Από τη Ράνια Ευδαίμων
http://cinefo.wordpress.com



Ο Robert είναι ένας διακεκριμένος πλαστικός χειρουργός με μεγάλη οικονομική επιφάνεια, που έχει αφιερώσει τη ζωή του στη δημιουργία άφθαρτου δέρματος. Η Vera είναι η κοπέλα που βρίσκεται κλειδωμένη στο πολυτελές φρούριό του φορώντας μόνο μια ελαστική φόρμα. Η Marilia είναι η πρώην γκουβερνάντα του και νυν αφοσιωμένη βοηθός του. Οι τρεις τους παίρνουν μέρος σε ένα πείραμα με ανατριχιαστικές προεκτάσεις.

Αυτή τη φορά ο παλαβός, βιτσιόζος κόσμος του Almodóvar φαντασιώνεται τον Fantômas να τσαλακώνει τα σεντόνια παρέα με τον Frankenstein, πάνω στο κρεβάτι της ψυχαναλυτικής ιδιοφυΐας του Hitchcock, ξεφωνίζοντας στην κρίσιμη στιγμή την αρχαία ιστορία του Πυγμαλίωνα. Ο πρόλογος κρατώντας λαβίδα και τανάλια στερεώνει με προσοχή την κάθε λεπτομέρεια, μέχρι η γενική αναισθησία να δράσει και τα flash backs να ξεκινήσουν την επεμβατική διαδικασία. Η πολύχρωμη παλέτα σήμα κατατεθέν του Ισπανού σκηνοθέτη δίνει τη θέση της σε μια εξαιρετική φωτογραφία με έμφαση στις φωτοσκιάσεις με το πορφυρό κόκκινο να ξεπετάγεται απροειδοποίητα από παντού εντείνοντας την ανησυχία, ενώ η αποστειρωμένη ατμόσφαιρα χειρουργείου διαταράσσεται από το μακάβριο, οργιώδες χιούμορ.

Ανοίγονται πολλά θεματικά μέτωπα και οι μάχες των απαντήσεων αποδεικνύονται ανίσχυρες, ενώ ο Pedro εκκεντρικά γοητευτικός – και γι’ αυτό πολυλατρεμένος – κάπου, κάπως δείχνει να ονειροβατεί μονολογώντας. Παρόλα αυτά φροντίζει να ερεθίζει την αγωνία τόσο όσο χρειάζεται και να μας εξάπτει διαρκώς εκείνη τη σαγηνευτική, ηδονοβλεπτική περιέργεια. Ο Iglesias με την εξαίσια μουσική του υπογραμμίζει την πολυεπίπεδη ιστορία, ενώ ο Banderas είκοσι χρόνια μετά την πρώτη γνωριμία με το μέντορά του, βρίσκεται αναντίρρητα σε μια κορύφωση φινετσάτης ωριμότητας. Μαζί του μια υπέροχη Anaya να ακροβατεί τέλεια και μια Paredes εξαιρετικά αποτελεσματική.

Σε μια παιχνιδιάρικη προσέγγιση της τρέλας, ο σύγχρονος Πυγμαλίωνας γνωρίζει πως η γλυπτική απεικόνιση της Γαλάτειάς του δύναται να ακολουθήσει κάθε, μα κάθε, επιθυμία του. Η δυστυχία του εύκολα μπορεί να αντικατασταθεί από εικόνες ιδανικής ζωής προβαλλόμενες σε οθόνες. Η απόγνωση και η ανεπάρκειά του άνετα δίνουν τη θέση τους σε μια συνθετική, μεταλλαγμένη πραγματικότητα. Υπάρχει αυτή διεστραμμένη αίσθηση παντοδυναμίας στα χέρια του, προϊόν της ακατάσχετης τεχνολογικής εξέλιξης της εποχής μας, που του δίνει το ελεύθερο να έρθει σε επαφή με όλες εκείνες τις ανάγκες που παραμονεύουν στα βαθιά λημέρια του, όπου ο ηθικός έλεγχος χάνεται στη σκοτεινιά της ψυχής. Εκεί στο βασίλειο της βίας όπου ο έρωτας ακολουθεί απενοχοποιημένα το Σύνδρομο της Στοκχόλμης, τα πάθη και οι εξαρτήσεις απελευθερώνουν και η εκδίκηση γίνεται αρετή. Εκεί πίσω από το όμορφο ή άσχημο περιτύλιγμά μας, το δέρμα, η μασκαρεμένη μας ταυτότητα που μας προφυλάσσει από τους έξω κινδύνους και κρατάει καλά κρυμμένους τους μέσα. Μια ένεση λοιπόν εκεί, κάτω από την επιδερμίδα, στο υποδόριο λίπος και αυτό το φιλμ. Τσιμπάει και χαϊδεύει ταυτόχρονα.