσμά» της Λαμπέτη, του Χορν, του Φούντα και να μπορείς να λες Μαρίνα, Παύλος, Χρήστος; Πώς να «διαβάσεις» μια ταινία ερήμην του κατακερματισμού των πλάνων, ώστε να φτάσεις στο αιώνια ζητούμενο του θεάτρου; Πώς στην κλειστή αίθουσα θα χωρέσει όλος αυτός ο ουρανός, η θάλασσα, ο αέρας; Ένα λευκό τοπίο;
- στο δραματουργικό υπέδαφος του Κακογιάννη πλήθος συναντήσεων πολύτιμων ορυκτών: η αρχαία ελληνική τραγωδία, ο Λόρκα, ακόμα κι ο Ίψεν.
- μια Ελλάδα τόσο κοντά μας αλλά και τόσο μακριά.
Υπήρξε στ’ αλήθεια; Άνθρωποι – οι ήρωες, που μπορούσαν να δουν το είδωλό τους στον καθρέφτη. Σαφείς ως υπάρξεις, οριστικοί ωσάν μικροί θάνατοι, ακόμα και στην εξέλιξή τους στη διαδρομή του δράματος και όχι, όπως στο σύγχρονο παρόν, ρευστοί», «περίπου» και «ευλύγιστοι», για να χωρούν παντού.
- μελαγχολία για κάτι που χάθηκε και που κατοικεί στον σκληρό κόσμο του έργου. Είναι δυνατόν;
- κύριε Κακογιάννη, χαιρετισμούς και θερμές ευχαριστίες
[[page_break]]
Οι Συντελεστές

Διασκευή για το θέατρο: Γιώργος Μακρής - Γρηγόρης Καραντινάκης
Σκηνοθεσία: Γρηγόρης Καραντινάκης
Σκηνικά-κοστούμια: Έρση Δρίνη
Μουσική: Γιώργος Χριστιανάκης
Χορογραφία: Τατιάνα Μύρκου
Φωτισμοί: Μελίνα Μάσχα
Μουσική διδασκαλία: Νίκος Βουδούρης
Βοηθός σκηνοθέτη: Τατιάνα Μύρκου
Οργάνωση παραγωγής: Ηλίας Κοτόπουλος

ΔΙΑΝΟΜΗ (με σειρά εμφάνισης)

Αστέρης Πελτέκης (Παύλος), Αναστασία Κατσιναβάκη (Μαρίνα), Γιάννης Χαρίσης (Αντώνης), Μιχάλης Γούναρης (Αριστείδης), Γιώργος Σφυρίδης (Ρούσσος), Xρήστος Παπαδημητρίου (Μήτσος), Άννη Τσολακίδου (Αντιγόνη), Ελευθερία Τέτουλα (Μαρίκα), Δήμητρα Χαριτοπούλου (Πηνελόπη), Θάλεια Σκαρλάτου (Φρόσω), Νίκος Τουρνάκης (Πανάγος), Κωνσταντίνος Ίτσιος (Πέτρος), Γιώργος Κολοβός (Χρήστος), Δημήτρης Παπαγεωργίου (Χωροφύλακας).