Μια οικογένεια σε κίνδυνο. Ένα τρομερό μυστικό. Ένας αλλόκοτος κόσμος πνευμάτων. Αυτά είναι μερικά από τα στοιχεία που συνθέτουν το Insidious: Chapter 2. Η ταινία ξεκινάει ακριβώς από το σημείο που την είχαμε αφήσει στο Chapter 1. Η Renai Lambert (Rose Byrne) ανακαλύπτει το πτώμα ενός δολοφονημένου μέντιουμ, της Elise Rainier (Lin Shaye). Ο σύζυγός της Josh Lambert (Patrick Wilson) θεωρείται ο κύριος ύποπτος. Από το ανακριτικό υλικό και τις έρευνες της αστυνομίας δεν προκύπτουν στοιχεία ενοχής του. Έτσι, η οικογένεια θα επιστρέψει στους κανονικούς ρυθμούς ζωής. Οι ρυθμοί όμως κάθε άλλο παρά κανονικοί θα είναι για την οικογένεια Lambert. Εντωμεταξύ οι πρώην βοηθοί της Elise, Specs (Leigh Whannell) και Tucker (Angus Sampson) έρχονται σε επαφή με ένα άλλο μέντιουμ, τον Carl (Steve Coulter), για να τους βοηθήσει να έρθουν σε επαφή με τη μεντορά τους. Όμως, καθώς ερευνούν το φόνο, θα ανακαλύψουν πολλά στοιχεία που συνδέουν τον Josh Lambert με τα απόκοσμα όντα που τον έχουν στοιχειώσει, φτάνοντας κοντά στη σκοτεινή αλήθεια που συνδέει τον χώρο και τον χρόνο, τη ζωή και τον θάνατο.

Ποια είναι η συνταγή για ένα επιτυχημένο ψυχολογικό θρίλερ; Θα κρατήσουμε ως βάση κάτι δοκιμασμένo με μεγάλη επιτυχία (Insidious). Τα υλικά: χρειαζόμαστε έναν έμπειρο και προπονημένο στο είδος σκηνοθέτη, James Wan (Saw, Insidious). Στη συνέχεια ένα σεναριογράφο μανιακό με τις ταινίες τρόμου, Leigh Whannell (Saw, Insidious). H υλοποίηση: αφήνουμε πιο έμπειρους παραγωγούς να αναλάβουν δράση, Jason Blum (Paranormal Activity, Insidious) και Oren Peli (Paranormal Activity, Insidious). Σερβίρισμα: για να απολαύσουμε καλύτερα χρειαζόμαστε κάποιον να μας συνοδεύσει στον κινηματογράφο και να μας κρατάει το χέρι, για τις σκηνές που θα μας κόβεται η ανάσα. Ας απολαύσουμε το Insidious: Chapter 2.


Τα μεγάλα πνεύματα συναντώνται

Δουλεύοντας ο καθένας ξεχωριστά, αλλά και σαν ομάδα, ο σκηνοθέτης James Wan, ο σεναριογράφος Leigh Whannell και ο παραγωγός Jason Blum είναι υπεύθυνοι για μερικές από τις πιο πετυχημένες ταινίες τρόμου της προηγούμενης δεκαετίας.

Το 2004 οι Wan και Whannell συμμετείχαν στην πρωτοποριακή, άκρως πετυχημένη και ευρέως γνωστή ταινία Saw. Το 2011 η τριάδα ένωσε τις δυνάμεις της στο ψυχολογικό θρίλερ Insidious, μια ταινία με χαμηλό προϋπολογισμό που όμως χαρακτηρίστηκε εκείνη τη χρονιά ως η πιο επικερδής κινηματογραφική επιτυχία.

Τώρα, και οι τρεις επέστρεψαν για το Insidious: Chapter 2, μαζί με ολόκληρο το cast από το Insidious. Και η δεύτερη ταινία ασχολείται με την οικογένεια Lambert και τα κακόβουλα πνεύματα που έχουν βαλθεί να καταστρέψουν τις ζωές τους.

“Είμαστε τρομερά ενθουσιασμένοι που μας δόθηκε η ευκαιρία να συνεχίσουμε την ιστορία που ξεκινήσαμε με την πρώτη ταινία” λέει ο Wan. “Μου αρέσουν τρομερά οι χαρακτήρες που δημιουργήσαμε στην πρώτη ταινία και είναι απίθανο που έχουμε ξανά την ευκαιρία να δουλέψουμε με τους ίδιους ηθοποιούς και την ίδια ομάδα. Είναι σαν να γυρνάς πίσω σπίτι στην οικογένειά σου. Είναι όμως και μια πρόκληση, αφού η επιτυχία της πρώτης ταινίας μάς άφησε όλους έκπληκτους”.

