Στο Μπουένος Άιρες, ο Ζουάν, ένας συμπαθητικός μικροαπατεώνας αλλά εντελώς πρωτάρης και ο Μάρκος, «παλιά καραβάνα» στο χώρο της κομπίνας, συνεταιρίζονται για το μεγάλο κόλπο: να πλαστογραφήσουν και στην συνέχεια να πουλήσουν σ’ έναν πλούσιο περαστικό συλλέκτη μια σειρά από σπάνια γραμματόσημα, τις «Εννέα βασίλισσες», της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης. Ενώ τα καταφέρνουνε μια χαρά, ένα τυχαίο γεγονός θα τους χαλάσει τα σχέδια...

Οι Εννέα Βασίλισσες είναι μια ευχάριστη έκπληξη από την Αργεντινή σ’ ένα είδος όπου ο Ντέιβιντ Μάμετ με τη Λέσχη της απάτης (1987) και το Στημένο παιχνίδι (1996) αποτελεί αδιαμφισβήτητη αναφορά: μυστηριακή πλοκή, εγκεφαλική δράση, αλλόκοτες ανατροπές. Η δύναμή της ταινίας συνίσταται καταρχήν στην πετυχημένη ανάμιξη ρεαλισμού και φαντασίας (γυρισμένη στους δρόμους της αργεντινής πρωτεύουσας προσθέτει αληθοφάνεια σε μια υπόθεση λίγο τραβηγμένη από τα μαλλιά) και κυρίως στο μπόλιασμα αστυνομικής πλοκής και στοχασμού πάνω στην έννοια της κλοπής, της απάτης και του ψέματος.

Από την άλλη, το ελκυστικό στοιχείο είναι ότι ο θεατής που προσπαθεί να μαντέψει τι θα επακο-λουθήσει πέφτει συχνά έξω: αυτές οι ανατροπές και οι εναλλαγές τόσο στο σενάριο όσο και στα συναισθήματα του θεατή απέναντι στους χαρακτήρες είναι που κάνουν την πλοκή ευχάριστα και δημιουργικά απρόβλεπτη.

Ο Φαμπιάν Μπιελίνσκι (που δυστυχώς πέθανε ξαφνικά το 2006 σε ηλικία 47 ετών) πέτυχε με τους δύο ηθοποιούς του, τον Ρικάρντο Ντάριν και τον Γκασόν Πάουλς (και οι δύο φίρμες στην χώρα τους), ένα απίθανο συνδυασμό χιούμορ και υποκριτικής μαστοριάς.

Η ταινία κέρδισε πολλά βραβεία σε διεθνή φεστιβάλ. Σάρωσε τα βραβεία της Ένωσης Κριτικών Αργεντινής 2001 ενώ διακρίθηκε στο Μπιαρίτζ της Γαλλίας (2001) και στο Φεστιβάλ αστυνομικού κινηματογράφου του Κονιάκ (2002).