Αναζήτηση
Οι δώδεκα (12) ένορκοι - iShow.gr
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
VIDEO
Οι δώδεκα (12) ένορκοι - iShow.gr
Είδος
Δικαστικό δράμα αμερικανικής παραγωγής 1957 σε επανέκδοση
Διάρκεια
96'
Συντελεστές
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
VIDEO
Υπόθεση
Δικαστική
Δραματική
Η ταινία ξεκινάει στην αίθουσα ενός δικαστηρίου όπου ένα 18χρόνο αγόρι από την Ισπανία καταδικάζεται με θανατική ποινή σε ηλεκτρική καρέκλα για την δολοφονία του πατέρα του. Ο δικαστής καλεί τους δώδεκα ένορκους να αποσυρθούν για να βγάλουν την ετυμηγορία τους. Για να "εκτελεστεί"
ο 18χρονος κατηγορούμενος θα πρέπει να συναινέσουν και οι 12. Μέσα σε ένα ψυχρό, αλλά αποπνικτικό δωμάτιο με ένα μεγάλο τραπέζι και δώδεκα καρέκλες διαδραματίζεται όλη υπόθεση της ταινίας. Στην αρχή της συνεδρίας δείχνουν ότι οι ένορκοι είναι πεπεισμένοι πως ο νεαρός είναι ένοχος. Καλούνται να ψηφίσουν. Όλοι ψηφίζουν ότι είναι ένοχος εκτός από τον 8ο ένορκο (Χένρι Φόντα), ο οποίος διατηρεί αμφιβολίες για την ενοχή του νεαρού και προσπαθεί να πείσει τους υπόλοιπους έντεκα ενόρκους ότι τα στοιχεία δεν είναι τόσο ξεκάθαρα όσο φαίνονται. Μέσα από διάφορες συζητήσεις μεταξύ τον ενόρκων ξεδιπλώνονται μπροστά μας δώδεκα διαφορετικές προσωπικότητες και η ταινία καταλήγει σε μια αποκάλυψη των αδυναμιών, των προκαταλήψεων και των προβλημάτων του κάθε ενόρκου. Πόσο εύκολα μπορείς να αποφασίσεις να στείλεις στο θάνατο έναν άνθρωπο; Πόσο αδιάσειστες μπορούν να είναι κάποιες μαρτυρίες; Πόσο σημαντικό ρόλο παίζει η υποκειμενικότητα, οι προκαταλήψεις ακόμη και η ανευθυνότητα του καθενός από τους δώδεκα;

Trailer
Trailer
Φωτογραφίες
Πληροφορίες
Δραματικό δράμα αμερικανικής παραγωγής 1957 σε επανέκδοση τον Αύγουστο του 2013 (ασπρόμαυρο)

Ψηφίστηκε από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου ως η δεύτερη καλύτερη δικαστική ταινία όλων των εποχών

Μια καθηλωτική δικαστική – αστυνομική ιστορία, μια κοινωνική αλληγορία για την εφαρμογή της δημοκρατίας στην κοινωνία

Μαθήματα σκηνοθεσίας από κορυφαίο Αμερικανό σκηνοθέτη, στην πρώτη του κινηματογραφική δουλειά

Ρεσιτάλ ερμηνείας και από τους 12 πρωταγωνιστές, με επικεφαλής έναν εκπληκτικό Χένρι Φόντα

«Μία από τις τρεις καλύτερες ταινίες που έκανα ποτέ»
Χένρι Φόντα

«Να διδάσκεται στο πρώτο έτος των σχολών κινηματογράφου για το πως το μπάτζετ, τα σκηνικά και οι κομπάρσοι δεν είναι απαραίτητα σε μια πραγματικά μεγάλη ταινία»

Μια ταινία που παρακολουθείται με κομμένη την ανάσα από το πρώτο ως και το τελευταίο της πλάνο

«Έχοντας στα χέρια του ένα ευφυέστατο σενάριο, ο Λουμέτ εμπλέκει και τον θεατή στην ιστορία, κάνοντάς τον να συμμετέχει νοητικά σε αυτήν, παίρνοντας κι ο ίδιος θέση και δίνοντας απαντήσεις»

12 άνθρωποι, 12 χαρακτήρες, 12 απόψεις, μια αριστουργηματική καταγραφή της κοινωνικής πολυφωνίας

