Pame Cinema -

Με τη σχέση ενός ζευγαριού που μετά από 30 χρόνια γάμου έχει πέσει σε ρουτίνα ασχολείται το Hope Springs, μια ταινία που αν και δεν προσφέρει ένα πρωτότυπο θέμα, προσφέρει ωστόσο ένα εξαιρετικό δίδυμο ερμηνευτών.

Η Κέι (Meryl Streep) και ο Άρνολντ (Tommy Lee Jones) είναι παντρεμένοι τρεις δεκαετίες και αφού τα παιδιά τους έχουν κάνει τις δικές τους οικογένειες έχουν μείνει οι δυο τους. Ο Άρνολντ είναι λογιστής και έχει το ίδιο πρόγραμμα κάθε μέρα. Ξυπνάει ακριβώς την ίδια ώρα κάθε πρωί, τρώει ακριβώς το ίδιο πρωινό διαβάζοντας την εφημερίδα του, γυρίζει την ίδια ώρα στο σπίτι το απόγευμα και ….κοιμάται στον ξενώνα. Η Κέι όμως θέλει πίσω τον άντρα της και τις ιδιαίτερες στιγμές τους. Έτσι βγάζει εισιτήρια για να επισκεφτούν τον δόκτορα Φελντ (Steve Carell), έναν σύμβουλο γάμου που διατηρεί το γραφείο του σε μια μικρή επαρχιακή πόλη, το Hope Springs.

Η Κέι είναι ήρεμη, με κατανόηση και ευαισθησία. Ο Άρνολντ είναι γκρινιάρης, βλοσυρός και απότομος. Η Κέι απολαμβάνει τα μικρά εστιατόρια της κωμόπολης, ο Άρνολντ προτιμά να ψωνίζουν από το σούπερ μάρκετ και να τρώνε στο ξενοδοχείο παρά να πληρώνει τις εξωφρενικές τιμές που πιστεύει πως τον χρεώνουν. Η Κέι είναι πρόθυμη να ακολουθήσει τις εντολές του δόκτορα Φελντ, ο Άρνολντ το θεωρεί γελοίο.

Δύο αντίθετοι χαρακτήρες που όμως τους ενώνει η πραγματική αγάπη του ενός για τον άλλον. Έτσι στο τέλος, αν και όχι εύκολα, το ζευγάρι θα κατορθώσει να θυμηθεί τον παλιό του έρωτα και να κάνουν μαζί μια καινούργια αρχή.

Έχουμε δει πολλές ταινίες για τις σχέσεις ενός μεσήλικου ζευγαριού που προστρέχουν σε συμβούλους γάμου για να λύσουν τα προβλήματά τους, όμως δεν έχουμε συχνά την ευχαρίστηση να δούμε δύο ηθοποιούς να κάνουν ένα τόσο απολαυστικό ζευγάρι όσο η Μέριλ Στριπ με τον Τόμι Λι Τζόουνς. Ειδικά ο Τζόουνς κλέβει την παράσταση από την πάντοτε εξαιρετική Στριπ, σε έναν ρόλο που καταφέρνει και τον αναδεικνύει περισσότερο από όσο θα ήλπιζε το κείμενο, ερμηνεύοντας με περίσσια χάρη τον στριφνό αλλά ευάλωτο Άρνολντ.

Ο σκηνοθέτης David Frankel (που είχε συνεργαστεί πάλι με την Meryl Streep στο The Devil Wears Prada) πράττοντας άριστα έχει ακουμπήσει πάνω στους πρωταγωνιστές του και τους αφήνει ελεύθερους να αναδείξουν τους χαρακτήρες του έργου, ενώ το κείμενο της Vanessa Taylor, αν και χωρίς εξάρσεις ή ιδιαίτερα εμπνευσμένο, ρέει ωστόσο απρόσκοπτα.

Μια ταινία για το σεξ και τα ζευγάρια της μέσης ηλικίας που αξίζει για τις ερμηνείες των δύο σπουδαίων ηθοποιών.

Βαθμολογία: 6 στα 10

Ποτέ Δεν Είναι Αργά (Hope Springs) – Κριτική