Έτος 1929. Η οικονομική ανέχεια και οι σκληρές συνθήκες διαβίωσης αναγκάζουν τον πατέρα της Τσίγιο να την πουλήσει σ’ έναν οίκο εκπαίδευσης γκεϊσών στο Κιότο. Στην Ιαπωνία, η γκέισα ήταν καλλιτέχνιδα που κέρδιζε τα προς το ζην «ψυχαγωγώντας» τον ανδρικό πληθυσμό της μεγαλοαστικής τάξης. Η καθημερινή ζωή, κάτω από το άγρυπνο βλέμμα της Χατσουμόμο, της ντίβας του οίκου, είναι ανυπόφορη. Η απαράμιλλη ομορφιά της νεαρής κοπέλας, αλλά και η ευγένεια και ευστροφία της, προκαλούν τη ζήλια της Χατσουμόμο, που δεν χάνει ευκαιρία να της συμπεριφέρεται με σκληρότητα και να την ταπεινώνει συνεχώς. Η τυχαία γνωριμία της με ένα ανώτερο κυβερνητικό στέλεχος θα ανατρέψει τις ισορροπίες. Η απρόσμενη καλοσύνη που εισπράττει από τον ευεργέτη της, δίνει στην Τσίγιο τη δυνατότητα να αποκτήσει έναν σκοπό στη ζωή της. Τώρα πια, η Τσίγιο είναι αποφασισμένη να αφήσει πίσω το παρελθόν και να φροντίσει για το μέλλον της ως μια γκέισα, άξια να προσφέρει τις υπηρεσίες της στον ανέλπιστο ευεργέτη της. Η γνωριμία της με τη Μεμεχά, ανταγωνίστρια της Χατσουμόμο είναι καταλυτική. Η Μεμεχά την παίρνει υπό την προστασία της και η Τσίγιο εκπαιδεύεται στην τέχνη της γκέισας: διδάσκεται το τελετουργικό παρασκευής τσαγιού, μαθαίνει να παίζει σάμισεν (ένα είδος μπάντζου) και, το σπουδαιότερο απ’ όλα, σαγηνεύει τους πελάτες της με την τέχνη του χορού. Η μετονομασία της σε Σαγιουρί συνοδεύεται από την φήμη της, που μεγαλώνει σταδιακά. Τώρα πια, είναι μια από τις πιο φημισμένες γκέισες της Ιαπωνίας, που απολαμβάνει τον πλούτο, τη χλιδή και την εκτίμηση των πιο σημαντικών προσωπικοτήτων της εποχής της. Τα σύννεφα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου θα επιφέρουν ραγδαίες αλλαγές στην ιαπωνική κοινωνία. Πολλοί οίκοι γκεϊσών θα κλείσουν και η Σαγιουρί θα εγκαταλείψει την πόλη της. Όμως, ενώ όλα γύρω της γκρεμίζονται, ο άσβεστος και ανεξομολόγητος έρωτάς της προς τον παλιό ευεργέτη της θα της δώσει τη δύναμη για να προχωρήσει...

Μετά τον θρίαμβο του «Chicago», ο Ρομπ Μάρσαλ αναλαμβάνει την κινηματογραφική απόδοση του ομότιτλου μπεστ σέλερ του Άρθουρ Γκόλντεν. Με τη βοήθεια του Στίβεν Σπίλμπεργκ στην παραγωγή, ο Μάρσαλ δημιουργεί ένα καθηλωτικό εικαστικό υπερθέαμα, που σημείωσε τεράστια καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία και απέσπασε τρία Όσκαρ: καλλιτεχνικής διεύθυνσης, φωτογραφίας (εκπληκτική χρήση της υποβλητικότητας των ιαπωνικών τοπίων από τον διευθυντή φωτογραφίας Ντίον Μπίμπε) και κοστουμιών. Ο βετεράνος συνθέτης Τζον Γουίλιαμς κέρδισε τη Χρυσή Σφαίρα καλύτερης μουσικής επένδυσης.

Υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα Α’ γυναικείου ρόλου σε δράμα (Ζανγκ Ζιγί)
Υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα καλύτερης μουσικής (Τζον Γουίλιαμς)

Ο σκηνοθέτης Ρομπ Μάρσαλ, δημιουργεί και πάλι έναν ονειρικό κόσμο, ενώ η μοναδική φωτογραφία (Ντιόν Μπίμπε), η επιβλητική μουσική (Τζον Γουίλιαμς) και τα εκπληκτικά κιμονό (Κολίν Άτγουντ) συνθέτουν ένα μαγευτικό σκηνικό.

• Η ταινία βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο που έγραψε το 1997 ο συγγραφέας Άρθουρ Γκόλντεν. Το συναρπαστικό μυθιστόρημα παρέμεινε για δύο χρόνια στη λίστα με τα best-seller των Τάιμς της Νέας Υόρκης, πούλησε πάνω από τέσσερα εκατομμύρια αντίτυπα στα Αγγλικά, και μεταφράστηκε σε 32 γλώσσες.
• Ο Ρομπ Μάρσαλ μαζί με τους συντελεστές της ταινίας επισκέφτηκαν το Κέντρο Εκπαίδευσης Γκέισας, στο Λος Άντζελες, έξι εβδομάδες πριν το γύρισμα, για μια εντατική περίοδο μαθημάτων, με μια ομάδα ειδικών, που καθοδήγησαν τις ηθοποιούς μέσα στον κόσμο μιας αληθινής γκέισας.
• Η περιοχή με τις γκέισες ή hanamachi χτίστηκε μέσα σε 14 εβδομάδες στις φάρμες Βεντούρα, μία τεράστια έκταση εκτροφής αλόγων, περίπου μία ώρα έξω από το Λος Άντζελες.
• Η βραβευμένη με Όσκαρ ενδυματολόγος Κολίν Άτγουντ και οι 30 βοηθοί της κατασκεύασαν περισσότερα από 250 φτιαγμένα στο χέρι κοστούμια για να ντύσουν με τα ρούχα της εποχής τους ηθοποιούς της ταινίας.
• Η λευκή βάση του μακιγιάζ, την οποία φορά μόνον η επαγγελματίας γκέισα και μόνο στις επίσημες περιστάσεις, απλώνεται στο πρόσωπο, το λαιμό, τον αυχένα και τα χέρια. Το πίσω μέρος του λαιμού τονίζεται αφήνοντας άβαφα δύο μικρά τρίγωνα (σανμπόν-ασί), σε σχήμα V, ή τρία, σε πολύ ξεχωριστές περιστάσεις