Κυριακή, 25 Νοεμβρίου 2012
10:21
O Γιώργος Λιάγκας μέσα από το προσωπικό του blog στο Faysbook.grαναφέρθηκε στα social media που έχουν μπει για τα καλά στην ζωή μας...
"Τα social media έχουν μπει για τα καλά στη ζωή μας. Το θέμα είναι, όπως για κάθε τι καινούριο που εισβάλει στην καθημερινότητα και τείνει να γίνει σαρωτική μόδα, κατά πόσο την βελτιώνει ή την αλλοτριώνει.
Είναι κάτι αντίστοιχο με το ερώτημα που θέταμε για την χρήση της πυρηνικής ενέργειας. Η ύπαρξή της είναι συνυφασμένη τόσο με τις απίστευτα ευεργετικές χρήσεις της όταν πρόκειται για ιατρικά θέματα, μέχρι εφιαλτικά σενάρια παγκόσμιας καταστροφής -κυρίως μέσα από ταινίες, αλλά δυστυχώς και στην πραγματικότητα όταν ένας αντιδραστήρας έχει σοβαρές απώλειες όπως πρόσφατα συνέβη στην Φουκοσίμα στην Ιαπωνία.
Θα μου πείτε, είναι συγκρίσιμα μεγέθη η πυρηνική ενέργεια με το facebook και το twitter; Κι όμως είναι όλα εξίσου σαρωτικά. Η επικράτηση των δυο τελευταίων είναι σαρωτική. Και η αποδοχή τους καθολική. Δεν νοείται σύγχρονος άνθρωπος που να μην έχει τη δική του σελίδα, το δικό του προφίλ τους δικούς του ηλεκτρονικούς φίλους… Και εχθρούς. Οι μεγάλες ανακοινώσεις ή δημόσιες δηλώσεις γίνονται μέσω αυτών. Ο Ομπάμα ανακοίνωσε στο twitter την επανεκλογή του. Αλλά και στην Ελλάδα το νέο φρούτο είναι ο Δημόσιος διάλογος να γίνεται μέσω των σελίδων κοινωνικής δικτύωσης.
Παλιά οι πολιτικές ειδήσεις έβγαιναν στη βουλή, μετά στα τηλεοπτικά studiοs και τώρα μέσω ανταλλαγής μηνυμάτων, συνήθως υποτιμητικών, από τη fb σελίδα του κάθε βουλευτή… Ακόμα και καλλιτέχνες όταν θέλουν να πουν κάτι ή να προβάλουν κάτι, δεν περιμένουν να δώσουν μια συνέντευξη. 140 χαρακτήρες, πατάμε tweet και να βγήκε η είδηση.
Όλα αυτά καλά… υπάρχουν όμως και τα αρνητικά. Και δεν είναι και λίγα. «Ανυπομονώ να έρθουν οι φίλοι μου. Θα κάτσουμε όλοι μαζί, θα παίξουμε με τα κινητά μας και μετά θα φύγουν», έγραψε πριν από λίγες μέρες στο προφίλ του ένας χρήστης. Υπερβολή; Καθόλου. Μη μου πείτε πως δεν έχετε πιάσει τον εαυτό σας να έχετε πάει για καφέ με τους φίλους, ακόμα και με τον σύντροφό σας, και αντί να μιλάτε, να είστε «μέσα» στο τελευταίας γενιάς κινητό και να συζητάτε με άγνωστους «φίλους» σας. Δεν βγάζω καν τον εαυτό μου απ’ έξω. Σοκαρίστηκα όταν αντιλήφθηκα πως το χθεσινό βράδυ, μετά από μια κουραστική μέρα και αφού ο Γιάννης είχε ήδη κοιμηθεί, μας βρήκε στο σαλόνι να μιλάμε όχι μεταξύ μας, αλλά απαντώντας σε όσους μας ρωτούσαν διάφορα πράγματα διαδικτυακά και δεν είχαμε προλάβει μέσα στη μέρα να απαντήσουμε. Υποχρεωτικό είναι, θα μου πείτε; Όχι, ευγενές. Αλλά λιγότερο ευγενές και περισσότερο επικίνδυνο είναι να είσαι με τον σύντροφό σου και να τον… απατάς μπροστά στα μάτια μου με το twitter και το facebook.
Δεν δαιμονοποιώ τα Μέσα. Ίσα, ίσα. Μ’ αρέσει η φιλοσοφία τους και τα ακολουθώ. Απλά μου φαίνεται πιο επίκαιρο από ποτέ το motto «κλείστε την τηλεόραση και ανοίξτε κανένα βιβλίο». Μήπως πρέπει να προτάξουμε την πραγματική ζωή μας από τη διαδικτυακή; Έτσι κι αλλιώς αυτή όποτε κι αν την αναζητήσουμε εκεί θα είναι. Ενώ η άλλη;"