«Ίσως η πιο ολοκληρωμένη κινηματογραφική μελέτη της ανθρώπινης ψυχοσύνθεσης»


Μαθήματα σκηνοθεσίας

Καθηλωτικό δικαστικό και αστυνομικό δράμα δωματίου, που μπορεί να ειδωθεί και ως μια κοινωνική αλληγορία για την εφαρμογή
της δημοκρατίας στην κοινωνία. Αποτελεί την πρώτη κινηματογραφική δουλειά του Sidney Lumet, ο οποίος (έχοντας προϋπηρεσία στο θέατρο και την τηλεόραση) παραδίδει μαθήματα σκηνοθεσίας, επιτυγχάνοντας να
σε κρατήσει προσηλωμένο για ενενήντα λεπτά, χωρίς να πλατειάσει ούτε στιγμή. Το υποδειγματικό θεατρικό σενάριο του Reginald Rose, ταυτίζοντας τον κινηματογραφικό με τον πραγματικό χρόνο, ξεδιπλώνει αποκλειστικά μέσα από ένα διαλογικό «πινγκ-πονγκ» μια δικαστική υπόθεση που είναι λιγότερο απλή απ` όσο φαίνεται και εξελίσσεται ως μια εκπληκτικά ενδιαφέρουσα ιστορία μυστηρίου, με αποτέλεσμα να παρακολουθείται με κομμένη
την ανάσα από το πρώτο ως το τελευταίο της πλάνο.
Παράλληλα, σκιαγραφούνται οι δώδεκα χαρακτήρες του τίτλου, καθένας από τους οποίους διαθέτει τη δική του προσωπικότητα και βασίζει τις απόψεις του σε διαφορετικά κριτήρια, με αποτέλεσμα να δίνεται η δυνατότητα στο θεατή να διαμορφώσει μια ξεχωριστή εικόνα για τον καθένα, να συμπαθήσει κάποιους και να μισήσει άλλους.


Εμπλέκει και τον θεατή

Με αυτήν την πολυμορφία των τοποθετήσεων των ενόρκων απέναντι στην υπόθεση να ενισχύει την έντονα κοινωνική διάσταση του έργου και έχοντας στα χέρια του ένα ευφυέστατο σενάριο, ο Λουμέτ εμπλέκει και τον θεατή στην ιστορία του, κάνοντάς τον να συμμετέχει διαρκώς νοητικά σε αυτήν, παίρνοντας κι ο ίδιος θέση, δίνοντας απαντήσεις, επιχειρηματολογώντας, συμφωνώντας ή διαφωνώντας.
Συνολικά, πρόκειται για ένα εξαιρετικά καλογραμμένο και ευφυές φιλμ, ενώ από το καστ ξεχωρίζει ο Lee J. Cobb, με μια ερμηνεία αληθινά καταπληκτική.


