Το έργο διαδραματίζεται στη μεταπολεμική Αθήνα και γίνεται η αφορμή για ένα νοσταλγικό ταξίδι σε μια εποχή που η οικογένεια ακόμα συγκεντρώνεται γύρω από το κυριακάτικο τραπέζι και μας θυμίζει συνήθειες και αξίες που τείνουν να εξαφανιστούν στον σύγχρονο τρόπο ζωής των μεγαλουπόλεων. Μέσα από την αντιπαράθεση του συντηρητικού "στραβόξυλου" με τη μοντέρνων αντιλήψεων ανιψιά του έρχεται στην επιφάνεια η αιώνια αντίθεση του παλιού με το καινούργιο, της συντήρησης με την πρόοδο και την ανανέωση για να φανεί ότι τελικά η αλλαγή είναι η μοιραία κατάληξη των πραγμάτων.

Το Θέατρο ΓΚΛΟΡΙΑ, με αφορμή τα 30 χρόνια από τον θάνατο του αείμνηστου Δημήτρη Ψαθά, παρουσιάζει τη θεατρική παράσταση «Το στραβόξυλο». Με τον Δημήτρη Πιατά στον ιστορικό ρόλο του «στραβόξυλου» κι ένα καλλιτεχνικό επιτελείο εκλεκτών ηθοποιών, υπό τη σκηνοθετική μπαγκέτα του Κώστα Τσιάνου, τη σκηνογραφική ματιά του Άγγελου Μέντη, σε κινησιολογία Φωκά Ευαγγελινού, η παράσταση υπόσχεται να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον του θεατή και να προσφέρει ένα ευχάριστο διάλειμμα γέλιου και ψυχαγωγίας.

Το έργο διαδραματίζεται στη μεταπολεμική Αθήνα και γίνεται η αφορμή για ένα νοσταλγικό ταξίδι σε μια εποχή που η οικογένεια ακόμα συγκεντρώνεται γύρω από το κυριακάτικο τραπέζι και μας θυμίζει συνήθειες και αξίες που τείνουν να εξαφανιστούν στον σύγχρονο τρόπο ζωής των μεγαλουπόλεων. Μέσα από την αντιπαράθεση του συντηρητικού «στραβόξυλου» με τη μοντέρνων αντιλήψεων ανιψιά του έρχεται στην επιφάνεια η αιώνια αντίθεση του παλιού με το καινούργιο, της συντήρησης με την πρόοδο και την ανανέωση για να φανεί ότι τελικά η αλλαγή είναι η μοιραία κατάληξη των πραγμάτων. Είναι η εποχή που κάνει την εμφάνιση της η τεχνολογία, με τη μορφή του ραδιοφώνου, το οποίο ο ήρωας αποδοκιμάζει ως κάτι ενοχλητικό που διαταράσσει την ησυχία του. Κι όλα αυτά μέσα από ένα μωσαϊκό αναγνωρίσιμων, οικείων ακόμη και σήμερα προσώπων όπως ο γκρινιάρης Μαρουλής, γνωστός ως το «στραβόξυλο», η καπάτσα γυναίκα του, το νεαρό ερωτευμένο ζευγάρι με τις προοδευτικές αντιλήψεις κτλ. Το κλίμα της μεταπολεμικής Αθήνας αναβιώνει και μέσα από τη μουσική επένδυση της παράστασης με τραγούδια και μουσική της εποχής.

Ο Δημήτρης Ψαθάς (1907-1979), που η καταγωγή του είναι από την Τένεδο, γεννήθηκε στην Τραπεζούντα του Πόντου το 1907. Το 1923 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου τελείωσε τις σπουδές του και αφιερώθηκε στη δημοσιογραφία, την ευθυμογραφία και το θέατρο.

Στο θέατρο πρωτοεμφανίστηκε το 1940 με την κωμωδία «Το στραβόξυλο», η οποία ανέβηκε από τον θίασο του Βασίλη Αργυρόπουλου και γνώρισε μεγάλη καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία. Ακολούθησαν έργα όπως: «Ο εαυτούλης μου», «Φον Δημητράκης», «Ζητείται ψεύτης», «Ένας βλάκας και μισός», «Η χαρτοπαίχτρα», «Ο αχόρταγος» και πολλά άλλα.

Οι κωμωδίες του παίχτηκαν από σχεδόν όλους τους κεντρικούς θιάσους της Αθήνας και με τους μεγαλύτερους Έλληνες πρωταγωνιστές, καταρρίπτοντας το ρεκόρ των παραστάσεων στην Ελλάδα.

Η υπόθεση του έργου: Ένας ιδιόρρυθμος και γκρινιάρης άνθρωπος, ο Μαρουλής, με τη μουρμούρα του και τη γρουσουζιά του δημιουργεί ένα ασφυκτικό περιβάλλον στην οικογένειά του. Η ολοήμερη παραμονή του στο σπίτι τις Κυριακές είναι ανυπόφορη αφού όλα του φταίνε, γκρινιάζει και για όλα έχει λόγο και άποψη, είναι ένα κανονικό στραβόξυλο. Όλοι λίγο έως πολύ τον έχουν συνηθίσει μέχρι που η εμφάνιση της ανιψιάς του που φέρνει νέο πνεύμα στην οικογενειακή εστία είναι η αφορμή για μια σειρά από ανατροπές, παρεξηγήσεις και κωμικές καταστάσεις.

Το καλλιτεχνικό επιτελείο: Τη σκηνοθεσία έχει αναλάβει ο Κώστας Τσιάνος, τα σκηνικά και τα κοστούμια ο Άγγελος Μέντης, την κινησιολογία ο Φωκάς Ευαγγελινός και την εσωτερική διακόσμηση των σκηνικών η Κωνσταντίνα Κοντού.

Ο Δημήτρης Πιατάς θα ενσαρκώσει τον ρόλο του «στραβόξυλου», έχοντας δίπλα του ένα επιτελείο εξαιρετικών ηθοποιών: Τάκης Παπαματθαίου (Πέτρος), Νικολέτα Βλαβιανού (Ουρανία), Κώστας Φλωκατούλας (Περικλής), Γεωργία Καλλέργη (Αμαλία), Γρηγόρης Σταμούλης (Κώστας), Αντιγόνη Δρακουλάκη (Καίτη), Ελένη Καρακάση (Σταθούλα), Λουκία Στεργίου (Ευτέρπη), Γεννάδιος Πάτσης (Απόστολος)