Το Insidious επικεντρώνεται στα προβλήματα της οικογένειας Lambert μιας μικροαστικής οικογένειας. Τα μέλη της εγκαταλείπουν το στοιχειωμένο σπίτι τους, για μια καινούργια κατοικία. Σύντομα, θα αντιληφθούν ότι δεν είναι τελικά στοιχειωμένο το σπίτι, αλλά ο μεγαλύτερος γιός της οικογένειας. Στο Insidious: Chapter 2 η οικογένεια ενώνεται ξανά και προσπαθούν να αφήσουν πίσω τα προβλήματά τους, αλλά δυστυχώς γι’ αυτούς αντιλαμβάνονται ότι τα πνεύματα που τους ταλαιπωρούσαν επέστρεψαν.

Οι Wan and Whannell πήραν την ασυνήθιστη απόφαση να ονομάσουν και την επόμενη ταινία Insidious: Chapter 2, επειδή ξεκινάει ακριβώς εκεί που τελείωσε η πρώτη ταινία. “Μπορείς να τις παρακολουθήσεις σαν να είναι μια ταινία”, λέει ο Whannell. “Βλέπουμε τον Josh να δολοφονεί την Elise, αλλά η Renai δεν το βλέπει και δεν έχει καταλάβει τι ακριβώς έχει γίνει. Έτσι, στην αρχή της δεύτερης ταινίας, νομίζεις ότι όλα επανέρχονται στο κανονικό, αλλά σιγά σιγά αντιλαμβάνεσαι πως όλα είναι τραγικά λάθος”.

Ο Blum λέει πως αντικειμενικός στόχος του σαν παραγωγός ήταν να διασφαλίσει ότι οι Wan και Whannell θα δούλευαν χωρίς περιορισμούς, όπως ακριβώς έγινε και στην πρώτη ταινία. Στη δεύτερη ταινία ο προϋπολογισμός αυξήθηκε και υπήρχε κίνδυνος να χαθεί ο αυθορμητισμός και να γίνουν κάποιοι συμβιβασμοί. “Πιστεύω πως η πρώτη ταινία τα πήγε τόσο καλά, επειδή ο James και ο Leigh δούλεψαν με απόλυτη ελευθερία. Δεν θέλαμε, σε καμία περίπτωση, να εκλείψει αυτή η λογική από τη δεύτερη ταινία” τονίζει ο Blum.

Η γνωριμία των σκηνοθετών ξεκινάει από τα φοιτητικά τους χρόνια στη Μελβούρνη, στην Αυστραλία. Και οι δυο είχαν πάθος για τις ιστορίες με φαντάσματα. Ακόμη και κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, συνέχεια ξεφύτρωναν ιδέες που στη συνέχεια ενσωματώθηκαν στην ταινία.

“Αν έχεις αρκετές ομοιότητες με τον άλλο και σε εξιτάρουν οι ίδιες ιστορίες, είναι πολύ εύκολο να δουλέψετε μαζί”, λέει ο Whannell. “Ο James και εγώ εκπέμπουμε στην ίδια συχνότητα, ειδικά αναφορικά με τις ταινίες τρόμου”.

Ο Wan το θέτει πιο χαρακτηριστικά: “Σκέφτηκα, αφού μια ζωή προσπαθούμε να τρομάξουμε ο ένας τον άλλο, γιατί δεν τα βάζουμε όλα αυτά σε μια ταινία; Και αυτό κάναμε κυριολεκτικά με το Insidious. Πήραμε όλες τις ιστορίες φαντασμάτων που έχουμε ακούσει, αλλά και άλλες τρομακτικές ιστορίες και κάναμε την ταινία”.

Η ταινία πραγματεύεται θέματα που απασχολούν τους θεατές σε όλον τον κόσμο υπόλοιπο κόσμο.“Το υπερφυσικό είναι ένα θέμα με παγκόσμιο χαρακτήρα” τονίζει ο Wan. “Διαφορετικοί πολιτισμοί έχουν τη δική τους οπτική γύρω από τέτοια ζητήματα, αλλά πιστεύω το πεδίο είναι κοινό. Γι’ αυτό θεωρώ πως τέτοιου είδους ταινίες έχουν μεγάλη απήχηση και στο εξωτερικό, γιατί πολλοί άνθρωποι παγκοσμίως τις κατανοούν”.