Οι Αμερικανοί κριτικοί το εκτίμησαν… αναδρομικά

Το πιο ενδιαφέρον πράγμα γύρω από το Twelve Angry Men είναι ίσως το πως υπολογίζεται αναδρομικά από τους Αμερικανούς κριτικούς κινηματογράφου. Από τον Ρότζερ Έμπερτ και τον Λέοναρντ Μάλτιν μπορεί να δει κανείς έναν ρητό θαυμασμό (κάτι που αντανακλά σε και αντανακλάται από αρκετές δεκάδες ανώνυμους μπλόγκερς), όχι τόσο για τη σκηνοθετική τεχνική και τις ερμηνείες, αλλά για τις θεματικές επιλογές του Σίντνεϊ Λουμέτ.
Υπάρχει πολύ συγκεκριμένος λόγος γι’ αυτή τη διάκριση, αν μελετήσουμε το συμβολισμό των χαρακτήρων μέσα στο κοινωνικό και ιστορικό πλαίσιο που τοποθετούνται. Αρχίζοντας από τον άτυπα προεδρεύοντα ένορκο και φτάνοντας σε αυτόν που ο λόγος του έχει τη λιγότερο βαρύνουσα σημασία, βλέπουμε ότι συνολικά αποτελούν μια ηθική χαρτογράφηση όλων αυτών των στοιχείων, των καλώς και προβλεπόμενα κακώς κειμένων, στα οποία θα στηριχτεί η οικοδόμηση μιας αυτοκρατορίας, που τη δεδομένη στιγμή αποτελεί πλοίο στα σκαριά.
Ο προπονητής μιας ομάδας μπέιζμπολ γυμνασίου, σχολαστικός με το να τηρηθούν η τάξη και οι διαδικασίες. Η αποτυχημένη, διστακτική αρρενωπότητα. Ο τραχύς, αποφασισμένος για καταδίκη άνδρας που δεν θα διστάσει να τραμπουκίσει όποιον βρεθεί στο δρόμο του για να περάσει το δικό του. Ο μορφωμένος, καλοντυμένος αστός, πάντα ψύχραιμός, ορθολογιστής, που αντιμετωπίζει την όλη κατάσταση σαν ένα παζλ προς λύση μέσω της επαγωγικής λογικής και μόνο. Ο ανασφαλής και χαμηλών τόνων γραφιάς, που θέλει να αφήσει για πάντα πίσω το λούμπεν παρελθόν του. Ο εργάτης. Ο διασκεδαστής, ο κλόουν, ετοιμόλογος και ευδιάθετος. Ο αρχιτέκτονας, ο φυσικός ηγέτης. Ο γέροντας. Ο πικρός, ευέξαπτος ρατσιστής, με συχνά ξεσπάσματα θυμού. Ο μορφωμένος Ευρωπαίος μετανάστης, ο οποίος εκφράζει συνεχώς το θαυμασμό του για την αμερικάνικη δικαιοσύνη, και φυσικά επιθυμεί διακαώς την πραγμάτωσή της και στη συγκεκριμένη περίπτωση. Ο απόμακρος διαφημιστής, ο πρόγονος του γιάπη.


Από το πολιτιστικό φαντασιωσικό στο φάσμα της νοσταλγίας

Ακολουθώντας την παρουσίαση αυτών των δώδεκα στερεοτύπων, οι μεταξύ τους αλληλεπιδράσεις αρχίζουν να συντίθενται. Βλέπουμε στη συνέχεια πως, άδικο θα ήταν να πούμε στο μυαλό του Λουμέτ, μάλλον θα πρέπει να μιλήσουμε για ένα πολιτιστικό φαντασιωσικό που άρχισε τότε, συνεχίστηκε για χρόνια για να περάσει σήμερα στο φάσμα της νοσταλγίας, όλα αλληλοσυμπληρώνονται. Η τάξη και οι διαδικασίες τηρούνται μεν γενικά, αλλά καταστρατηγούνται όταν το επιτάσσουν οι συνθήκες, ενώ η εξουσία και ο παρεμβατισμός στην ουσιαστική πρόοδο της διαδικασίας ασκούνται με τον πλέον διακριτικό τρόπο. Ο διστακτικός, φοβισμένος ανθρωπάκος καταφέρνει τελικά να προσανατολιστεί ορθά και να δώσει το δικό του συναισθηματικό τόνο μέσα από τα πρίσματα των υπολοίπων. Ο τραμπούκος αποτελεί την μεγαλύτερη αντίσταση, κάμπτεται όμως στο τέλος από την προσπάθεια του συνόλου, πάντως όχι πριν νομιμοποιηθεί στα μάτια των υπολοίπων ενόρκων αλλά και των θεατών μέσω της αποκάλυψης του συναισθηματικού μηχανισμού που παρήγαγε την όλη του συμπεριφορά: Τη διάρρηξη της πιο ιερής σχέσης, αυτής του πατέρα με τον γιο. Αρχίζει ήδη εδώ να σχηματίζεται μια πρώτη εικόνα μιας απόπειρας ψυχογραφήματος μιας κοινωνίας. Ας δούμε πώς προχωρά:
Η λογική μένει ψυχρή ως το τέλος, δεν διστάζει εντούτοις να αγνοήσει τα φαινόμενα, και μαζί με αυτά όλα της τα προηγούμενα συμπεράσματα, όταν αυτά επαγωγικώς καταρριφθούν. Ο πρώην λούμπεν προλετάριος πείθεται με τη σειρά του από τη λογική και καταλαβαίνει πως δεν μπορεί να ξορκίσει το πικρό του παρελθόν στέλνοντας τον δεκαοχτάχρονο εαυτό του στην ηλεκτρική καρέκλα. Ο λεβέντης εργάτης συμβάλλει στην προσπάθεια με τον δικό του τρόπο, εισαγάγοντας βιώματα και συναισθήματα ξένα στους γραφειοκράτες. Ο κλόουν προσθέτει την ευχάριστη νότα του, εξανθρωπίζεται όμως και αφήνει πίσω το προσωπείο του όταν, ένας ξένος, ο Ευρωπαίος, του υπενθυμίζει πως ό,τι συμβαίνει γύρω του αποτελεί μια έκφανση ενός εποικοδομήματος που κάθε άλλο παρά για γέλια είναι. Ο γέροντας επεμβαίνει την κρίσιμη στιγμή, και προσθέτει μια λεπτομέρεια που μόνο η κατασταλαγμένη εμπειρία και η ωριμότητα χρόνων θα μπορούσε να δώσει, παρά την τρέχουσα παρακμή. Ο politically incorrect ρατσισμός υπάρχει, από τότε, για να αποδοκιμάζεται. Ο Ευρωπαίος αποτίει τα δέοντα στο αμερικάνικο σύστημα δικαίου, χρησιμεύει σαν αναγκαία εξωτερική παράμετρος αξιολόγησής του. Τέλος, ο οφελιμιστής γιάπης καταβάλλει τη δέουσα προσπάθεια, την οποία αντιλαμβάνεται ως αναγκαία, θετική εκδοχή σε έναν θεσμό που πρέπει πάσει θυσία να υπάρχει, ώστε να κρατάει η κοινωνία τη συνοχή της.


