Γράφει η Aφροδίτη Γραμμέλη στο "Βήμα":
Δεν αμφισβητείται η λάμψη του. Ακόμη και αυτοί που ποτέ δεν συγκινήθηκαν από την καλλιτεχνική πορεία του, αναγνώριζαν πως ο Σάκης Ρουβάς έχει μια μοναδική ακτινοβολία. Πολλοί προσπάθησαν να τον μιμηθούν αδέξια και τους έφαγε η μαρμάγκα ενώ όσοι πίστεψαν πως μπορεί να γεννηθεί ένας νέος Ρουβάς κατάλαβαν ότι είναι πολύ δύσκολο να συμβεί κάτι τέτοιο. Γι' αυτό και το άστρο του λάμπει χρόνια, γι' αυτό και συνεχίζει να υπάρχει, γι' αυτό και είναι ακόμη στα εξώφυλλα.
Το θέμα λοιπόν δεν είναι αν ο Σάκης είναι σταρ, αλλά το κατά πόσο ένας σταρ - και μάλιστα σε μια μικρή αγορά όπως η δική μας - μπορεί να τσαλαβουτά σε όλα τα είδη, σε όλα τα μέρη, σε όλες τις μορφές τέχνης, σε όλες τις φιλανθρωπίες, σε όλα τέλος πάντων και να θεωρείται αυτό όχι μόνο φυσιολογικό αλλά και ζητούμενο. Η πιο πρόσφατη εικόνα του ήταν αυτή από το λιμάνι του Πειραιά όπου ο τραγουδιστής - παρουσιαστής - ηθοποιός κ.λπ. κ.λπ. κρατούσε ένα μικρό προσφυγόπουλο στην αγκαλιά του. Πολύ καλή η φιλανθρωπία, δεν λέω, αλλά όταν ποζάρεις στον φακό τη μία και μοναδική στιγμή που πήγες αρωματισμένος δίπλα σε αυτές τις ψυχές, μάλλον αυτό που σε ενδιαφέρει είναι να διαφημίσεις για μία ακόμη φορά την αφεντιά σου και όχι να βοηθήσεις επί της ουσίας.
Ούτως ή άλλως όμως ό,τι κι αν έκανε ως σήμερα ο Ρουβάς έγινε και γίνεται μπροστά από πολύ κόσμο και από δεκάδες προβολείς και κάμερες. Τίποτε δεν έγινε αθόρυβα ούτε από πρόθεση ούτε από ανάγκη. Πρώτα το πρόσωπό μας με λαμπερό χαμόγελο και από πίσω ένας Διόνυσος σε αρχαία τραγωδία, μια - δυο συμμετοχές στη Γιουροβίζιον, τηλεοπτικές εκπομπές, το Αξιον Εστί, παιδικό θέατρο και πολλά άλλα. Ακόμη και στο δραματικό δημοψήφισμα του καλοκαιριού του 2015 ο Σάκης θεωρείται πως ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος για να μας πει πού γέρνει η ζυγαριά στο δίλημμα «μένουμε ή φεύγουμε από την Ευρώπη».
Πού σταματάει όλο αυτό; Πολύ φοβάμαι ότι δεν έχει τελειωμό. Οσο ο Σάκης «πουλάει» τόσο θα πιστεύει ότι μπορεί να τα κάνει όλα και μάλιστα καλά. Είναι αναφαίρετο δικαίωμά του να δοκιμάζει τις αντοχές του και το ταλέντο του, το οποίο δίχως αμφιβολία έχει αποφασίσει ότι είναι πολύπλευρο. Και είναι ανώδυνο όταν αυτό γίνεται στην αρένα του lifestyle όπου «θεριά» σαν τον Ρουβά κάνουν τον ανταγωνισμό μια χαψιά και δαιμονίζουν τα εφηβικά γυναικεία πλήθη.
Οταν όμως έχεις να κάνεις με τέχνη άλλης διάστασης και κυρίως όταν έχεις να κάνεις με παιδιά που έφυγαν κυνηγημένα από πολλαπλούς πολέμους και εχθρούς και ακόμη δεν βρήκαν τόπο να γαληνέψει η ψυχή τους, άσε καλύτερα τον εαυτό σου στη γωνία. Γιατί αν δεν το κάνεις εσύ, πολύ φοβάμαι ότι θα γίνει αυτόματα.
