Pame Cinema -

Ο Nicolas Cage επιστρέφει με τη μηχανή του Ghost Rider σε μια προσπάθεια να αναβιώσει τον αντιήρωα της Marvel που στην πρώτη ταινία του 2007 κακοποιήθηκε αρκετά. Αυτό που κατάφερε είναι να του δώσει τη χαριστική βολή!

Η δεύτερη ταινία με τον Johny Blaze, που ως άλλος Φαουστ πούλησε τη ψυχή του στον διάβολο, είναι ένα συνονθύλευμα από CGI ατάκτως εριμμένα σε έναν 95λεπτο αχταρμά, βαρετό μέχρι θανάτου και βλακώδες μέχρι απελπισίας.

Ο Blaze πρέπει να σώσει ένα παιδί πριν από μια συγκεκριμένη ημερομηνία ώστε να μην προλάβει ο Σατανάς (Ciaran Hinds) να καταλάβει το σώμα του και να αναβιώσει με όλες του τις δυνάμεις. Το παιδί το προστατεύει η μητέρα του (Violante Placido) που και αυτή είχε πουληθεί στον Διάβολο – έτσι προέκυψε και το παιδί – και ένας στα όρια του αλκοολισμού Γάλλος μοναχός (Idris Elba). Στο κατόπι τους είναι ο Ray Carrigan (Johnny Whitworth), που προσπαθεί να βρει και να πιάσει το παιδί για λογαριασμό του Σατανά.

Κάποιος κυνηγάει κάποιον συνεχώς και όλοι μαζί το παιδί, που πότε το πιάνει ο ένας και πότε ο άλλος, όλοι είναι εντελώς εκνευριστικοί και αντιπαθητικοί ώστε το μόνο που μας νοιάζει είναι να το πιάσει κάποιος να τελειώνουμε, μιας και οι σεναριογράφοι Scott M. Gimple και Seth Hoffman δεν έκαναν την παραμικρή προσπάθεια να μας παρουσιάσουν κάποιον χαρακτήρα έστω με μιάμιση διάσταση για να αισθανθούμε ότι τον συμπονάμε και να ενδιαφερθούμε για τα δρώμενα.

Από πλευράς ερμηνειών τα πράγματα είναι εξίσου άσχημα.

Ο Νίκολας Κέιτζ δεν ερμηνεύει, κάνει γκριμάτσες και πότε δεν ακούμε τι λέει, πότε ουρλιάζει ως παράφρων, ο Κίραν Χάιντς είναι ο πιο αξιολύπητος Σατανάς που έχουμε δει ποτέ, πιο πολύ τρομάζεις με έναν θείο που σε μαλώνει γιατί τρως πίτσα με τα χέρια παρά με την δική του διεκπεραιωτική και βιαστική (άντε να ξεμπερδεύουμε) ερμηνεία (κρίμα για τον πολύ καλό ηθοποιό) και η Βιολάντε Πλάσιντο φαίνεται να θεωρεί πως το σημαντικό είναι να παραμένει το μακιγιάζ στην τρίχα παρά τα χίλια μύρια που περνάει.

Οι σκηνοθέτες Mark Neveldine καιBrian Taylor δεν μπόρεσαν να μας δώσουν σασπένς σε μια ταινία θρίλερ, το μοντάζ προσπαθούσε να γίνει γρήγορο, αλλά δεν τα κατάφερε και αυτό που έμεινε είναι μερικά καλά CGI τα οποία όμως τα είχαμε δει ήδη και στο trailer οπότε η ταινία δεν πρόσθεσε ούτε σε αυτό το κομμάτι.

Θάψτε όλες τις κόπιες της στο νεκροταφείο των κακών ταινιών, ώστε να περάσει στο βασίλειο της λήθης που είναι και η θέση της.

Βαθμολογία: 1 στα 10

Ghost Rider: Το Πνεύμα της Εκδίκησης (Ghost Rider: Spirit of Vengeance) – Κριτική