Ένας νεαρός άνδρας με μαύρη μάσκα και κάπα, ετοιμάζεται να πηδήξει από ένα κτίριο. Τελικά η αστυνομία καταφέρνει να αποτρέψει τα... σχέδιά του και τον εισάγουν σε ψυχιατρικό ίδρυμα. Εκεί όμως οι γιατροί «νίπτουν τα χείρας τους» με την περίπτωσή του καθώς ο νεαρός άνδρας ισχυρίζεται ότι είναι ο περίφημος Δον Ζουάν! Τελικά, ο ηλικιωμένος ψυχίατρος Τζακ Μίκλερ, που πρόκειται να βγει σύντομα στη σύνταξη, αναλαμβάνει την κούρα αυτού του ασυνήθιστου ασθενούς, στην αρχή με απροθυμία και δυσπιστία. Καθώς όμως περνά ο καιρός, ο Μίκλερ αρχίζει να γοητεύεται από τις αφηγήσεις και τις φιλοσοφίες του «Δον Ζουάν» γύρω από την τέχνη του έρωτα, με αποτέλεσμα να αποφασίσει να αναθερμάνει τη σχέση του με τη σύζυγό του, που τα τελευταία χρόνια ήταν αρκετά ψυχρή...
«Ηταv φαvερό ότι από πoλύ μικρή ηλικία, διέφερα από τους άλλους. Στα δέκα μoυ χρόvια, η μητέρα μoυ αvησύχησε, βλέπovτας το αποκλειστικό ενδιαφέρον μου προς τo γυvαικείo φύλo. Στα εικoσιέvα μoυ, είχα πραγματoπoιήσει τις πιό τρελές αvδρικές φαvτασιώσεις. Έχω κάvει έρωτα σε περισσότερες από χίλιες γυvαίκες, καμιά δεv έφυγε αvικαvoπoίητη από τηv αγκαλιά μoυ. Οvoμάζoμαι Δov Ζoυάv Ντε Μάρκo και είμαι o μεγαλύτερoς εραστής τoυ κόσμoυ...»
Τα λόγια ενός νεαρού, που τολμά να ισχυρίζεται πως δεν είναι άλλος από τον θρυλικό εραστή. Πρόκειται όμως για μια ακόμη έξαρση μεγαλομανίας ή απλά για την αλήθεια; Για τον Τζέρεμι Λέβεν, η απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα δεν έχει καμία απολύτως σημασία. Αντίθετα, μέσα από μια έντεχνη συρραφή λυρικών φλάσμπακς (οι εξωτικές διηγήσεις του Τζόνι Ντεπ στον Μάρλον Μπράντο) και καταλήγοντας σ’ ένα από τα ρομαντικότερα και πιο αισιόδοξα φινάλε του παγκόσμιου κινηματογράφου, διαπιστώνει πως σημασία έχει να υπηρετείς πιστά αυτό που ισχυρίζεσαι ότι πιστεύεις. Και ο νεαρός, αυτοαποκαλούμενος «Δον Ζουάν», είναι δοσμένος ψυχή τε και σώματι στο μεγαλείο του έρωτα. Αυτό είναι αρκετό. Από κει και πέρα, η ψυχρότητα της λογικής θα αναμετρηθεί με την ομορφιά της ζωής, που λίγοι τελικά γνωρίζουν πώς να την απολαμβάνουν. Θα είναι ο Τζακ Μίκλερ, ένας απ’ αυτούς;
Ένα πρωτότυπο σκηνοθετικό ντεμπούτο και μια ταινία – ύμνος στη διαχρονική αξία του έρωτα, με ονειρική φωτογραφία, μαγευτική ατμόσφαιρα και ένα καστ ηθοποιών, που φαίνονται να απολαμβάνουν τους συμπαθέστατους μέχρι αφέλειας, ρόλους τους. Ο Τζόνι Ντεπ είναι ο Δον Ζουάν Ντε Μάρκο, ο Μάρλον Μπράντο είναι ο ψυχίατρός του και η Φέι Νταναγουέι η σύζυγος του τελευταίου.