Pame Cinema -

Το ότι ο Τζούλιαν Ασάνζ, ο Αυστραλός ακτιβιστής hacker που εξαπέλυσε κόλαση στο διαδίκτυο με το WikiLeaks είναι ιδιαίτερη προσωπικότητα είναι αναμφισβήτητο. Όπως και ότι απέδειξε πως ο κυβερνοχώρος είναι η Πέμπτη Εξουσία, όπως είναι και ο πρωτότυπος τίτλος της ταινίας (διαφωνούμε απόλυτα με τον Ελληνικό τίτλο).

Μια ταινία για τον Ασάνζ και τα WikiLeaks αντιμετωπίζει ένα σημαντικότατο δίλλημα: Να επικεντρωθεί στον άνθρωπο ή στο έργο του? Ο σκηνοθέτης Bill Condon προσπάθησε να καταπιαστεί και με τα δύο. Πέτυχε μερικώς.

Η συνολική οπτική της ταινίας είναι από την πλευρά του Μπεργκ, άλλωστε βασίζεται στο βιβλίο που ο ίδιος έχει γράψει για την πορεία του στα WikiLeaks και αυτό από μόνο του την κάνει αρκετά υποκειμενική. Έτσι, ενώ όσον αφορά την ιστορία του site υπάρχει αρκετή πληροφόρηση, όσον αφορά όμως την παρουσίαση των χαρακτήρων των δύο συνεργατών είναι άνιση. Ο μεν Μπέργκ παρουσιάζεται ως ένας στιβαρός χαρακτήρας με αρχές, ο δε Ασάνζ είναι ομιχλώδης χωρίς τελικά να καταλάβουμε τί ακριβώς είναι. Φανατικός ιδεαλιστής, εγωκεντρικός μονομανής ή απλά ένας ιδιοφυής με προβληματικά παιδικά χρόνια? Το αν το ο σκηνοθέτης και ο σεναριογράφος Josh Singer το έκαναν επίτηδες ή όχι δεν το ξέρουμε. Το σίγουρο είναι πως τελειώνοντας η ταινία δεν έχουμε αποφασίσει.

Το The Fifth Estate ξεκινάει με τη γνωριμία του Ασάνζ με τον Γερμανό προγραμματιστή Ντάνιελ Μπεργκ στο ετήσιο συνέδριο του Chaos Computer’s Club to 2007. Ο Ασάνζ ορμητικός και χαρισματικός μαγεύει τον Μπεργκ και ξεκινά η συνεργασία αλλά και η φιλία των δύο ανδρών που θα κρατήσει 3 μόλις χρόνια καθώς θα χωρίσουν οι δρόμοι τους για ιδεολογικές διαφορές, αλλά αφού έχουν καταφέρει να συνταράξουν ολόκληρο τον κόσμο.

Για αρκετή ώρα στην εισαγωγή, αλλά και σποραδικά στη συνέχεια της ταινίας, η τεχνική γλώσσα που χρησιμοποιούν οι πρωταγωνιστές δεν κάνει εύκολη την παρακολούθηση για τον μη μυημένο θεατή. Αυτό οδηγεί μοιραία σε αποσυντονισμό και προσδίδει έναν περισσότερο ντοκιμαντερίστικο χαρακτήρα στην ταινία από όσο θα όφειλε.

Όσο αφορά την ιστορία των WikiLeaks μαθαίνουμε αρκετά πράγματα, από το ξεκίνημα με τη δημοσιοποίηση των απόρρητων εγγράφων της Ελβετικής Τράπεζας Julius Baer, για να φτάσει το 2010 στην δημοσίευση των διπλωματικών telex των ΗΠΑ, όπου τότε πλέον αποφάσισαν οι Αμερικανοί πως ο Ασάνζ αποτελεί κίνδυνο, αλλά και τα οποία telex αποτέλεσαν την αιτία για να έρθει στη επιφάνεια μια σαφής ιδεολογική διαφορά των Ασάνζ και Μπεργκ: Προέχει η ανάγκη της ελεύθερης πληροφόρησης με ότι κίνδυνο συνεπάγεται αυτό για πιθανούς αθώους ή προέχει η προφύλαξή τους έστω και αν αυτό σημαίνει περιορισμό της πληροφόρησης?

Οι δύο πρωταγωνιστές, ο Benedict Cumberbatch ως Τζούλιαν Ασάνζ και ο Daniel Bruhl ως Ντάνιελ Μπεργκ δίνουν πολύ ικανοποιητικές ερμηνείες, δεδομένων των περιορισμών που έχουν από σενάριο, ενώ είναι έντονη η καλή χημεία μεταξύ τους που τους κάνει ένα πολύ πιστευτό δίδυμο. Ο Κάμπερμπατς, με σημαντική ομοιότητα με τον Ασάνζ διαθέτει αυτήν την παράξενη γοητεία που μαγνητίζει, όμως το ταλέντο του περνάει σχετικά ανεκμετάλλευτο από το άτολμο κείμενο, ενώ ο Μπρίλ, έχοντας έναν πιο ολοκληρωμένο και στέρεο χαρακτήρα σεναριακά εμφανίζεται με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση.

Με καλό ρυθμό που οφείλεται στο γρήγορο μοντάζ, δύο καλές ερμηνείες και ένα οπωσδήποτε εξαιρετικά ενδιαφέρον θέμα, το The Fifth Estate δεν απογοητεύει, αλλά και δεν συναρπάζει όσο ελπίζαμε.

Βαθμολογία: 5,5 στα 10

Ο Άνθρωπος που Πούλησε τον Κόσμο (The Fifth Estate) – Κριτική