Με την έναρξη της δίκης του, ο κατηγορούμενος Βασίλης Δοράνης αναλογίζεται τα γεγονότα που τον έφεραν στο εδώλιο. Από πολύ μικρός έκανε τα πάντα για τον μικρότερο αδελφό του Μίμη, θυσιάζοντας τη δική του σταδιοδρομία για να σπουδάσει ο άλλος. Ο Μίμης όμως, αντί να κοιτάζει τις σπουδές και τα μαθήματά του, προτιμούσε να περνά τον καιρό του σε γλέντια και σε διασκεδάσεις. Την ίδια άσωτη ζωή συνέχισε, και όταν πήγε για μεταπτυχιακά στη Γερμανία, και όταν επέστρεψε, μάλιστα δεν δίστασε να ριχτεί ακόμα και στην Άννα, την κοπέλα του αδελφού του. Ο Βασίλης τον συγχώρεσε για όλα αυτά κι έφτασε μέχρι του σημείου να παραδεχτεί ότι αυτός ήταν ο μεθυσμένος οδηγός που παρέσυρε κάποιον και τον άφησε αβοήθητο, να πεθάνει στη μέση του δρόμου. Γι’ αυτήν την εγκληματική αμέλεια του αδελφού του, ο Βασίλης βρίσκεται τώρα στο εδώλιο, αλλά δεν μετανιώνει για την επιλογή του. Αυτός που μετανιώνει είναι ο Μίμης, ο οποίος συντετριμμένος εμφανίζεται ενώπιον του δικαστηρίου και αναλαμβάνει τις ευθύνες του, παραδεχόμενος την ενοχή του.