Σε μία απόκρημνη και βραχώδη ακτή της Κορνουάλλης γύρω στα 1800, μία συμμορία κακοποιών ληστεύει πλοία που ναυαγούν και δολοφονεί όσους ναυαγούς επιβιώνουν, ώστε να μη μπορούν να τους καταδώσουν. Μόνο που τα ναυάγια είναι προσχεδιασμένα από τον μυστηριώδη αρχηγό της σπείρας. Ένας μυστικός αστυνομικός που αναλαμβάνει να τον ανακαλύψει συλλαμβάνεται από τους κακοποιούς και διασώζεται χάρη στην συμπόνια μίας όμορφης κοπέλας, η οποία τον ερωτεύεται…

«Ένα φημισμένο μυθιστόρημα στη μεγάλη οθόνη με τη σφραγίδα του Άλφρεντ Χίτσκοκ»

«Στις σκοτεινές ακτές της Κορνουάλης το κακό παραμονεύει»

«Μια κοπέλα και ένας άντρας εναντίον μιας αδίστακτης συμμορίας»

«Σκηνές που κόβουν την ανάσα»

«Ένας επιβλητικός Τσαρλς Λότον, μια πανέμορφη Μωρήν Ο' Χάρα»

«Από τη συγγραφέα ακόμη δύο ταινιών του Χίτσκοκ «Ρεβέκκα» και «Τα Πουλιά»

«Ένα απολαυστικό δράμα μιας απροσδόκητα σκοτεινής περιόδου»

«Η τελευταία ταινία του Χίτσκοκ σε Βρετανική Παραγωγή πριν πάει στο Χόλλυγουντ»


ΑΠΟ13 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2015 ΣΤΟΥΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥΣ


«Η ΤΑΒΕΡΝΑ ΤΗΣ ΤΖΑΜΑΙΚΑ»
“JAMAICA INN”
ΑΓΓΛΙΑ-1939-108’


Σενάριο: Σίντνεϋ Γκίλιατ, Τζόαν Χάρρισον
Βασισμένο στο μυθιστόρημα της Δάφνης ντυ Μωριέ
Σκηνοθεσία: Άλφρεντ Χίτσκοκ
Παίζουν: Τσαρλς Λότον, Μορίν Ο΄Χάρα, Ρόμπερτ Νιούτον