Μια αριστουργηματική καταγραφή της κοινωνικής πολυφωνίας


Το πλαίσιο στο οποίο τοποθετείται όλη αυτή η ζύμωση δεν θα μπορούσε φυσικά να είναι άλλο από το εσωτερικό ενός θεσμικού πυλώνα των Ηνωμένων Πολιτειών. Όλες αυτές οι ιδιότητες (και ως ιδιότητες πρέπει να αντιμετωπίζονται, κάτι που υπογραμμίζεται από το ότι κανείς, εκτός από τον φυσικό ηγέτη, δεν αποκτά όνομα μέχρι και το τέλος της ταινίας) συνυπάρχουν και συνδιαμορφώνουν την αλήθεια τους με κοινή επιδίωξη την εύρυθμη λειτουργία του δικαστικού συστήματος. Και τα καταφέρνουν. Με τρόπο λίγο μαγικό, λίγο νομοτελειακό, όλη αυτή η πολυσυλλεκτικότητα, όλες αυτές οι διαφορετικές ροπές και τάσεις θα ενωθούν τελικά σε ένα αρραγές μέτωπο. Το σημαντικότερο: Έχουν όλοι, θεσμικά, ίσο δικαίωμα στο αποφασίζειν. Ιεραρχίες φυσικά και προκύπτουν, με αποκορύφωμα την ρητή πια ανάθεση του αρχηγικού αξιώματος στον φυσικό ηγέτη που θα αποκτήσει τότε και όνομα (Ντέιβις – στο ρόλο ο Χένρι Φόντα). Θα προκύψουν όμως με τη μορφή μιας αναγκαίας, τόσο αποφασιστικής όσο και φυσικά προκύπτουσας δύναμης, μη καταπιεστικής, που θα βάλει τα θεμέλια και δεν θα αμελήσει να πραγματοποιήσει τις καίριες παρεμβάσεις που χρειάζονται για την αρμονική, με τον τρόπο που νοείται εδώ, εκπλήρωση του έργου.
Δώδεκα χαρακτήρες, δώδεκα απόψεις, μια αριστουργηματική καταγραφή της κοινωνικής πολυφωνίας.


Και τεχνικά πρωτοποριακή

Ο Λουμέτ έχει δηλώσει πως βασίστηκε εδώ σε μια “πλοκή του φακού”, όπως την ονόμασε. Όσο η πλοκή εκτυλίσσεται, χρησιμοποιεί φακούς ολοένα και μακρύτερης εστίασης, ώστε να δώσει την εντύπωση ότι οι τοίχοι σταδιακά “πνίγουν” τους χαρακτήρες.
Χώρισε επί πλέον την ταινία σε τρία στάδια: Το πρώτο ένα τρίτο είναι γυρισμένο με την κάμερα πάνω από το ύψος των ματιών, το δεύτερο στο ύψος των ματιών και το τρίτο από κάτω. Δίνει έτσι την εντύπωση πως όχι μόνο οι τοίχοι, αλλά και το ταβάνι κατεβαίνει προς τα κάτω, προϊόντος του χρόνου.
Η ταινία θεωρείται σταθμός αναφορικά με τη μελέτη του πως η επιλογή φακών επηρεάζει τη διάθεση του έργου.


