Όταν πρωτοβγήκαν το Facebook, το Twitter- και το Instagram όλοι μίλησαν για το απόγειο της Δημοκρατίας. Όλοι θα έλεγαν τη γνώμη τους, θα γινόταν ένας δημόσιος διάλογος για όλα τα θέματα και θα έβλεπες την τάση της κοινής γνώμης στα σημαντικά, αλλά και τα ασήμαντα. Και σε μεγάλο βαθμό αυτό γίνεται.
Δυστυχώς, όμως, εν πολλοίς και αυτά τα Μέσα χειραγωγήθηκαν και ελέγχονται από οργανωμένους ανώνυμους, που, κρυπτόμενοι πίσω από ωραία και ευφάνταστα ψευδώνυμα, κράζουν οποιονδήποτε δεν εξυπηρετεί τα πολιτικά, οικονομικά, αθλητικά, τηλεοπτικά και κοινωνικά συμφέροντα τους.
Ζούμε σε δύο παράλληλα σύμπαντα. Το ένα, το πραγματικό, και το άλλο, το παράλληλο, το διαδικτυακό, που διαστρεβλώνει, απομυθοποιεί και δημιουργεί τη δική του αλήθεια. Αυτή που συμφέρει τα δικά του αφεντικά.
Γνωρίζετε ότι δημιουργούνται σελίδες στο Facebook που μπορούν να βρίσουν κάποιον επώνυμο και μετά, όταν για πλάκα ή στα σοβαρά «αυγατίσουν», πωλούνται αντί αδράς αμοιβής σε εταιρείες ως στοιχεία προσωπικών δεδομένων;
Είναι ωραίο να λέμε τη γνώμη μας και να μαχόμαστε για αυτήν. Ακόμα και έντονα. Είναι ωραίο πράγμα ο δημόσιος διάλογος. Και ο καυγάς ακόμα-ακόμα. Αρκεί να γίνεται με όρους και κανόνες ευπρέπειας, ευγένειας και ισονομίας. Αρκεί να γίνεται με όνομα και επώνυμο.
Η χώρα αυτή, αλλά και η παγκόσμια κοινότητα έχουν υποστεί πολλά από ανθρώπους που πίσω από λευκές ή μαύρες μάσκες έστηναν κάποιους στον τοίχο, σε κρεμάλες ή τους έριχναν και στην πυρά. Είναι κρίμα ένα ελεύθερο Μέσο, όπως το Δια-δίκτυο, να αποκτήσει τους δικούς του κουκουλοφόρους. Όλοι, Πολιτεία και πολίτες, ας αναλάβουμε επιτέλους τις ευθύνες μας».
Απο το ένθετο Secret στα Παραπολιτικά.