O Whannell συμπληρώνει, “χώρες που έχουν πλούσια λαϊκή παράδοση έχουν ταυτόχρονα και πολλά στοιχεία με φαντάσματα, δαίμονες και υπερφυσικά όντα. Όταν εγώ και ο James ζούσαμε στη Μελβούρνη, συνήθιζε να μου λέει πολλές ιστορίες φαντασμάτων από τη Μαλαισία και την Κίνα που τις είχε ακούσει από την οικογένειά του. Οι άνθρωποι διηγούνται αυτές τις ιστορίες από γενιά σε γενιά”.

Το Insidious επικεντρώνεται γύρω από το νεαρό Dalton Lambert που έχει την ικανότητα να “φεύγει” από το σώμα του, μια ικανότητα που κληρονόμησε από τον πατέρα του, Josh. Εξαιτίας αυτής του της ικανότητας στοιχειώνεται από μια μυστηριώδη ηλικιωμένη γυναίκα και από ένα δαίμονα που επιδιώκει να κυριεύσει το σώμα του. Αποκαλύπτεται ότι και ο Josh, όταν ήταν μικρός, τον τρομοκρατούσε μια ηλικιωμένη γυναίκα που τον επισκεπτόταν τις νύχτες. Οι αναμνήσεις του αυτές, όμως, είχαν εσκεμμένα απωθηθεί βαθειά στο ασυνείδητό του. Στο Insidious: Chapter 2 ερευνάται αυτή η πιθανότητα, ο Josh να μην είχε ποτέ θεραπευτεί στην πραγματικότητα και η ηλικιωμένη γυναίκα να μην είχε φύγει ποτέ.

“Είμαστε πραγματικοί θιασώτες του μεταφυσικού και θεωρήσαμε ότι θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να χρησιμοποιήσουμε σε μια ταινία το αστρικό ταξίδι, τη δυνατότητα δηλ. του πνεύματος να αποχωρίζεται το σώμα και να “ταξιδεύει”, μάς λέει ο Wan. “Είναι πραγματικά συναρπαστική, η άποψη ότι είναι εφικτό, όταν κοιμάσαι τη νύχτα, να μπορεί το πνεύμα ή η ψυχή σου να αφήσει το σώμα σου και να ταξιδέψει”.

Οι Wan και Whannell ξεδίπλωσαν ακόμη μια πτυχή στην ταινία, αυτή τη φορά λίγο πιο γνώριμη στο κοινό, το ταξίδι στο χρόνο. Η ταινία κάνει μια βουτιά στο παρελθόν, 25 χρόνια πίσω, για να ανακαλύψει τις σκοτεινές ρίζες του κακού που κυνηγάει τους Lambert.

Ο Wan θυμάται: “Ρώτησα κάποια στιγμή τον Leigh, δεν θα είχε ενδιαφέρον στο Chapter 2 να είχαμε τη δυνατότητα να ανατρέξουμε στην πρώτη ταινία κατά κάποιον τρόπο;” . Έτσι, ξεκινήσαμε να αναζητούμε τρόπους να δείξουμε κάποια στοιχεία από την πρώτη ταινία, όπου δεν έχεις καταλάβει τι ακριβώς έχει συμβεί. Τα στοιχεία αυτά τώρα τα βλέπει στο Chapter 2, από μια διαφορετική οπτική. Τρελαινόμαστε για τέτοιες ανατροπές”.

Το σκηνοθετικό δίδυμο θεωρεί ότι το Insidious: Chapter 2 χαρακτηρίζεται ακριβέστερα ως ψυχολογικό θρίλερ, παρά σαν ταινία τρόμου. Καθώς το Insidious επικεντρώνεται στο αρχέτυπο του στοιχειωμένου σπιτιού, το Chapter 2 έχει ελάχιστες σκηνές με αίμα και ειδικά εφέ, αλλά ασχολείται κυρίως με τους πιο βασικούς, παιδικούς μας φόβους.



Η οικογένεια LAMBERT ξανά στο προσκήνιο

“Είμαστε ξανά οικογένεια. Τίποτα δεν πρόκειται να μας ενοχλήσει ξανά. Το υπόσχομαι”. Josh Lambert

Τον πατέρα της οικογένειας Josh Lambert υποδύεται ξανά ο Patrick Wilson. Πρόκειται για την τρίτη του συνεργασία με τον Wan. Εκτός από το Insidious, πρωταγωνιστεί και στην τελευταία ταινία του Wan,The Conjuring που είναι βασισμένο στην πραγματική ιστορία μιας οικογένειας που έρχεται αντιμέτωπη με φαντάσματα.

