Στο επίκεντρο της ταινίας βρίσκεται ο επιτυχημένος, μαχητικός δημοσιογράφος Σ. Τζ. Νίκολας, ο οποίος υποψιάζεται τον δημοφιλή και επιτυχημένο Εισαγγελέα, Μαρκ Χάντερ. Ο Χάντερ έχει επιτύχει 17 καταδίκες στη σειρά - πρωτοφανές νούμερο – χτίζοντας σταδιακά την πολιτική του φήμη.
Ο Νίκολας πιστεύει ότι το έχει καταφέρει αυτό «φυτεύοντας» ψεύτικα στοιχεία που αφορούν το DNA στον τόπο των εγκλημάτων. Αποφασισμένος να αποκαλύψει το σκάνδαλο, ο Σ. Τζ. θέτει σε εφαρμογή ένα τολμηρό σχέδιο. Στόχος του είναι να συλλέξει περιστασιακά στοιχεία που να τον ενοχοποιούν ως δολοφόνο, και μετά να αποκαλύψει την παγίδα του, όταν ο Χάντερ κάνει λόγο για στοιχεία DNA, ξεσκεπάζοντας έτσι το διεφθαρμένο Εισαγγελέα.
Όμως ο Χάντερ αποδεικνύεται παραπάνω έμπειρος και αδίστακτος αντίπαλος από όσο υπολόγιζε ο Σ. Τζ. κι έτσι ο νεαρός δημοσιογράφος πρέπει να στηριχτεί στην αγάπη και στην υποστήριξη της Έλα Κρίσταλ, μίας νεαρής εισαγγελέα που δουλεύει στο γραφείο του Χάντερ, προκειμένου να σώσει την καριέρα και τη ζωή του. Με μία αναπάντεχη τροπή στο τέλος της ιστορίας, η οποία φέρνει τα πάνω- κάτω σε σχέση με ότι πιστεύαμε για τη δικαιοσύνη, τη φιλοδοξία και την εμπιστοσύνη – όπως και σε όλα τα μεγάλα film noir-, το ΠΕΡΑΝ ΠΑΣΗΣ ΥΠΟΨΙΑΣ αναμιγνύει την κοφτερή λογική και τη σύγχρονη ευαισθησία με το ρομάντζο και τον κίνδυνο, στοιχεία που στο μυαλό μας είναι συνδεδεμένα με τον κινηματογράφο του Χόλιγουντ, του οποίου το ΠΕΡΑΝ ΠΑΣΗΣ ΥΠΟΨΙΑΣ είναι άξιος απόγονος.
Υπάρχει λόγος που οι δημιουργοί ταινιών προκειμένου να εμπνευστούν επιστρέφουν ξανά και ξανά στην πλούσια κινηματογραφικά μεταπολεμική περίοδο του Χόλιγουντ, γνωστή και ως εποχή των film noir; Αυτές οι υποβλητικές, εμβληματικές ταινίες καταπιάνονταν με θέματα τα οποία «αγκαλιάζει» συνήθως η υψηλή τέχνη, όπως τη διεφθαρμένη εικόνα της απληστίας και της φιλοδοξίας, την αναζήτηση της επίπονης αλήθειας, τη δύναμη της αγάπης και τους πάθους. Αλλά αυτό το έκαναν με μεγάλη δεξιοτεχνία στην αφήγηση.
Υπάρχει λόγος που οι δημιουργοί ταινιών προκειμένου να εμπνευστούν επιστρέφουν ξανά και ξανά στην πλούσια κινηματογραφικά μεταπολεμική περίοδο του Χόλιγουντ, γνωστή και ως εποχή των film noir; Αυτές οι υποβλητικές, εμβληματικές ταινίες καταπιάνονταν με θέματα τα οποία «αγκαλιάζει» συνήθως η υψηλή τέχνη, όπως τη διεφθαρμένη εικόνα της απληστίας και της φιλοδοξίας, την αναζήτηση της επίπονης αλήθειας, τη δύναμη της αγάπης και τους πάθους. Αλλά αυτό το έκαναν με μεγάλη δεξιοτεχνία στην αφήγηση.
Σε γενικές γραμμές, αυτές οι ταινίες παραμένουν οι θεμέλιοι λίθοι του αμερικανικού και ίσως και του παγκόσμιου κινηματογράφου. Με την ταινία ΠΕΡΑΝ ΠΑΣΗΣ ΥΠΟΨΙΑΣ, ο αναγνωρισμένος δημιουργός Πίτερ Χάιμς θέλησε να πετύχει το ακατόρθωτο: να μεταφέρει την αλάνθαστη και αυθεντική ευαισθησία των film noir στη σημερινή εποχή, μαζί με όλα τα τυπικά χαρακτηριστικά τους: τους προβληματικούς, εκρηκτικούς χαρακτήρες, την πρωτοτυπία της αφήγησης, το φαταλιστικό και συχνά καυστικό χιούμορ.
