Ποιός είδε τον Κοσμά Βίδο και δεν τον φοβήθηκε σε ότι έχει να κάνει με τον Γιώργο Λιάγκα. Ο τηλεκριτικός μέσω της στήλης του σε ημερίσια εφημερίδα ξεσπαθώνει και "επιτίθεται" στον παρουσιαστή...

Διαβάστε τι έγραψε αυτή την φορά!

«Βλέποντας τον Γιώργο Λιάγκα στο «Πρωινό ANT1» θυμάμαι κάτι αγόρια στις αρχές της εφηβείας τους, γύρω στα 10-12 χρόνια τους, τότε που αρχίζουν να ανακαλύπτουν τη σεξουαλικότητά τους και να την εκδηλώνουν με τους πιο αδέξιους τρόπους: παίζοντας χαζά «ψευδοερωτικά» παιχνίδια με τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριές τους, λέγοντας συνέχεια ανόητα σεξουαλικά ανέκδοτα, προσπαθώντας να σοκάρουν τους γονείς, τους δασκάλους αλλά και τους φίλους τους με διηγήσεις, απορίες, παρατηρήσεις που όλες έχουν σχέση με το γενετήσιο ένστικτο.

Σε εκείνες τις ηλικίες, τέτοιου είδους συμπεριφορές φαίνονται ως και χαριτωμένες, δεδομένου ότι γρήγορα τα σεξομανή παρτσακλά θα αφήσουν πίσω τις παιδικές εμμονές τους και τις παιδαριώδεις συμπεριφορές και θα γίνουν άνδρες που θα ερωτευθούν, θα αγαπήσουν πραγματικά, θα εκφράσουν μέσα από τη σεξουαλικότητά τους την τρυφερότητά τους για κάποιον άλλον, για κάποιους άλλους ανθρώπους, πιθανώς θα κάνουν και παιδιά. Όταν, όμως, παρατηρείς έναν ενήλικο να εξακολουθεί να συμπεριφέρεται σαν εντεκάχρονος, να έχει κολλήσει στο εφηβικό παρελθόν του και να αναπαράγει τις πιο σαχλές παραμέτρους του, τότε το χαριτωμένο δίνει τη θέση του στο θλιβερό.

Έχει, αλήθεια, ο Λιάγκας αίσθηση της θλιβερής εικόνας που παρουσιάζει όταν σχολιάζει αυτά τα δήθεν ιατρικά θέματα που αφορούν την ανθρώπινη σεξουαλικότητα και τα οποία φιλοξενούνται σε καθημερινή σχεδόν βάση στην εκπομπή του; Νομίζει ότι είναι χαριτωμένος ένας άνδρας στα σαράντα κάτι του που μιλάει για την επιμήκυνση πέους, για τον αυνανισμό στις φυλακές ή για τον αυνανισμό εντός γάμου;

Εμπλουτίζοντας τον κάθε άλλο παρά επιστημονικό λόγο του με πονηρά γελάκια, υπονοούμενα και διάφορες κλοουνίστικες γκριμάτσες; Είναι, επιπλέον, θέματα αυτά για μία πρωινή ψυχαγωγική-ενημερωτική εκπομπή; Ειδικά σε μία περίοδο με τόσο μεγάλα κοινωνικά προβλήματα τα οποία περιμένουν (και) τους ανθρώπους της τηλεόρασης να τα αναδείξουν, να ασχοληθούν με αυτά; Δυστυχώς, ο Λιάγκας (ως ενορχηστρωτής του όλου παιχνιδιού) και η παρέα του γυρίζουν την πλάτη στην πραγματικότητα και εξακολουθούν να εκπέμπουν από την εποχή της εφηβικής καφρίλας, επιστρατεύοντας εύκολα και φτηνά τρικ.

Και αν η Φαίη Σκορδά, η μόνη που δείχνει κάποια σοβαρότητα όταν η κατάσταση ξεφεύγει, προσπαθεί πότε-πότε να μαζέψει τα... ασυμμάζευτα, αυτό δεν φτάνει. Πρέπει κυρίως να σοβαρέψει ο συμπαρουσιαστής της και να αντιμετωπίσει τον ψυχαγωγικό του ρόλο με επαγγελματισμό και όχι με διάθεση για χαβαλέ. Βεβαίως για να γίνει κάτι τέτοιο θα πρέπει πρώτα να καταλάβει πόσο χαμηλής ποιότητας είναι αυτή τη στιγμή το προϊόν που παράγει. Γιατί, εξακολουθώ να πιστεύω ότι μπορεί, μπορούν καλύτερα. Θέλουν όμως;»