Νομίζω είναι γνωστό ότι οι σχέσεις στην τηλεόραση είναι σαν τα τραπουλόχαρτα. Δεν χρειάζονται παρά ένα φύσημα για να πέσουν. Τη μία μέρα μιλάς με τα καλύτερα για κάποιον και την άλλη τον θάβεις 10 μέτρα στο χώμα. Είναι ακόμα πιο εύκολο όμως να τον περιλάβεις χωρίς να έχετε ποτέ σχέσεις φιλικές έστω και για το θεαθήναι.
Αναφέρομαι στην περίπτωση του Μάρκου Σεφερλή που μπορεί να γκρινιάζει διαρκώς για την αντιμετώπιση της οποίας τυγχάνει, μπορεί να μην αναφέρεται σε πρόσωπα γενικά, μπορεί το μόνο που έκανε πριν αναλάβει το πρωινό να ήταν το παράπονο και η «ζητιανιά» για να τον πάρουν στην τηλεόραση, αλλά εν πάσει περιπτώσει ευθεία επίθεση δεν είχε εξαπολύσει σε κανέναν.
Αναφέρομαι στην περίπτωση του Μάρκου Σεφερλή που μπορεί να γκρινιάζει διαρκώς για την αντιμετώπιση της οποίας τυγχάνει, μπορεί να μην αναφέρεται σε πρόσωπα γενικά, μπορεί το μόνο που έκανε πριν αναλάβει το πρωινό να ήταν το παράπονο και η «ζητιανιά» για να τον πάρουν στην τηλεόραση, αλλά εν πάσει περιπτώσει ευθεία επίθεση δεν είχε εξαπολύσει σε κανέναν.
Όταν όμως αποφασίζεις να μπεις στο χορό θα χρειαστεί να χορέψεις. Κι ας διατείνεσαι από δω κι από κει ότι εσύ είσαι διαφορετικός και θα προσπαθήσεις να αποφύγεις τον κιτρινισμό και το ξεκατίνιασμα. Γιατί η ζωή και η τηλεόραση ακόμα περισσότερο είναι αυτό που είχε πει κάποτε ο Ίβιτσα Όσιμ για την μπάλα. Και ότι πεις πως δεν θα κάνεις, αυτό ακριβώς είναι που θα σε αναγκάσει να κάνεις.
Ο Μάρκος έγινε θύμα των αρνήσεων του. Διαδοχικά. Και εννοείται πως αφού αυτοί είναι οι όροι του παιχνιδιού, δεν θα σου πει κανείς τίποτα αν τους ακολουθήσεις. Ιδίως αν δεν πρωτοστατείς. Όμως αυτό που κάνει ο Μάρκος το τελευταίο διάστημα είναι μάλλον κάποια δική του πατέντα. Και χωρίς λόγο, αφού το δυναμικό κοινό που τον ενδιαφέρει το παίρνει πολλές φορές και ορισμένες με διαφορά.
Ένα γαϊτανάκι επιθέσεων προς το αντίπαλον δέος έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό ο Μάρκος. Την ώρα που ο Γιώργος Λιάγκας κάθε φορά που ρωτάται λέει ότι δεν τον νοιάζει ποιος θα είναι πρώτος, αλλά να κάνει υψηλά νούμερα, όπερ σημαίνει «μακάρι να κάνω εγώ 30αρια κι ας κάνει ο άλλος 35», ο Μάρκος του τα χώνει ασάλιωτα. Με το γνωστό τακτ που (δεν) τον διακρίνει.
Πρώτα πιάστηκε από την ατάκα του Λιάγκα που είχε πει ότι η Δούκισσα Νομικού ήταν θαμπή δίπλα στην Φαίη Σκορδά. Για 3-4 εκπομπές - όχι συνεχόμενες - την ανέφερε και νόμιζε ότι κατάφερνε χτύπημα στον αντίπαλο.
Μετά ήρθε η τυχαία παρουσία της Κωνσταντίνας Σπυροπούλου λίγες μέρες αφότου μαθεύτηκε ότι έκανε αγωγή στο Γιώργο Λιάγκα. Σήμερα μπήκε ο τελευταίος κρίκος στην αλυσίδα, όχι όμως ο τρίτος, αφού σίγουρα έχω ξεχάσει άλλα δύο παραδείγματα.
Ο Μάρκος είχε καλεσμένη τη Σάγια. Την Σάγια που ήταν καλεσμένη την περασμένη Τρίτη στο Πρωινό. Και τι ήταν αυτό που της είπε; «Είσαι η μόνη που δεν είχες έρθει από τους υποψήφιους. Είχαμε φέρει τη Μαρία-Έλενα και κέρδισε. Εσύ βέβαια φιλοξενήθηκες σε άλλη εκπομπή και άκουσες και τα σχολιανά σου από αυτούς τους ανθρώπους που φιλοξενήθηκες». Ποια ήταν η άλλη εκπομπή; Μα φυσικά το Πρωινό. Ας πετύχουμε άλλο ένα χτύπημα - χτύπημα είναι μόνο στη φαντασία μας - κάτω από τη μέση.
Και το ερώτημα πουέχει απαντηθεί και δεν βγάζει λογική είναι τι ακριβώς πιστεύει ότι πετυχαίνει στην συνείδηση του κοινού ο Μάρκος; Γιατί την δική του αντιπάθεια την ικανοποιεί. Αλλά ως προς το κοινό τι ελπίζει να καταδείξει; Ότι οι απέναντι «είναι σάπιοι, μην τους βλέπετε παιδιά»;
toratora
