Ο 70χρονος Χουσεΐν Γιλμάζ, μετά από 45 χρόνια διαμονής στη Γερμανία, όπου πρωτοπήγε στα μέσα της δεκαετίας του ’60 ως Gastarbeiter («φιλοξενούμενος εργάτης»), ανακοινώνει στην οικογένειά του ότι αγόρασε ένα σπίτι στην Τουρκία, και ζητά να τον βοηθήσουν να το ανακαινίσει. Για εκείνον πρόκειται για ένα ταξίδι-επιστροφή στην πατρίδα, για τους υπόλοιπους όμως είναι μια περιπλάνηση σε μια ‘άγνωστη’ χώρα. Η πρότασή του, λοιπόν, όχι μόνο δε γίνεται δεκτή με ενθουσιασμό, αλλά προκαλεί τριγμούς ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας, αρκετά εκ των οποίων μοιάζουν να μη μπορούν να αποφασίσουν αν νιώθουν περισσότερο Τούρκοι ή Γερμανοί.
Παράλληλα, η Τσανάν, η φοιτήτρια εγγονή του Χουσεΐν, έχει τα δικά της προβλήματα, ερχόμενη αντιμέτωπη με μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη, την οποία παλεύει να κρατήσει κρυφή από τη μητέρα της. Υπάρχει πάντως κάποιος που τη βοηθάει να ξεχνιέται: ο 6χρονος ξάδερφός της Τσενκ, ο οποίος της ζητάει να του διηγηθεί την απίθανη ιστορία γνωριμίας ανάμεσα στον παππού Χουσεΐν και τη γιαγιά Φατμά, τότε που οι δυο τους ήταν ακόμη δύο ντροπαλοί νέοι σε ένα γραφικό χωριουδάκι της μακρινής Ανατολίας. Και, κυρίως, πώς ο Χουσεΐν κατέληξε να γίνει ο… 1.000.001ος Gastarbeiter της Γερμανίας!
Το «Almanya – Καλώς Ήρθατε στη Γερμανία» αφηγείται τη γεμάτη χιούμορ και συγκίνηση ιστορία του Τούρκου Χουσεΐν Γιλμάζ, ο οποίος στα μέσα της δεκαετίας του ’60 αποφάσισε να αφήσει πίσω του τα πάτρια εδάφη και να μεταναστέψει με τη σύζυγό του, Φατμά, και τα τρία τους παιδιά στη Γερμανία, με σκοπό να γίνει ένας από τους Gastarbeiter, τους «φιλοξενούμενους εργάτες», δηλαδή, της χώρας.
Βασισμένο κατά ένα σημαντικό μέρος του σε προσωπικές εμπειρίες της σκηνοθέτριας Γιασεμίν Σαμντερελί και της αδελφής της και συν-σεναριογράφου Νεσρίν Σαμντερελί, το μεγάλου μήκους κινηματογραφικό τους ντεμπούτο «Almanya – Καλώς Ήρθατε στη Γερμανία», σκιαγραφεί το πορτραίτο μιας πολυμελούς οικογένειας Τουρκογερμανών, η οποία βρίσκεται με το ένα πόδι στην Ανατολή και το άλλο στη Δύση, υιοθετώντας από τη μία τη γερμανική κουλτούρα, αλλά αρνούμενη, από τη άλλη, να αποχωριστεί τα ήθη και έθιμα της «μαμάς» Τουρκίας.
Η ταινία έχει τιμηθεί με δύο σημαντικά βραβεία German Film Awards (Χρυσό Βραβείο Καλύτερου Σεναρίου & Ασημένιο Βραβείο Καλύτερης Ταινίας), απέσπασε Βραβείο Κοινού στο Διεθνές Φεστιβάλ του Σικάγο, προβλήθηκε εκτός διαγωνιστικού τμήματος στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου, ενώ αποτέλεσε μία από τις μεγαλύτερες εισπρακτικές επιτυχίες στη Γερμανία ξεπερνώντας το 1,5 εκατομμύριο σε εισιτήρια (σύνολο εισπράξεων: 9,2 εκατ. €).
Μια ακαταμάχητα feelgood παραγωγή για το χάσμα των γενεών, τις πολιτισμικές διαφορές, την εθνική ταυτότητα και την νοσταλγία για το παρελθόν.