Καθιερώθηκε με την πρώτη του κινηματογραφική ταινία


Χαρακτηριστικά τα σχόλια απλών θεατών της ταινίας:

@ «Ο Σίντνει Λουμέτ μέχρι το 12 Angry Men (την πρώτη του κινηματογραφική απόπειρα) ήταν απλώς ένας πολλά υποσχόμενος τηλεοπτικός σκηνοθέτης. Με την πρώτη του κινηματογραφική απόπειρα καθιερώθηκε ανάμεσα στους κορυφαίους και μας χαρισε ταινίες όπως το Σέρπικο, την Ετυμηγορία, τη Σκυλίσια Μέρα. Επιπλέον ο Χένρι Φόντα ηγείται μιας ιδιαίτερα προικισμένης ομάδας ηθοποιών, σε ένα πραγματικό ρεσιτάλ ερμηνειών. Για σχεδόν 90 λεπτά, δώδεκα χαρακτήρες αλληλοεπιδρούν σε ένα μικρό -σχεδόν κλειστοφοβικό- δωμάτιο ενόρκων, καταφέρνει να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο! Θα έπρεπε να διδάσκεται στο πρώτο έτος των σχολών κινηματογράφου για το πως το μπάτζετ, τα σκηνικά και οι κομπάρσοι δεν είναι απαραίτητα σε μια πραγματικά 'μεγάλη' ταινία.
Αγαπημένα σημεία:
Όταν ο ένορκος νούμερο δέκα μιλάει προσβλητικά για τους άπορους, όλοι του γυρνούν την πλάτη και ο ένορκος νούμερο τέσσερα του λέει να κάτσει κάτω και να μην ξαναμιλήσει. Μέχρι το τέλος της ταινίας ο ένορκος νούμερο δέκα δεν ξεστομίζει άλλη ατάκα».

@ «Μία απ` τις καλύτερες ταινίες που έχω δει. Όλη η ταινία γυρίζεται σε μια αίθουσα και φαίνονται 12 διαφορετικές προσωπικότητες. Στην αρχή μόνο ο Henry Fonda αμφιβάλλει για την ενοχή του αγοριού, αναλύει τις λεπτομέρειες, προβάλει την υπόθεση με μια νέα εκδοχή εστιάζοντας σε μικρά κομμάτια που κάνουν την διαφορά, την ψυχοσύνθεση των μαρτύρων, την υπεράσπιση του αγοριού και προσπαθεί να πείσει τους υπόλοιπους όχι για την αθωότητα του αλλά για την αμφιβολία της ενοχής του. Στο imdb είναι η 6η ταινία του top 250 και αυτό λέει πολλά. Σίγουρα αξίζει να το δείτε...»

@ «Μια από τις 5 καλύτερες ταινίες που έχω δει... Σενάριο προσεγμένο που κινείται σε συγκεκριμένους άξονες, σκηνοθεσία που μοιράζει τέλεια το χρόνο μεταξύ δώδεκα συμπρωταγωνιστών, και εξέλιξη που καθηλώνει. Ο Henry Fonda και ο Lee. J. Cobb δίνουν έξοχες ερμηνείες, και η όλη ατμόσφαιρα σε παρασύρει... Α, και όλα αυτά σε μία μόνο αίθουσα!!!»

@ Αποτελεί την ίσως πιο ολοκληρωμένη μελέτη της ανθρώπινης ψυχοσύνθεσης. Όταν το είδα μου φάνηκε πως καθένας από τους δώδεκα ενόρκους αποτελεί μία άλλη πτυχή του ίδιου ατόμου... Οι κοινωνικές αναφορές είναι εντονότατες και το φινάλε είναι δικαίωση. Είναι δικαίως θρυλική και συνιστά ύμνο στη δύναμη του διαλόγου και της λογικής. Απλώς δείτε την, γιατί αυτό που την κάνει τόσο μεγαλειώδη δεν χωράει στις λέξεις μιας κριτικής.

@ «Εκπληκτική ταινία από κάθε άποψη. Ερμηνείες πολύ δυνατές. Αλλά το σενάριο είναι το τεράστιο ατού της, δε γράφονται πια τόσο σφιχτοδεμένα σενάρια σήμερα, και αυτό άλλωστε καθιστά την ταινία κλασική».

