«Ο Καζαντζάκης έλεγε σοφά λόγια, που έμειναν στην Ιστορία. Τα σπουδαία λόγια που έλεγε ο Καζαντζάκης τα έδινε στον λαό με απλό τρόπο, ώστε να τα καταλαβαίνει. Ήταν και ένα από τα μοναδικά του προσόντα. Επίσης, ελάχιστοι γνωρίζουν ότι ο Καζαντζάκης είχε ένα απίστευτο χιούμορ. Αυτά νομίζω είδε ο Σμαραγδής σε μένα και θα τον ευγνωμονώ» τόνισε στην Freddo.

-Εσείς είχατε ασχοληθεί καθόλου με τον Καζαντζάκη;

«Πάρα πολύ. Φτάνω σε σημείο να πιστεύω πλέον στη μοίρα και στις συμπτώσεις. Θα σας πω μερικά για να καταλάβετε: Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Στούπα, εκεί όπου ο Καζαντζάκης με τον Σικελιανό και τον Ζορμπά έχτιζαν τα πρώτα τους όνειρα. Η γιαγιά μου μου έλεγε πάντα για κάποιους ονειροπαρμένους, που έσκαβαν να βρουν χρυσάφι. Και ήταν οι τρεις τους. Στην Κρήτη, στην περιοχή που είναι το σπίτι του Καζαντζάκη, είναι το σπίτι του παππού μου. Όταν πήγα στη σχολή, καθηγητές είχα τους φίλους του Καζαντζάκη. Επίσης το πρώτο οι θεατές να έχουν πάρει το μήνυμα. Να ανοίγω παράθυρα για θετικά στοιχεία, να φεύγουν γεμάτοι. Ο Καζαντζάκης δεν είναι ένας ρόλος-απωθημένο. Θέλω μέσα από τον ρόλο του Καζαντζάκη να πω αυτά που είχα μέσα μου, εκπροσωπώντας τον Καζαντζάκη.»

-Η σύζυγος σας και η κόρη σας πώς αντιμετώπισαν την πρόταση αυτή;

«Συγκινήθηκαν. Κυρίως η σύζυγος μου, η Έλλη Φωτίου. Της είπα: «Εσύ που είσαι καθαρά κινηματογραφική ηθοποιός, αντί να τύχει σε εσένα, έτυχε σε μένα;». Και μου απάντησε: «Εμένα μου έτυχαν όλα τα καλά σε νεαρή ηλικία και τα γεύτηκα». Εγώ δεν έπαιξα παρά ελάχιστα στον κινηματογράφο: στο «Κλωτσοσκούφι» και στο «Ο θησαυρός του μακαρίτη».