Ο Josh του Chapter 2 δεν μοιάζει καθόλου με τον άνθρωπο που γνωρίσαμε στο Insidious. Αυτό, όμως, συμβαίνει σύμφωνα με τον Wilson, αφού έχει καταληφθεί από κάποιο πνεύμα. “Εμείς το γνωρίζουμε αυτό, αλλά η Renai θα το αντιληφθεί; Θέλει πραγματικά να πιστέψει τον άντρα της, αλλά από την άλλη αυτός φέρεται πολύ περίεργα” συμπληρώνει.

Στην πραγματικότητα πρόκειται για έναν εντελώς καινούργιο χαρακτήρα, λέει ο Whannell. “Ο Patrick δεν υποδύεται τον Josh Lambert από την πρώτη ταινία. Ήταν μια πρόκληση για αυτόν. Μπήκε πραγματικά στο πετσί του νέου του ρόλου. Η συνεισφορά του ήταν καθοριστική”.

Στην πραγματικότητα ο Wilson μάς λέει ότι ήταν πραγματικά διασκεδαστικό γι’ αυτόν να υποδύεται κάποιον που τον έχει κυριεύσει ένα πνεύμα. “Ειδικά οι σκηνές που έπρεπε να περάσω μέσα από κάποια πόρτα ή έναν τοίχο ήταν πραγματικά απολαυστικές”, τονίζει.

Ποτέ δεν μου άρεσαν οι ταινίες τρόμου που είχαν πολύ αίμα και τέτοιου είδους σκηνές, πάντα μου άρεσαν εκείνες που ήταν επικεντρωμένες στο ανθρώπινο στοιχείο” συνεχίζει ο ηθοποιός και εξαίρει τον Wan για την ικανότητά του να ξεπερνάει κάποια κλισέ και να δημιουργεί ταινίες τρόμου με επίκεντρο τον άνθρωπο και συγκεκριμένους χαρακτήρες.

“Έχει τη δυνατότητα να δημιουργεί ιστορίες δομημένες σε τέτοιους φόβους και γνωρίζει αυτό το είδος καλύτερα από τον καθένα” λέει ο Wilson. “Είναι ένας από τους πιο δημιουργικούς σκηνοθέτες που υπάρχουν”.

Η γυναίκα του Josh είναι η Renai. Την υποδύεται η Αυστραλή ηθοποιός Rose Byrne (X-Men: First Class, Bridesmaids, 28 Weeks Later). Το ξεκίνημα του Chapter 2 τη βρίσκει ταραγμένη και σε κακή ψυχολογική κατάσταση, λόγω των γεγονότων που συνέβησαν στην πρώτη ταινία.

“Κυριολεκτικά πρόκειται για μια μέρα μετά και είμαι στα πρόθυρα ενός νευρικού κλονισμού”, εξηγεί η Byrne. “Εξαιτίας όλων αυτών που συμβαίνουν, πρέπει να αναλάβει δράση. Διαθέτει, όμως, τα ανάλογα ψυχικά αποθέματα;”.

“Στην πρώτη ταινία η Renai και ο Josh, έχουν ενώσει τις δυνάμεις τους, για να νικήσουν τους δαίμονες που κυνηγούν την οικογένειά τους. Στο Insidious: Chapter 2 τα πράγματα είναι διαφορετικά” παρατηρεί η Byrne.

Η Byrne επίσης αναγνωρίζει την ικανότητα του Wan να μεταφέρει τους φόβους στην οθόνη. “Την πρώτη φορά που είδα το Insidious, τρομοκρατήθηκα. Δεν μπορούσα να το παρακολουθήσω τη νύχτα και ας γνώριζα τι πρόκειται να συμβεί”.

Τη Lorraine Lambert, μητέρα του Josh, υποδύεται η Barbara Hershey (Black Swan, The Portrait of a Lady). “ Η επιστροφή ήταν σαφώς εύκολη, αφού όλοι γνωριζόμαστε μεταξύ μας και είμαστε πιο χαλαροί τώρα”, λέει η Hershey που είχε υποδυθεί το 1982 μια γυναίκα που είναι κυριευμένη από ένα δαίμονα στο κλασσικό The Entity. “Στο Chapter 2 η Lorraine είναι πια μέλος της ομάδας των κυνηγών φαντασμάτων, καθώς ενώνει τις δυνάμεις της με τους Specs και Tucker στην εξερεύνησή τους σε κάποια μεταφυσική διάσταση” συμπληρώνει.

