Της Ράνιας Ευδαίμων
http://cinefo.wordpress.com

Τα αστέρια της ομάδας του έχουν ήδη υπογράψει νέα συμβόλαια σε άλλους, μεγαλύτερους συλλόγους, ενώ το budget που έχει στη διάθεσή του έχει μειωθεί σε περισσότερο από το μισό. Ο manager Billy Beane (Brad Pitt) όμως, δεν πτοείται. Μαζί με το νεαρό, nerdy οικονομολόγο Peter Brand (Jonah Hill), αποφασίζουν να στήσουν ξανά από την αρχή τους Oakland Athletics βασισμένοι αποκλειστικά στα στατιστικά ενός πολύπλοκου συστήματος αξιολόγησης παιχτών και σε περίσσιο θάρρος.



Pitchers, catchers, innings, runs, καπελάκια, λευκές δερμάτινες μπαλίτσες και ένα ρόπαλο που στοχεύει στην καρδιά των Αμερικανών και πάντα την κερδίζει. Ακαταλαβίστικο και βαρετό για τους υπόλοιπους, μα τόσο βαθιά ριζωμένο στην αμερικανική ψυχή, το baseball συνυπογράφει με τις Ηνωμένες Πολιτείες το βιβλίο του αμερικανικού ονείρου για πάνω από 150 χρόνια. Στις πιο πρόσφατες σελίδες του, μέσω της best seller βιογραφίας στην οποία βασίζεται το φιλμ, μας διηγείται την ιστορία του σκληρού αγώνα των παρασκηνίων και ενός πρωτοπόρου, του Billy Beane. Είναι ο άνθρωπος που, με την ελάχιστη οικονομική υποστήριξη, τόλμησε να αμφισβητήσει τους κανόνες, να αδιαφορήσει για τη δημόσια κατακραυγή, να εμπιστευτεί τους μαθηματικούς τύπους, να ταρακουνήσει για τα καλά το κατεστημένο και να δημιουργήσει «σχολή» αναγκάζοντας τελικά τους ειδικούς να προσθέσουν τον όρο «Moneyball» στο λεξικό του συγκεκριμένου sport.

Στα χέρια των Miller (Capote (2005)), Zaillian (Schindler’s List (1993), The Interpreter (2005)) και Sorkin (The Social Network (2010)) και φωτογραφημένος από τον Wally Pfister (The Dark Knight (2008), Inception (2010) o Beane καταφέρνει να τρέξει μακριά από τα γήπεδα και τις κατάμεστες θύρες και να γίνει το ελπιδοφόρο σύμβολο που κάνει ριφιφί στο αδιέξοδο της παγκόσμιας κρίσης. Εναλλακτική σκέψη, γνώση, θέληση και ρίσκο γίνονται τα έξυπνα εργαλεία του, που αλλάζουν επαναστατικά τις ισορροπίες ανάμεσα σε ισχυρούς και αδύναμους, αλλά και δίνουν διαφορετική έννοια στη νίκη και στην ήττα. Ο ίδιος γνωρίζει από πρώτο χέρι το μηχανισμό της κεφαλαιοκρατίας, υπήρξε άλλωστε ηθελημένα θύμα του, όταν στην εφηβεία του διάλεξε να πάει με τους προνομιούχους «δυνατούς» και τα γρήγορα χρήματα έναντι των πανεπιστημιακών σπουδών, για να παραμείνει εκείνο το βαθιά μελαγχολικό αστέρι που ποτέ δεν έλαμψε πραγματικά ούτε επαγγελματικά, μα, ούτε και προσωπικά.

Μοιραία, το κέντρο βάρους μετακινείται ακανόνιστα και ο ρυθμός χάνεται στα 133min της ταινίας, που αναδεικνύει τα προσόντα του Jonah Hill (στο ρόλο που δημιουργήθηκε για να εκπροσωπήσει το σύνολο των στατιστικολόγων στο οποίο απευθύνθηκε ο Beane), αλλά περισσότερο, αποκαλύπτει εκείνο το άλλο πρόσωπο του Brad Pitt. Το είχαμε υποψιαστεί στο Jesse James, αλλά εδώ, τα λαμπερά, παιδικά του μάτια, βρίσκονται στην πιο μεστωμένη στιγμή τους – και δεν ευθύνονται οι ρυτίδες –αυτή που θα τον οδηγήσει στη βραδιά των Όσκαρ.