Pame Cinema -

O James Bond γίνεται ακόμα πιο Βρετανός και αγωνίζεται ‘for Queen and Country’, ενώ επανέρχεται ανανεωμένος αλλά χωρίς να ξεχνάει την παράδοση.

Το Skyfall ανοίγει με το ομώνυμο τραγούδι της Adele ντυμένο με ένα θαυμάσιο ζενερίκ, στην αισθητική όλων των ταινιών Bond και συνεχίζει στην Κωνσταντινούπολη με τον 007 (Daniel Craig) να κυνηγάει έναν κακοποιό που έχει στην κατοχή του την λίστα με όλους τους πράκτορες της MI6, μια λίστα που έχασε η Μ (Judi Dench) και που έχει στοιχίσει ήδη τη ζωή αρκετών πρακτόρων. Η καταδίωξη με μοτοσυκλέτες, αυτοκίνητα και τραίνα κρατάει δεκαπέντε ολόκληρα ξέφρενα λεπτά, εξαιρετικά φωτογραφημένα και μονταρισμένα. Όμως αυτή τη φορά ο Bond δεν καταφέρνει να ολοκληρώσει την αποστολή του – κάτι που γίνεται για πρώτη φορά – απεναντίας πέφτει στο κενό, πυροβολημένος από την πράκτορα Eve (Naomie Harris) που τον συνοδεύει, κατόπιν εντολής της ίδιας της Μ.

Και ενώ θεωρείται νεκρός, η Μ στο Λονδίνο καταθέτει σε επιτροπή του υπουργείου για την αναποτελεσματικότητα της υπηρεσίας της, έχοντας την απρόσμενη υποστήριξη από τον προϊστάμενό της Gareth Mallory (Ralph Fiennes), έναν φαινομενικά γραφειοκράτη, αλλά πρώην στέλεχος της SAS με εμπειρία στην Ιρλανδία και τον IRA.

Την ίδια ώρα κάποιος κατορθώνει και ξεπερνάει όλα τα firewalls των συστημάτων της MI6 και μπαίνει στον υπολογιστή της και μετά από μερικά λεπτά μια έκρηξη ανατινάζει έναν ολόκληρο όροφο στα κεντρικά γραφεία της πιο καλά φρουρούμενης υπηρεσίας της Βρετανίας. Αυτή η είδηση κάνει τον James Bond, που βρίσκεται χαμένος σε ένα τριτοκοσμικό μέρος πίνοντας και προσπαθώντας να ξεπεράσει το παρελθόν του, να επιστρέψει για να αναλάβει υπηρεσία. Στόχος του ο Silva, ένας ψυχωτικός ιδιοφυής κακοποιός που έχει στόχο να εξοντώσει την Μ.

Η αποστολή του Bond να εντοπίσει και να σκοτώσει τον Silva θα τον φέρει στην Σαγκάη και το Μακάο, θα συνεχιστεί στο Λονδίνο για να ολοκληρωθεί στα Highlands της Σκωτίας.

Ο Sam Mendes κατάφερε να δώσει νέα υπόσταση σε έναν χαρακτήρα που επέζησε μεν 50 χρόνια μέσα από τον μύθο του, αλλά που είχε αρχίσει να ξεθωριάζει πλησιάζοντας επικίνδυνα το σημείο συντριβής. Η ανάσταση του 007 – που όπως λέει ο Bond κλείνοντάς μας το μάτι έχει για χόμπι – είναι καθολική.

Κατ΄αρχήν σκηνοθέτης και σεναριογράφος (ο John Logan που κλήθηκε να βοηθήσει στο αρχικό κείμενο των Neal Purvis και Robert Wade), καθορίζουν το περιβάλλον που κινείται ο 007 στη σημερινή εποχή, βάζοντας την M να εξηγεί πως στην εποχή μας ο κίνδυνος δεν προέρχεται πλέον από κράτη, αλλά από άτομα. Δεύτερον δίνουν για πρώτη φορά στον James Bond παρελθόν και ρίζες – Skyfall είναι το πατρικό του σπίτι στη Σκωτία – κάτι που ο δημιουργός του ήρωα Ian Fleming είχε πρωτοπαρουσιάσει στο βιβλίο του You Only Live Twice, αλλά δεν είχε μεταφερθεί ποτέ στον κινηματογράφο, κάνοντάς τον έτσι πιο προσιτό και ανθρώπινο. Τρίτον αφαιρούνται τα gadgets. Ο νέος Q, ένας πολύ καλός Ben Whishaw, μεταφέρεται και αυτός στην εποχή μας: Είναι ένας νεαρός μάγος των computer, που όπως λέει και ο ίδιος, μπορεί να κάνει την μεγαλύτερη ζημιά από το σπίτι του φορώντας τις πιτζάμες του και έχοντας ένα laptop στα πόδια του (καλή επιλογή γιατί μετά τον Iron Man όλα τα gadgets φαίνονται τετριμμένα).Τέταρτον τα Bond Girls δεν είναι πια γυναίκες-τρόπαια, αλλά αποκτούν και αυτά προσωπικότητα.

Ωστόσο ο Bond εξακολουθεί και είναι το πρότυπο του cool αρσενικού που είναι άριστος σκοπευτής, ικανότατος στις πολεμικές τέχνες, σε εξαιρετική φυσική κατάσταση, οξύνους, ντυμένος στην τρίχα και επιπλέον με αίσθηση του χιούμορ, κάτι που στο Skyfall τονίζεται και είχε λείψει στις προηγούμενες ταινίες.

Όμως αυτό που κάνει ακόμα καλύτερο το Skyfall είναι η ύπαρξη του Javier Bardem, ενός από τους καλύτερους κακούς της σειράς. Όπως έλεγε και ο δάσκαλος Άλφρεντ Χίτσκοκ ‘Όσο καλύτερος είναι ο κακός, τόσο πιο επιτυχημένη είναι μια ταινία’ και ο Mendes το ακολούθησε κατά γράμμα. Ο Silva είναι παρανοϊκός, ιδιοφυής και ανηλεής και ο Μπαρδέμ με την ξανθιά περούκα του δίνει σάρκα και οστά, κυριαρχώντας στην οθόνη σε όποια σκηνή εμφανίζεται.

Τα γυρίσματα στην Κωνσταντινούπολη και τη Σαγκάη αποτελούν διαφήμιση για τις πόλεις, με την σκηνή στον ουρανοξύστη στην Σαγκάη να είναι από τις πιο ευρηματικές της ταινίας, ενώ τα Highlands της Σκωτίας είναι εκπληκτικά φωτογραφημένα.

Η υπόθεση – αρκετά δραματική για James Bond – δίνει την ευκαιρία στην μεγάλη κυρία Judi Dench να έχει πολύ χρόνο, κάτι που ενεργεί προς όφελος της ταινίας, ενώ το τέλος επαναφέρει κατά κάποιον τρόπο τη σειρά εκεί από όπου ξεκίνησε πριν 50 χρόνια.

Βαθμολογία: 8 στα 10

Skyfall – Κριτική