Στο Ντέβον της Αγγλίας παραμονές του Α’ Παγκοσμίου πολέμου ο Άλμπερτ Νάρακοτ μεγαλώνει τον Τζόι, ένα άλογο που έφερε ο πατέρας του από μια δημοπρασία. Το εκπαιδεύει και δένεται μαζί του όμως με το ξέσπασμα του πολέμου και τις οικονομικές δυσκολίες της οικογένειας ο πατέρας του αναγκάζεται να το πουλήσει στο στρατό. Ο Τζόι ξεκινάει τις περιπέτειές του στο μέτωπο πρώτα σαν άλογο Άγγλου αξιωματικού, μετά σαν υποζύγιο των Γερμανών βλέποντας όλον τον πόλεμο πότε από την μία πλευρά και πότε από την άλλη.

Ο Άλμπερτ στην αρχή του πολέμου είναι μικρός για να καταταγεί όμως στη συνέχεια τα καταφέρνει και πηγαίνει και αυτός στο μέτωπο ελπίζοντας να βρει και να φέρει πίσω τον Τζόι.

Κάτι σαν το Saving Private Ryan αλλά με ένα άλογο αυτή τη φορά να είναι το αντικείμενο της έρευνας, ο Spielberg προσπαθεί να επαναλάβει την μεγάλη του επιτυχία και να μας αφηγηθεί την ιστορία του πολέμου μέσα από τις ταλαιπωρίες του αλόγου και από τα κατά καιρούς αφεντικά του, αλλά και να μας δώσει ένα αισιόδοξο μήνυμα για τις καλές πλευρές του ανθρώπινου γένους που όμως γίνεται με λίγο αφελή τρόπο. Η προσέγγιση του πολέμου αυτή τη φορά είναι σαφώς πιο ήπια αποκλείοντας τις σοκαριστικές σκηνές του Στρατιώτη Ράιαν, αυτό όμως μάλλον αφαίρεσε παρά πρόσθεσε στην ταινία.

Με αρκετά μελοδραματικά στοιχεία που είναι χαρακτηριστικά του Steven Spielbergκαι με ένα σενάριο βασισμένο στο ομώνυμο παιδικό μυθιστόρημα του Michael Morpurgoπου είναι καλογραμμένο μεν, του λείπει το βάθος δε, το Άλογο του Πολέμου δεν παύει να αποδεικνύει τις τεράστιες γνώσεις του σκηνοθέτη για τον κινηματογράφο και την ικανότητά του να μετουσιώνει τις λέξεις σε μαγικές εικόνες αν και με παλαιομοδίτικο τρόπο.

Ένα καλό καστ που χωρίς τα πολύ μεγάλα ονόματα μας δίνει μερικές θαυμάσιες ερμηνείες, όπως ο Tom Hiddleston (Thor, Midnight in Paris) στο ρόλο του Άγγλου αξιωματικού, ο Niels Arestrup στο ρόλο του παππού, η Emily Watson ως η μητέρα του Άλπμερτ και ο Peter Mullan ως ο πατέρας του.

Αν δεν είχαν την τεράστια φοβία για τους υπότιτλους οι Αμερικάνοι και άφηναν να μιλούν γερμανικά οι Γερμανοί, γαλλικά οι Γάλλοι και μόνον οι Εγγλέζοι αγγλικά, παρά να μιλάνε όλοι αγγλικά με δήθεν γερμανική ή γαλλική προφορά, ασφαλώς η ταινία θα ήταν πολύ καλύτερη.

Αξίζει ωστόσο να τη δείτε στις αίθουσες κυρίως για την εξαιρετική φωτογραφία της.

Βαθμολογία: 7 στα 10