Η μικρή Παλομά (Γκαράνς Λε Γκιγερμίκ) προγραμματίζει να αυτοκτονήσει τη μέρα των γενεθλίων της, όταν θα γίνει 12 ετών, αποφασισμένη να μην καταλήξει δυστυχισμένη και «περιορισμένη σαν χρυσόψαρο», όπως λέει η ίδια, όταν μεγαλώσει. Το διάστημα αυτό, καταγράφει με την κάμερα της, στιγμές της καθημερινότητάς της, κρατώντας ένα είδος ημερολογίου των τελευταίων 165 ημερών που έχει αποφασίσει πως της απομένουν. Απίστευτα ευφυής και με απόλυτη επίγνωση των δυνατοτήτων της, νιώθει να περιορίζεται μέσα στην μεγαλοαστική ,αλλά κατά βάση κενή οικογένειά της.
Στην αριστοκρατική Αρτ Νουβό παριζιάνικη πολυκατοικία που μένει, δουλεύει σαν θυρωρός η Ρενέ Μισέλ(Ζοσιάν Μπαλασκό), μια κλειστή και απόμακρη γυναίκα που είναι αφοσιωμένη στη δουλειά της και αποφεύγει τις πολλές συναναστροφές με τους ενοίκους της πολυκατοικίας. Έχοντας επαναπαυτεί στην ρουτινιασμένη ξερή καθημερινότητά της, προτιμά να μην ανοίγεται στους άλλους , από φόβο να μην πληγωθεί.

Οι ζωές των δύο γυναικών, που δεν έχουν τίποτα κοινό εκτός από τις μοναξιές τους, θα διασταυρωθούν αναπάντεχα όταν θα μετακομίσει στο κτίριο –αλλά και στις ζωές τους– ένας νέος ένοικος, ο κύριος Όζου(Τόγκο Ιγκαουά). Ο ραφινάτος Ιάπωνας χήρος, γοητευτικός όσο και μυστηριώδης, θα ξεκλειδώσει (με τη βοήθεια της μικρής Παλομά) την καρδιά της μοναχικής θυρωρού και θα βοηθήσει τη μικρή πρωταγωνίστρια να αντικρύσει με μεγαλύτερη αισιοδοξία τη ζωή.

Έχοντας σαν πρώτη ύλη το πολυδιαβασμένο μυθιστόρημα της Μυριέλ Μπαρμπερί και εμπνευσμένη ελεύθερα από αυτό, η Μονά Ασάς, στην πρώτη της μεγάλου μήκους προσπάθεια, μας παρουσιάζει μια τρυφερή και ανθρώπινη ταινία που διασκεδάζει και συγκινεί. Έχοντας στη διάθεσή της ένα αξιοζήλευτο πρωταγωνιστικό τρίο, ξεκινώντας από την έξοχη και απόλυτα ταιριαστή για τον ρόλο (ήταν άλλωστε και η πρώτη επιλογή της σκηνοθέτιδος) Ζοσιάν Μπαλασκό («Για όλα φταίει το γκαζόν»), και φτάνοντας στην εκπληκτική 12χρονη Γκαράνς Λε Γκιγερμίκ που με την εκφραστικότητα και την ερμηνευτική ωριμότητά της είναι αναμφίβολα η αποκάλυψη της ταινίας, δημιουργεί στέρεους και αξιαγάπητους χαρακτήρες που επιτρέπουν στην πλοκή να ξεδιπλωθεί αβίαστα.
Με το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας να διαδραματίζεται μέσα στο κτίριο της πολυκατοικίας, έχει δοθεί ιδιαίτερη σημασία στα εσωτερικά ντεκόρ, τα οποία έχουν μια άχρονη, σχεδόν παραμυθένια αισθητική, ενώ το γεμάτο από κινηματογραφικές αλλά και λογοτεχνικές αναφορές (ξεκινώντας από τον προφανή Όζου και φτάνοντας μέχρι τον Τολστόι) σενάριο κλείνει το μάτι στους λάτρεις της λογοτεχνίας και του κινηματογράφου.
Το «Herisson» είναι ένα φιλμ που απευθύνεται σε μικρούς και μεγάλους, άνδρες και γυναίκες, περνώντας ένα μήνυμα συντροφικότητας και αισιοδοξίας. Ο κομψός μα απροσπέλαστος ακάνθινος σκαντζόχοιρος του τίτλου, δεν είναι μόνο οι δυο μονήρεις και απρόσιτες πρωταγωνίστριες, μα είμαστε κι όλοι εμείς, που δεν τολμάμε να ανοιχτούμε και να εκτεθούμε, αφήνοντας τους γύρω μας να γνωρίσουν τον πραγματικό, «κομψό» εαυτό μας που κρύβεται πίσω από τα αγκάθια της εξωτερικής εικόνας.