Άλφρεντ Χίτσκοκ
ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

Άγγλος σκηνοθέτης. Γεννήθηκε στις 13 Αυγούστου 1899 στο Ιστ Εντ του Λονδίνου και πέθανε στις 29 Απριλίου 1980 στο Λος Άντζελες. Καταγόταν από Καθολικούς γονείς (αρκετά εκκεντρικό για την Αγγλία) Από μικρός πήγε εσωτερικός στο ιησουΐτικο σχολείο Saint Ignatius College of London. Ήθελε να γίνει μηχανικός οπότε σπούδασε μηχανική, ακουστική, ηλεκτρισμο και ναυπηγική στην ειδική σχολή School of Engineering and Navigation και παράλληλα παρακολουθούσε μαθήματα σχεδίου στην Σχολή Καλών Τεχνών του Λονδίνου.
Το 1920 ο Χίτσκοκ έπιασε σε δουλειά σε κινηματογραφικό στούντιο του Λονδίνου. Η δουλειά του ήταν να σχεδιάζει τους τίτλους για όλες τις ταινίες του στούντιο. Μετά από δύο χρόνια του δόθηκε η ευκαιρία να κάτσει στην καρέκλα του σκηνοθέτη. Ο σκηνοθέτης της ταινίας Always Tell Your Wife αρρώστησε και ζητήθηκε από τον Χίτσκοκ να τον αντικαταστήσει για να ολοκληρωθεί η ταινία. Οι παραγωγοί εντυπωσιάστηκαν από το αποτέλεσμα και του αναθέσαν να γυρίσει την πρώτη του, ουσιαστικά, ταινία, που ήταν ο Αριθμός 13. Μετά από λίγο καιρό όμως το στούντιο έκλεισε. Ο Χίτσκοκ στη συνέχεια προσλήφθηκε στην Gainsborough Pictures ως σεναριογράφος και σχεδιαστής τίτλων. Το 1925 κατάφερε να σκηνοθετήσει το Pleasure Garden και αυτό σηματοδοτεί ουσιαστικά την αρχή της καριέρας του ως σκηνοθέτης. Μετά από μια επιτυχημένη δεκαετία του '30, με ταινίες όπως τα 39 σκαλοπάτια, Ο άνθρωπος που ήξερε πολλά, Σαμποτάζ, με το ξεκίνημα του Β' Παγκοσμίου πολέμου αποφάσισε να μετακομίσει μόνιμα στις ΗΠΑ. Όταν επισκέφθηκε το Χόλυγουντ το 1940, όλοι οι παραγωγοί των μεγάλων στούντιο του έκλεισαν την πόρτα γιατί πίστευαν ότι δε θα μπορούσε να κάνει καριέρα στο χώρο. Τελικά, ο μεγαλοπαραγωγός Ντέιβιντ Ο. Σέλζνικ του πρόσφερε ένα επταετές συμβόλαιο. Του ανέθεσε αρχικά μια ταινία για τον Τιτανικό, αλλά το σχέδιο τελικά απορρίφθηκε και του ανέθεσε τη Ρεβέκκα. Η ταινία κέρδισε το Όσκαρ καλύτερης ταινίας του 1940, αλλά φυσικά το Όσκαρ πήγε στον παραγωγό και όχι στον Χίτσκοκ. Για τα επόμενα 20 χρόνια, μέχρι το Ψυχώ, γύριζε τη μια ταινία πίσω από την άλλη. Το 1955 συμφώνησε να προλογίζει μια τηλεοπτική σειρά με τίτλο Ο Άλφρεντ Χίτσκοκ παρουσιάζει, που, σημειωτέον, διήρκησε δέκα χρόνια Μετά την καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία του Ψυχώ άρχισε να σκηνοθετεί ταινίες όλο και πιο αραιά. Από το 1977 μέχρι και το θάνατό του, δούλευε πάνω στη δημιουργία ενός φιλμ με τίτλο The Short Night. Προτάθηκε έξι φορές για Όσκαρ σκηνοθεσίας, το 1941 (Ρεβέκκα), το 1942 (Υποψίες), το 1945 (Η σωσίβια λέμβος) το 1946 (Νύχτα αγωνίας), το 1955 (Σιωπηλώς μάρτυς) και το 1961 (Ψυχώ), αλλά δε το κέρδισε ποτέ.

Μικρά παραλειπόμενα
Προτιμούσε πάντα τις ξανθές πρωταγωνίστριες. Οι πιο διάσημες ηθοποιοί που σκηνοθέτησε ήταν η Τζόαν Φοντέιν, η Ίνγκριντ Μπέργκμαν, η Μάρλεν Ντίτριχ, η Γκρέις Κέλι, η Κιμ Νόβακ, η Τζάνετ Λι, η Εύα Μαρί Σεντ, η Βέρα Μάιλς και η Τίπι Χέντρεν. Στις περισσότερες ταινίες του πάντως έχουν συμμετάσχει και οι διασημότεροι άρρενες ηθοποιοί της εποχής: Τσαρλς Λότον, Λόρενς Ολίβιε, Κάρι Γκραντ, Τζέιμς Στιούαρτ, Κλωντ Ρέινς, Γκρέγκορι Πεκ, Χένρι Φόντα, Σον Κόνερι και Πολ Νιούμαν. Όταν ο Χίτσκοκ δεν πρόλαβε να αγοράσει τα δικαιώματα του βιβλίου Οι Διαβολογυναίκες, που μετέφερε στον κινηματογράφο ο Ανρί-Ζορζ Κλουζό το 1955, ζήτησε από τους συγγραφείς, τον Πιερ Μπουαλό και τον Τομά Ναρσεζεράκ, να του γράψουν ένα διήγημα αποκλειστικά για αυτόν. Το αποτέλεσμα ήταν το βιβλίο From Among the Dead, το οποίο γυρίστηκε με τον τίτλο Δεσμώτης του Ιλίγγου. Ο Χίτσκοκ συχνά δήλωνε ότι η αγαπημένη του ταινία ήταν το Shadow of a Doubt και ότι ο Λουίς Μπουνιουέλ ήταν ο καλύτερος σκηνοθέτης όλων των εποχών. Επίσης, ο ίδιος θεωρούσε ότι η πρώτη του ταινία αληθινά ήταν ο Ένοικος. Ο διάσημος ζωγράφος Σαλβαδόρ Νταλί συμμετείχε στους σχεδιασμούς της σεκάνς του ονείρου που βλέπει ο Γκρέγκορι Πεκ στην ταινία Νύχτα αγωνίας. Η πρώτη έγχρωμη ταινία του ήταν Η Θηλειά το 1948, η οποία επίσης θεωρείται πειραματική και πρωτοποριακή επειδή είναι γυρισμένη εξ ολοκλήρου με μία κάμερα και χωρίς κανένα μοντάζ (μονοπλάνο).