@ «Με επικεφαλής τον Henry Fonda, οι 12 ηθοποιοί δίνουν ρεσιτάλ ερμηνείας ενώ η σκηνοθεσία του Sidney Lumet δεν είναι απλά καινοτόμα αλλά καταφέρνει να παρουσιάσει το ψυχολογικό πορτραίτο του κάθε ενόρκου με τη χρήση πλάνων και διαφορετικών φακών».

@ «Απλώς ΕΠΟΣ! Η ταινία είναι καταπληκτική κατά τη γνώμη μου. Σενάριο στιβαρό και μοναδικό, ηθοποιία καταπληκτική από τον H. Fonda».

@ «Η ταινία δείχνει ξεκάθαρα την εφαρμογή της μειονοτικής επιρροής που μελετάται απο την ψυχολογία(ο κύριος μελετητής υπήρξε ο Moscovici) και πως με πίστη στα πιστεύω σου, συνέπεια, απόσταση από την πλειονότητα, και διαλλακτικό ύφος διαπραγμάτευσης καταφέρνεις να επιτύχεις το σκοπό σου να και να οδηγήσεις την πλειονότητα στην άποψή σου και στα πιστεύω σου».


Τα πάντα γύρω απ’ την ταινία

# Ο Χένρι Φόντα παρακολούθησε από το τηλεοπτικό κανάλι CBS το 1954 σε πρώτη ζωντανή μετάδοση την πανέξυπνη τηλεταινία του Ρέτζιναλντ Ρος “Οι δώδεκα ένορκοι” . Εντυπωσιάστηκε από τη δύναμη του σεναρίου και αναγνώρισε εκεί ένα ρόλο που ταίριαζε στην ήρεμη δύναμη που διέθετε ο ίδιος ο Φόντα. Ανέλαβε ο ίδιος την παραγωγή με τον Ρέτζιναλντ Ρος και ανέθεσε την σκηνοθεσία στον Λουμέτ. Ύστερα από αρκετές τηλεοπτικές και θεατρικές δουλειές, ο Λουμέτ αποφασίζει να γυρίσει για τη μεγάλη οθόνη το αψεγάδιαστο σενάριο Ρέτζιναλντ Ρος.

# Οι "12 ένορκοι" αποτελούν το πρώτο κινηματογραφικό ντεμπούτο του Σίντνεϊ Λούμετ. Αριστοτεχνικά χτίζεται μια θεατρική ταινία γυρισμένη σε ένα δωμάτιο με 12 άτομα και αξιοποιεί την κλειστοφοβική, αποπνικτική ένταση του.

# Η ταινία γυρίστηκε σε 20 μέρες.

# Η πρώτη τηλεοπτική εκδοχή της ταινίας “Οι 12 Ένορκοι”, που προβλήθηκε από το CBS στις 20 Σεπτέμβρη του 1954, θεωρείτο χαμένη μέχρι το 2003, όπου μια κόπια 16mm βρέθηκε στο προσωπικό αρχείο του δικηγόρου και δικαστή Σάμιουελ Λίμποβιτς.

# Η ταινία κέρδισε την “Χρυσή Άρκτο” στο Φεστιβάλ του Βερολίνου το 1957.

# Ο σκηνοθέτης κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων άλλαξε το φακό της κάμερας σε έναν άλλο μεγαλύτερης εμβέλειας, έτσι ώστε το φόντο να δείχνει πιο κοντά στους χαρακτήρες δίνοντας έτσι την αίσθηση της κλειστοφοβίας.

# Ο Τζόζεφ Σουίνι, ως ηλικιωμένος και σοφός Ένορκος υπ’ αριθμόν 9, και ο Τζορτζ Βόσκοβεκ, ως μεθοδικός ένορκος υπ’ αριθμόν 11, συμμετείχαν στην τηλεοπτική παράγωγή.

# Ο Χένρι Φόντα βρήκε εξοντωτικό να είναι και παραγωγός και ηθοποιός στην ίδια ταινία και αποφάσισε να μην το ξανακάνει ποτέ.

# Ο Χένρι Φόντα δεν ήθελε να παρακολουθεί τον εαυτό του σε ταινίες κι έτσι δεν παρακολούθησε ποτέ το ολοκληρωμένο φιλμ στο δωμάτιο προβολής. Πριν φύγει από την αίθουσα είπε στο σκηνοθέτη Λουμέτ: «Σίντνεϊ ήταν εξαιρετική».

