Πριν από 2 χρόνια σχεδόν άρχισα να ψάχνομαι για κάποια καινούρια αμερικάνικη σειρά να παρακολουθήσω, μιας και από ελληνική τηλεόραση δεν το έχω καθόλου. Και αφού έχω δει ό,τι αμερικάνικη παραγωγή έχει βγεί- καλό και μη- φτάνω σε ένα σημείο που έχω ξεμείνει.

Έτσι ένα απόγευμα μου λέει ένας φίλος μου "κατέβασε να δεις το American Horror Story, καινούρια σειρά, πολύ καλή." Μωρέ λες;; Το κατέβασα και αφού δεν είχα κάτι άλλο να δω το ξεκίνησα. 12 επεισόδια…

Από το πρώτο κιόλας, σκάλωσα. Θες λίγο το μυστήριο, λίγο η Jessica Lange που με άφησε άναυδη…

Ο πρώτος κύκλος έχει να κάνει με έναν θεραπευτή τον Μπεν Χάρμον(Dylan McDermott)- πολύ ωράιο….-, ο οποίος μετακομίζει από την Βοστώνη σε ένα στοιχειωμένο σπίτι του Σαν Φρανσίσκο μαζί με την γυναίκα του και τα παιδιά του, σε μια προσπάθεια να τα βρει ξανά μαζί τους. Στο διπλανό σπίτι ζει η Κόνστανς (Jessica Lange), μαζί με τη κόρη της που πάσχει από σύνδρομο down, αλλά γνωρίζει όσο κανείς άλλος το στοιχειωμένο σπίτι. Σημαντικό ρόλο παίζει όμως και ο πιτσιρικάς "από το πουθενά" που πάει να κάνει ψυχοθεραπεία με τον Μπεν, ο Τεϊτ(Evan Peters). Μορφές που αλλάζουν, περίεργα πλάσματα και ένας μαραθώνιος τρόμου και αγωνίας ξεκινάει.

Τελείωσα τον πρώτο κύκλο μέσα σε ελάχιστες μέρες. Είχα ενθουσιαστεί με την όλη υπόθεση και μαθαίνω πως θα βγει και δεύτερος.

Πέρσυ λοιπόν το χειμώνα αρχίζω να κατεβάζω ένα-ένα τα επεισόδια κάθε βδομάδα, ενώ παράλληλα παιζόταν στην Αμερική. Σοκαρίστηκα. Μπορώ να πω πως ο δεύτερος κύκλος ΔΕΝ είχε καμία σχέση με τον πρώτο. Το σενάριο είναι πολύ πιο περίπλοκο, η σκηνοθεσία περισσότερο ώριμη, εξαιρετική μουσική επιμέλεια, χρώματα και cast.
Η Jessica Lange πρωταγωνιστεί και πάλι, με έναν ιδαίτερο ρόλο αυτή τη φορά, καταπληκτική ερμηνεία, ενώ και στα 13 επεισόδια αναρωτιέμαι -είναι όντως 63;;!

Στη δεύτερη σεζόν λοιπόν γυρνάμε στο 1964 και βλέπουμε ένα άσυλο παρανοϊκών εγκληματιών που διοικεί η καθολική εκκλησία. Ο γιατρός του ψυχιατρείου Δόκτορ Άρθουρ Άρντεν(James Cromwell) κάνει διάφορα πειράματα πάνω σε ασθενείς τις νύχτες που μετά πεθαίνουν ή εξαφανίζονται με έναν μαγικό τρόπο. Σε αυτό το τρελάδικο, το Μπρίακλιφ, κουμάντο κάνει μια πολύ σκληρή μοναχή- που αγγίζει και τα όρια της παράνοιας- η Αδερφή Τζούντ(Jessica Lange), την οποία δεν σταματά τίποτα προκειμένου να προστατέψει τη δουλειά της.

Τότε μπαίνει στην ιστορία η Λάνα Γουίντερς(Sarah Paulson), μια ομοφυλόφιλη δημοσιογράφος που ερευνά την εισαγωγή ενός νεαρού- Bloody Face- που λέγεται πως σκότωσε πολλές γυναίκες. Όλα αυτά αφορούν ΜΟΝΟ το πρώτο επεισόδιο του κύκλου και δεν αγγίζουν ούτε κατά διάνοια την επιφάνεια όσων απίστευτων ακολουθούν στα υπόλοιπα. Στο Άσυλο του Μπρίακλιφ θα υποστούμε με χαρά μια ακάταπαυστη επίθεση αισθητικής και συναισθηματικής βίας καθώς τα σοκ είναι απανοτά. Η μόνη λέξη που μπορεί να χαρακτηρίσει τον δεύτερο κύκλο είναι "υστερία".

Και τώρα περιμένω…-μαζί με όλους τους υπόλοιπους fans της σειράς. Τρίτος κύκλος αναμένεται και αρκετές πληροφορίες έχουν διαρρεύσει. Αυτό που με τρέλανε όμως πιο πολύ είναι όταν έμαθα πως υπέγραψε για την τρίτη σεζόν η Κάθυ Μπέϊτς. Η πολυβραβευμένη για την ερμηνεία της στο κλασσικό Misery, επιστρέφει στο είδος που την ανέδειξε. Ο ρόλος της στο American Horror Story;;; Το αντίπαλο δέος της υπέροχης Jessica Lange… Το τι έχει να γίνει δεν χρειάζεται να το πω.

Ελάχιστα όμως είναι αυτά που έχουμε μάθει για την πλοκή της τρίτης σεζόν. Τίτλος: "Salem", ένας τίτλος που μας παραπέμπει σε μάγισσες και μαγείες. Ο Ράιαν Μέρφι δήλωσε πως το μέρος στο οποίο θα γίνουν τα γυρίσματα έχει βιώσει αληθινό τρόμο. Η δομή παραμένει ίδια, διαφορετικές χρονικές περίοδοι και τοποθεσίες κατά πάσα πιθανότητα. Όσον αφορά το casting έχουν ήδη υπογράψει ονόματα από τους προηγούμενους κύκλους όπως Jessica Lange, Frances Conroy, Lily Rabe, Sarah Paulson, Evan Peters, Taissa Farmiga.

Ο Ράιαν Μέρφι- δημιουργός της σειράς- (Nip/Tuck, Glee, Popular) είναι μια ειδική περίπτωση, τα πάντα μεταμορφώνονται στη δουλεία του δίχως ασυνέπεια ή ανθρωπιά. Γι' αυτό και το American Horror Story είναι ό,τι καλύτερο έχει κάνει.

Κάθε σεζόν είναι διαφορετική από την προηγούμενη, με νέα ιστορία, νέο σκηνικό… αλλά πάντα με ένα τρόμο που δεν μπορούμε να αποστρέψουμε το βλέμμα μας απο αυτόν ούτε για ένα δευτερόλεπτο.