Κάποιο βράδυ ένας εργάτης βλέπει το φορτηγό του να ακινητοποιείται και τα πάντα γύρω του να λούζονται από εκτυφλωτικό φως. Από την επομένη αισθάνεται διαρκώς ότι πρέπει να ταξιδέψει σε συγκεκριμένη τοποθεσία, όπου κάτι πρωτοφανές πρόκειται να συμβεί. Και ενώ η οικογένειά του ανησυχεί, ο Ρόι ανακαλύπτει ότι δεν είναι ο μόνος που έχει παράξενα προαισθήματα.

Οι "Στενές επαφές", που ως αφετηρία τους χρησιμοποιούν το βιβλίο του Τζέι Άλεν Χάινεκ, δεν είναι παρά μια μαγευτική ταινία, που μεταχειρίστηκε όλα τα καταπληκτικά μέσα της σύγχρονης τεχνικής και τεχνολογίας, για να μας διαβεβαιώσει ότι δεν είμαστε μόνοι στο Διάστημα. Η αφήγησή της, στηριγμένη στο θρησκευτικό συναίσθημα του ανθρώπου, είναι μια επιστημονικοφανής εξιστόρηση των αντιδράσεων του κόσμου απέναντι στην εμφάνιση του θείου (οι εξωγήινοι) και της συμπεριφοράς των ολίγων εκλεκτών του Θεού, που παίρνουν το μήνυμα και ξεκινούν για το κλασικό όρος της συνάντησης: μια ερημική τοποθεσία της Ιντιάνα, τον αποκαλούμενο Πύργο του Διαβόλου στο Γουαϊόμινγκ. Παράλληλα, ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος προσπάθησε (και το πέτυχε) να σβήσει την εικόνα του εχθρικού εξωγήινου όντος και να διαλύσει όλο εκείνο το κλίμα φοβίας απέναντι στην πιθανή ύπαρξη ζωής και σε άλλους πλανήτες, που είχαν δημιουργήσει οι ψυχροπολεμικές ταινίες της δεκαετίας του '50.
Η ταινία βραβεύτηκε με το Όσκαρ φωτογραφίας και ήταν υποψήφια για Όσκαρ: Β γυναικείου ρόλου (Μελίτα Ντίλον), καλύτερης σκηνοθεσίας, καλλιτεχνικής διεύθυνσης, ήχου, μουσικής, μοντάζ, κοστουμιών και ηχητικών εφφέ.