# Με το θάνατο του Τζακ Γουόρντεν (Ένορκος Νο7) στις 19 Ιουλίουτου 2006, ο μόνος ζωντανός από τους δώδεκα ενόρκους είναι ο Τζακ Κλούγκμαν, (Ένορκος Νο΄5).

# Η ταινία έχασε και στις τρεις κατηγορίες, στις οποίες ήτανε υποψήφια για Όσκαρ από την ταινία “Η Γέφυρα του ποταμού Κβάι”.

# Στο δωμάτιό των ενόρκων, οι χαρακτήρες έχουν ονόματα με βάση τη θέση τους, γύρω από το τραπέζι. Μόνο σε δυο πρόσωπα ακούμε τα επίθετα τους στην τελευταία σκηνή, όπου ο Χένρι Φόντα και ο Τζόζεφ Σουίνι συστήνονται στα σκαλιά της εξόδου του δικαστηρίου. Ο Φόντα συστήνεται ως “Ντέιβις” και ο Σουίνι ως “Μακάρντλι”.

# Στην ταινία κάνει τον ντεμπούτο του ο Τζον Φέντλερ ως ηθοποιός.

# Μετά από λίγες αλλά αυστηρά προγραμματισμένες πρόβες, η ταινία γυρίστηκε μέσα σε λιγότερο από τρεις εβδομάδες και κόστισε $350.000.


«Μία από τις τρεις καλύτερες ταινίες μου»

#Αφού η ταινία απέτυχε σε πωλήσεις, ο Χένρι Φόντα δεν πήρε ποτέ τον ανάλογο μισθό του. Παρόλα αυτά, ο Χένρι Φόντα δήλωσε ότι “Οι Δώδεκα Ένορκοι», είναι ένα από τα τρία καλύτερα έργα που έκανε ποτέ. Τα άλλα δυο είναι “Τα σταφύλια της Οργής” και το “The Ox-Bow Incident”.

# Ο σκηνοθέτης Σίντνεϊ Λούμετ είχε τους ηθοποιούς να μένουνε στο ίδιο δωμάτιο για ώρες και να κάνουν πρόβες τα λόγια τους ξανά και ξανά, χωρίς να «τραβάει». Το έκανε αυτό για να τους δώσει την αληθινή αίσθηση του πώς είναι να είσαι κλεισμένος σε ένα δωμάτιο συνέχεια με τους ίδιους ανθρώπους.


Δεύτερο καλύτερο δικαστικό δράμα όλων των εποχών


#Λόγω του χαμηλού κόστους της ταινίας, τα φώτα ήταν στημένα σε μια πλευρά και έπρεπε να γυρίσουν όλες τις σκηνές από εκείνο τον άξονα. Κάποιες σκηνές από τον ίδιο διάλογο στην αντίθετη πλευρά γυρίστηκαν μετά από εβδομάδες.

#Το «ασυνήθιστο μαχαίρι» στην ταινία είναι ένα ιταλικό στιλέτο σε στιλ Filipino.

# Το 2008 το Αμερικάνικο Ινστιτούτο Κινηματογράφου ψήφισε την ταινία ως δεύτερη από τις 10 καλύτερες ταινίες Δικαστικού Δράματος. Στο ριμέικ της ταινίας το 1997, ο Τζακ Λέμον παίζει το ρόλο του Χένρι Φόντα σε σκηνοθεσία του Γουίλιαμ Φρίντκιν.
Συμμετέχουν
Χένρι Φόντα
Ένορκος #8
Μάρτιν Μπάλσαμ
Ένορκος #1
Τζον Φίντλερ
Ένορκος #2
Λι Κομπ
Ένορκος #3
E.G. Μάρσαλ
Ένορκος #4
Τζακ Klugman
Ένορκος #5
Εντ Μπινς
Ένορκος #6
Τζακ Γουόρντεν
Ένορκος #7
Τζόζεφ Sweeney
Ένορκος #9
Εντ Begley
Ένορκος #10
iShow.gr - Ο κόσμος της Showbiz
ΑΪΣΟΟΥ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ INTERNET Μ.ΙΚΕ
Επικοινωνία: press@ishow.gr
Τηλ. 211-4100551