
Δεν υπάρχει τίποτα πιο εκνευριστικό από το να αναγκάζεσαι να ασχολείσαι με τους ίδιους ανθρώπους (φίλους, συνεργάτες, πρώην συντρόφους), που εδώ και χρόνια έχουν τα ίδια προβλήματα, που προσπαθούν να τα λύσουν με τον ίδιο ανεπιτυχή τρόπο. Μήπως το μάθημα που έχεις να πάρεις από αυτούς/ες είναι η συστηματική αποτυχία τους; Κι αν το βλέπεις, γιατί θες κι άλλο;