Δήλωση του Σκηνοθέτη:
«Αυτό που με άγγιξε εξαρχής στην ιστορία του βιβλίου της Μυριέλ Μπαρμπερί, ήταν το παράδοξο των προκαταλήψεων και η μαγεία των απρόβλεπτων συναντήσεων… Αυτή η πολυκατοικία μου θύμισε, αυτή μέσα στην οποία μεγάλωσα κι εγώ, στο πιο αριστοκρατικό. Από παιδί πάντα με γοήτευε η συνύπαρξη ανθρώπων εντελώς διαφορετικών μεταξύ τους, που οφείλεται απλά σ’ ένα παιχνίδι της τύχης. Αλλά αυτό που μου έδωσε την αφορμή να ασχοληθώ, ήταν πάνω απ’ όλα η Παλομά και η Ρενέ. Αυτή η ακοινώνητη και απότομη γυναίκα που μεταμορφώνεται όταν έρθει σε επαφή με τους άλλους... Κι αυτό το μικρό κορίτσι, το κλειστό, μελαγχολικό και απόλυτο πλάσμα, που συναντώντας τη Ρενέ και τον Κακούρο, συνειδητοποιεί πως η ζωή είναι πολύ πιο σύνθετη και γεμάτη εκπλήξεις απ’ όσο νόμιζε. Ταυτίστηκα απολύτως με αυτό το μικρό κορίτσι κι αυτή τη θυρωρό».

Tips:
Βασισμένο στο μπεστ σέλερ της Μυριέλ Μπαρμπερί «Η Κομψότητα του Σκαντζόχοιρου», που κυκλοφορεί στην Ελλάδα από τις εκδόσεις «Σύγχρονοι Ορίζοντες»
Η παραγωγός της ταινίας Αν Ντομινίκ Τουσέντ έχει στο ενεργητικό της τη διεθνή επιτυχία «Caramel» (2007).
Στην ταινία ακούγονται μουσικές συνθέσεις του λιβανέζου Γκαμπριέλ Γιαρέντ, ο οποίος έχει γράψει, μεταξύ άλλων, τη μουσική για τις ταινίες «Ο Άγγλος Ασθενής» (για την οποία βραβεύτηκε και με βραβείο Όσκαρ), «Ο Ταλαντούχος Κύριος Ριπλέι», «Οι Ζωές των Άλλων».

Διεθνή ΜΜΕ:
«Είναι ευχάριστο, ευφυές, ειρωνικό, ευαίσθητο. Με μια Ζοσιάν Μπαλασκό γεμάτη χοντροκομμένη φινέτσα και θαυμάσια γενναιοδωρία».
-Marie-Noelle Tranchant, Le Figaro

«Γλυκόπικρο, ευχάριστο και συγκινητικό, το Le Herisson είναι ένα καλοπαιγμένο εγχείρημα με παραμυθένιες πινελιές»
-Lisa Nesselson, ScreenDaily

«Ένα φιλμ γεμάτο από ευαίσθητες και διασκεδαστικές σκηνές (…) Το πρωταγωνιστικό τρίο είναι τέλειο».
-Caroline Vie, 20 Minutes,