Ο Λεν Γκούντμαν και η Λούσι Γουέρσλεϊ εξερευνούν πώς ο χορός, που τον 17ο αιώνα αποδοκιμαζόταν ως επικίνδυνος και έκλυτος, το 18ο αιώνα έγινε αποδεκτός ως απαραίτητη κοινωνική δεξιότητα.