Ο Γκρούτσο, ο Τσίκο και ο Χάρπο Μαρξ, αυτή τη φορά αποφασίζουν να «ανατινάξουν» τον σνομπ κόσμο της όπερας βοηθώντας ένα ερωτευμένο ζευγάρι τραγουδιστών, να υπερνικήσουν τα εμπόδια των «εχθρών» τους και να θριαμβεύσουν σε αυτήν. Το «ταξίδι» τους που θα αρχίσει στο πλοίο που θα τους μεταφέρει στη Νέα Υόρκη, περιλαμβάνει μια από τις πιο κλασσικές κωμικές σκηνές στην ιστορία του κινηματογράφου, αυτή του συνωστισμού σε μια μικροσκοπική καμπίνα 15 διαφορετικών ανθρώπων με τη συμμετοχή στη συγγραφή της του μεγάλου Μπάστερ Κίτον. Για να καταλήξουν μετά από μια σειρά ασύλληπτων καταστάσεων, μεταμφιέσεων και αλλαγών ταυτοτήτων, να «κατεδαφίσουν» την Όπερα της Νέας Υόρκης μετατρέποντας την σε πραγματικό τσίρκο.

Κωμωδία αμερικανικής παραγωγής 1935 σε επανέκδοση

Μία από τις καλύτερες κωμωδίες όλων των εποχών, για όσους γελάνε σε «υψηλές» νότες.

Μια ντελιριακή φάρσα, από τη χρυσή εποχή της πιο ανεξέλεγκτης, και αναρχικής ομάδας κωμικών που γνώρισε ποτέ ο κινηματογράφος και το θέατρο. Όχι τυχαία, το «Μια νύχτα στην Όπερα» βρίσκεται μέσα στην πρώτη δωδεκάδα των 100 καλύτερων κωμωδιών όλων των εποχών αλλά και μέσα στις 100 σημαντικότερες ταινίες όλων των εποχών, όπως τις αξιολόγησε το Αμερικάνικο Ινστιτούτο Κινηματογράφου. Αποτελούν μια από τις μεγαλύτερες εμπορικές επιτυχίες των αφών Μαρξ ενώ το 1993 επιλέχθηκε για ψηφιακή αποκατάσταση και διατήρηση από τη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσο των Η.Π.Α. ως έργο τέχνης «με ιδιαίτερη καλλιτεχνική, αισθητική και ιστορική σημασία.»


Η ΤΑΙΝΙΑ
Η πρώτη τους ταινία για τα στούντιο της MGM, το 1935, μετά την αποχώρηση τους από την Paramount, συνεχίζει ακόμα και σήμερα να αποτελεί δημόσιο κίνδυνο για την υγεία, προκαλώντας ασταμάτητο γέλιο με τις εξωφρενικές της καταστάσεις, την αιχμηρή σάτιρα και τον ανεπανάληπτο σε τεχνική, αυτοσχεδιασμό των πρωταγωνιστών της. Και να αποτελεί ένα αξεπέραστο ορόσημο της σουρεαλιστικής κωμωδίας, με σκηνές ανθολογίας και ατάκες που πρέπει να τις δεις για να τις πιστέψεις.


ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ
Με την ταινία να αποτελεί ένα μεγάλο στοίχημα στην καριέρα τους, εφ’ όσον εγκαινιάζει μια νέα, πιο ραφινάτη εποχή για τα ασταμάτητα αδέλφια χάρη στις παρεμβάσεις του θρυλικού παραγωγού της MGM, Ίρβιν Θάλμπεργκ το τελικό αποτέλεσμα δικαίωσε εισπρακτικά και κριτικά τις προσδοκίες του, παρά τις αρχικές αντιδράσεις και τα επιπλέον μοντάζ. Οι δύο κύριες προτάσεις του Θάλμπεργκ, αφορούσαν στον «θετικό» εξανθρωπισμό των συνήθως πιο κυνικών ηρώων του, αλλά και τη δοκιμή των κωμικών γκαγκ που θα συμπεριλαμβάνονταν στην ταινία, πριν το γύρισμα της, στη θεατρική σκηνή του vaudeville. Με σκοπό την αξιολόγηση της κωμικής αποτελεσματικότητας στο κοινό και το σωστό timing. Tο αποτέλεσμα, θεωρείται πλέον από τους ειδικούς, ως «μία από τις καλύτερες και πιο δουλεμένες ταινίες τους, και σίγουρα η καλύτερη εισαγωγή στο μοναδικό τους σύμπαν, για τον αμύητο θεατή».


ΟΙ ΚΡΙΤΙΚΕΣ
«Μια από τις αστείες και φασαριόζικες κωμωδίες που έγιναν ποτέ». NEW YORK TIMES
«Οι Μαρξ εκτελούν μερικά από τα πιο ακαταμάχητα νούμερα τους». TIME OUT
«Είναι αδύνατο να εξηγήσεις το γιατί είναι τόσο αστείο. Η κωμική ιδιοφυΐα τους είναι αξιοθαύμαστη». GUARDIAN
«Είναι εγγυημένο ότι θα σας κάνει να γελάτε σε όλες τις νότες της μουσικής σκάλας.» ΒΒΨ