Η επιστροφή της Lin Shaye (There’s Something About Mary, Dumb & Dumber) στο ρόλο του μέντιουμ Elise Rainier, θα εξέπληξε πολλούς, αφού την είχαμε παρακολουθήσει στο Insidious να πεθαίνει.

“Κατά τη διάρκεια της πρώτης ταινίας, ο James ήταν πολύ προβληματισμένος, αφού είχα σκοτωθεί στο τέλος και με ήθελε πολύ αν υπήρχε και συνέχεια. Η λύση ήταν εύκολη, αφού γυρίζαμε μια ταινία με φαντάσματα θα ήταν εύκολο να εμφανιστώ κάπου σε έναν διαφορετικό τόπο και χρόνο, κάπου στο μετά”, εξηγεί η Shaye.

Ο Whannell έχει διττό ρόλο στην ταινία σαν σεναριογράφος και ηθοποιός. Σαν ηθοποιός υποδύεται τον Specs, τον έναν από τους δύο κυνηγούς φαντασμάτων που βοηθούν την Elise. Το άλλο του μισό, τον Tucker υποδύεται ο Angus Sampson. Για να μπουν στο πετσί του ρόλου, οι δυο τους πέρασαν αρκετό καιρό με κάποιους πραγματικούς κυνηγούς φαντασμάτων. Μαζί τους επισκέφθηκαν το Linda Vista Community Hospital στο Λος Άντζελες, ένα παλιό νοσοκομείο, όπου έχουν γυριστεί πολλές ταινίες τρόμου και πολλοί πιστεύουν πως πρόκειται για ένα πραγματικά στοιχειωμένο κτήριο.

Ένας καινούργιος χαρακτήρας στο Insidious: Chapter 2 είναι ο Carl Stanaway, τον οποίο υποδύεται ο Steve Coulter (The Hunger Games) που συμπρωταγωνιστεί και στο The Conjuring.

“Ο Carl έχει την ικανότητα να επικοινωνεί με πνεύματα, αλλά δεν νομίζω ότι είναι και πολύ ευχαριστημένος με αυτό. Αυτή του η ικανότητα, μάλλον πρόκειται για κατάρα κατά τον ίδιο”, μάς εξηγεί ο Coulter για το χαρακτήρα του.


Μερικά “φαντασμαγορικά”

• Αγαπημένα gadget της παραγωγής και των ηθοποιών ήταν το μηχάνημα ενδοεπικοινωνίας του μωρού και τα ζάρια που ήταν hand made.
• Επίσης το τηλέφωνο που είναι φτιαγμένο από κονσερβοκούτια ήταν κάτι πολύ αγαπημένο που φέρνει πολλές παιδικές αναμνήσεις.
• Οι ενδυματολόγοι της ταινία είχαν πολλή δουλειά, αφού έπρεπε να ντύσουν ανθρώπους που ζουν στο 2010, αλλά και κάποιους άλλους που έζησαν το 1840 και το 1986. Επίσης, να μην ξεχνάμε τη δυσκολία να επιμεληθείς ενδυματολογικά ανθρώπους που ζουν στο “μετά”.
• Τα γυρίσματα της ταινίας έγιναν στο Λος Άντζελες και είχαν διάρκεια 26 ημέρες.
• Η Rose Byrne αναφέρει πως οι τοποθεσίες που επιλέχθηκαν από την παραγωγή ήταν οι ιδανικές και τη βοήθησαν εξαιρετικά με το ρόλο της.
• Στο Linda Vista Community Hospital που είναι πια ένα εγκαταλειμμένο νοσοκομείο έχουν γυριστεί και άλλες ταινίες όπως, το Pearl Harbor, End of Days, Outbreak, LA Confidential και Conspiracy Theory.
• Φήμες λένε ότι το νοσοκομείο είναι και στην πραγματικότητα στοιχειωμένο. Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων ένα μέλος της ομάδας της παραγωγής είχε μια πολλή περίεργη εμπειρία, κάποια στιγμή που έμεινε μόνος. Ένιωσε “κάτι” να έρχεται, να τον αρπάζει και να του κρατάει το χέρι.
• Για να προετοιμαστούν καλύτερα για τους ρόλους τους οι Specs και Tucker, βγήκαν ένα βράδυ για κυνήγι φαντασμάτων με μια ομάδα ερασιτεχνών κυνηγών φαντασμάτων.