Φιλμογραφία

1976 Οικογενειακή συνομωσία)
1972 Φρενίτις
1969 Τοπάζ
1966 Σχισμένο παραπέτασμα
1964 Μάρνι
1963 Τα πουλιά
1960 Ψυχώ
1959 Στη σκιά των τεσσάρων γιγάντων
1958 Δεσμώτης του ιλίγγου
1957 13 εγκλήματα ζητούν ένοχο
1956 Ο άνθρωπος που ήξερε πολλά
1956 Ποιος σκότωσε το Χάρι;
1955 Το κυνήγι του κλέφτη
1954 Σιωπηλός μάρτυρας
1954 Τηλεφωνήσατε ασφάλεια αμέσου δράσεως
1952 Η εξομολόγηση
1951 Ο άγνωστος του εξπρές
1950 Ο δολοφόνος έρχεται κάθε βράδυ
1949 Στον αστερισμό του αιγόκερω
1948 Η θηλειά
1947 Υπόθεση Παραντάιν
1946 Υπόθεση Νοτόριους
1945 Νύχτα αγωνίας
1944 Bon Voyage
1944 Περιπέτεια στην Μαδαγασκάρη
1943 Η σωσίβια λέμβος)
1943 Το χέρι που σκοτώνει
1942 Σαμποτέρ
1941 Υποψίες
1941 Ο κύριος και η κυρία Σμιθ
1940 Πολεμικός ανταποκριτής
1940 Ρεβέκκα (περνώντας δίπλα από έναν τηλεφωνικό θάλαμο -123')
1939 Η Ταβέρνα της Τζαμάικα
1938 Η εξαφάνιση της κυρίας (στην πλατφόρμα του σιδηροδρομικού σταθμού Victoria -90')
1937 Νέα και αθώα (ως φωτογράφος στο δικαστήριο -15')
1936 Ο Μυστικός πράκτορας
1936 Σαμποτάζ
1935 Τα 39 σκαλοπάτια (έξω από ένα θέατρο -7')
1934 Ο άνθρωπος που ήξερε πολλά
1933 Βιεννέζικα Βαλς
1932 Νούμερο Δεκαεπτά
1932 Πλούσιοι και παράξενοι
1931 Το παιχνίδι της σάρκας
1930 Mary – sir John Greift Ein (Γερμανική βερσίον του Φόνου)
1930 Φόνος (στον χώρο του εγκλήματος -60')
1930 Η Ήρα και το παγόνι
1930 Elstree Calling (Το πρώτο αγγλικό μιούζικαλ)
1929 Harmony Heaven
1929 Ο άνθρωπος από το νησί Μαν
1929 Εκβιασμός (στον υπόγειο -11')
1928 Η γυναίκα του αγρότη
1928 Σαμπάνια
1927 Κατήφορος
1927 Το Ρινγκ
1927 Εύκολη αρετή (διασχίζοντας ένα γήπεδο τένις - 15')
1927 Ο νοικάρης (σε γραφείο εφημερίδας - 3' και στον όχλο σε μια σύλληψη - 92')
1926 Ο αετός του βουνού
1925 Ο κήπος της ηδονής
1922 Αριθμός 13